Η "Εθνική σωτηρία" κόντρα στη λογική και τη λαϊκή βούληση...

Παρακολουθούμε εμβρόντητοι και με έκδηλη την αίσθηση της αηδίας,
τις απέλπιδες προσπάθειες των "σοφών"
αυτού του τόπου να αποτινάξουν
από πάνω τους κάθε ευθύνη για το βρώμικο παρελθόν τους,
ένα παρελθόν που υποθήκευσε τους κόπους και τις θυσίες μας
καθώς και το μέλλον των παιδιών μας.
50 υπουργοί! 4 υπουργοί οικονομικών! 4 υπουργοί εσωτερικών!
4 υπουργοί Άμυνας! 4 υπουργοί υγείας!
2 αντιπρόεδροι! Και πάει λέγοντας…
Βάλτε και καμιά 30αριά συνεργάτες του κάθε υπουργού
και κάντε το λογαριασμό πού θα πληρώσουμε
γι’ αυτή την κυβέρνηση σωτηρίας!
Δίνουν αγώνα οι απάτριδες για να μας πείσουν
ότι είναι για το καλό μας,
η παραχώρηση τής δημόσιας περιουσίας μας,
ακόμα και της εδαφικής κυριαρχίας μας.
Διορίζουν λοιπόν κυβερνήσεις υπηρεσιακές,
ή υπηρετικές θα ‘λεγα εγώ,
ως προς τα ξένα συμφέροντα, τα οποία,
καιρό τώρα έχουν βαπτιστεί "επενδυτικά".
Παραδειγματικά θ’ αναφέρω (πάλι) την κινεζική
επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά:
Ο ΟΛΠ το 2007 έκανε τζίρο €110 εκ.
Εξ αυτών τα €35 εκ. ήταν καθαρό κέρδος,
με πληρωμένες τις υποχρεώσεις του και πάντα
προς όφελος του Ελληνικού δημοσίου,
αφού ήταν έσοδα προερχόμενα από την παροχή υπηρεσιών
σε ξένες ναυτιλιακές.
Το "παραχωρήσαμε" λοιπόν εμείς οι έξυπνοι έναντι €17 εκ.
το χρόνο και φυσικά μέσα απ’ αυτά έπρεπε
να καλύψουμε και τις υποχρεώσεις μας.
Όλα αυτά έγιναν υπό τη σκιά ενός νόμου του Μαρκεζίνη του 1954,
ο οποίος χονδρικά αναφέρει ότι ο ξένος επενδυτής στην Ελλάδα,
δεν θα καταβάλει δεκάρα τσακιστή για φόρους!
Αυτό τον νόμο τον ενεργοποίησε η τότε κυβέρνηση
της Ν.Δ προκειμένου να κάνει
πιο ελκυστικό το πακέτο.
Ο κινέζος λοιπόν, κλείνοντας ετήσιο κύκλο εργασιών,
έρχεται να ζητήσει επιστροφή ΦΠΑ ύψους €22 εκ.
Ποιο το κέρδος λοιπόν;
Κατ' αυτό τον τρόπο παραχωρείται κάθε κερδοφόρα επιχείρηση,
κάθε κομμάτι της πατρίδας μας, μιας Ελλάδας
με ελκυστικό ορυκτό πλούτο,
μιας Ελλάδας που οι κυβερνήτες της εξυπηρετούν
μόνο τα συμφέροντα των λεσχών των οποίων είναι μέλη!
Δια του κατευθυνόμενου τύπου,
προσπαθούν να μας περάσουν το μήνυμα,
ότι εμείς φταίμε για το "χρέος", ότι μαζί τα φάγαμε,
ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δημιούργησαν αυτή τη μαύρη τρύπα.
Λένε πως απολύοντας 100000 δημόσιους υπάλληλους
λύνουμε το πρόβλημα!
Μια κι είναι "υψηλόμισθοι" λοιπόν, εγώ βάζω μ.ο μισθού:
€5000 x 12μήνες = €60000/έτος.
€60000 x 100000απολύσεις = €6δις/έτος.
Να πούμε και ότι αυτή η "ζημιά" γίνεται τα τελευταία 30 χρόνια;
Άρα €6δις x 30 = €180δις. Τα υπόλοιπα ως τα €350δις;;;
Ξεχνάμε ότι δεν είδαμε φράγκο όλα αυτά τα χρόνια;
Ξεχνάμε το Βατοπαίδι, τα δομημένα ομόλογα, το χρηματιστήριο,
το c4i, τη Siemens, τις απευθείας αναθέσεις εργολαβιών;
Την ατιμωρησία των πολιτικών και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών;
Ξεχνάμε ότι ήμασταν και είμαστε
οι χαμηλότερα αμειβόμενοι ευρωπαίοι
κι οι υψηλότερα φορολογούμενοι;
Γιατί παραβλέπουμε τα κατατεθειμένα €600 δις
στις Ελβετικές τράπεζες;
Δύσκολο άραγε να καταλάβουμε την ομερτά στην ευρύτερη
κομματική σκηνή της πατρίδας μας;
Ας δώσουμε το τέλος στον κομματισμό, ας δουλέψουμε για τα παιδιά μας κι όχι για τους τοκογλύφους, ας επιστρέψουμε στις δουλειές μας κι ας μην φοβόμαστε τη χρεοκοπία,
ή την επιστροφή στη δραχμή και την έξοδο από την ευροζώνη!
Μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, χωρίς εξυπηρετητές!
Μην ξεχνάμε και παραβλέπουμε το ποιόν, των πολιτικών μας!
Αποστασίες, σκάνδαλα, άνοιγμα των συνόρων μας, Ελληνο-σκοπιανό,
Ίμια, απόκρυψη των ξενόφερτων επωνύμων τους κ.α…
Ας το σκεφτούμε καλύτερα μέχρι τις εκλογές…


(για τον Άγγελο, που έφυγε)