Απόδραση στο νότο...

Το είπα και το τήρησα: 

Σιώπησα, μα θα μιλούσα μόνο αν θα 'χα 

κάτι καλό κι ευχάριστο να μοιραστούμε...

Η απόδραση δεν ήταν προμελετημένη αλλά έγινε ευχάριστα, 

παρόλο που διαφωνούσε ο καιρός... 

Έξω απ' τα τείχη η εικόνα είναι διαφορετική...

 ...πιο πολύχρωμη, πιο αισιόδοξη...

 ...τα μικρά γίνονται μεγάλα όταν ξαπλώσεις στο νωπό έδαφος...

...η απόλυτη σιωπή κάνει το νου να τρέχει 

πάνω στα γαλήνια νερά της λίμνης...

...εικόνες βουτηγμένες στα χρώματα...

 

...νεκρή φύση;;;

...ένα "γεια" στις βάρκες που προσμένουν το επόμενο καλοκαίρι...

...λίγη πεζοπορία για να βρεθείς κοντά της, αν φυσικά 

περάσεις τον ακοίμητο φρουρό που φυλάει τα περάσματα 

εδώ και αιώνες....

...υπνωτισμένος ακολουθάς τα χνάρια που σε οδηγούν 

σ' αυτή που λατρεύεις...

...ξαπλώνεις ξανά για να δεις από κοντά 

αυτό που νόμισες για άμμο...

 ...φυσικά ο,τι θα γράψεις θα το σβήσει εκείνη, 

ως εκδίκηση που την αφήνεις γι' άλλη μια φορά... 

Εις το επανιδείν, φίλοι μου! 

Να χαμογελάτε και να δραπετεύετε!!! 

Σήμερα, ορφάνεψαν οι λεύτεροι αγωνιστές ...

Ο συγγραφέας των αφηγημάτων "Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς" και "Χαμογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε;" Χρόνης Μίσσιος άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Τρίτης 20 Νοεμβρίου, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο. Ήταν 82 ετών.

Γεννημένος στην Καβάλα το 1930, μετακόμισε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη σε ηλικία έξι ετών, λόγω πολιτικών διώξεων. Οργανώθηκε νωρίς στην Αριστερά και στην περίοδο της Κατοχής πήρε μέρος στην Αντίσταση. Το 1947 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο και ακολούθως βρέθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι το 1962. 

Με την απελευθέρωσή του οργανώθηκε στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, στην οποία υπήρξε στέλεχος. Συνιδρυτής του ΠΑΜ μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967, συνελήφθη και φυλακίστηκε μέχρι το 1973.
Το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο που εξέδωσε ήταν το αφήγημα Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς (1985). Ακολούθησε το αυτοβιογραφικό πεζογράφημα Χαμογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε;(1988) και τα μυθιστορήματα Τα κεραμίδια στάζουν (1991), Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι (1996), Ντομάτα με γεύση μπανάνας (2001).
Οι έξυπνοι διάλογοι, το χιούμορ, η ζωηρή αφήγηση και ο αυτοβιογραφικός χαρακτήρας των κειμένων του, στα οποία αποτυπώνεται η μεταπολεμική και μεταπολιτευτική καθημερινότητα των απλών ανθρώπων, σε ένα κλίμα γλυκόπικρου νατουραλισμού, τον κατέστησαν δημοφιλή συγγραφέα στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Τα τελευταία χρόνια ζούσε ως «κοσμοκαλόγερος» στο Καπανδρίτι.
Για τον θάνατο του Χρόνη Μίσσιου, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Στη ζωή του Χρόνη Μίσσιου αποτυπώνεται με τον πιο εύγλωττο τρόπο ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της Αριστεράς της πατρίδα μας.

Γιός καπνεργάτη, δεν μπόρεσε να τελειώσει το δημοτικό για οικονομικούς λόγους, εντάχθηκε στην Αντίσταση τα χρόνια της κατοχής, κυνηγήθηκε στην διάρκεια του εμφυλίου, ενώ φυλακίστηκε και κατά τη διάρκεια της Χούντας.
Ο μοναδικός αυθεντικός λαϊκός και ανθρώπινος τρόπος γραφής του και το ανοιχτό του πνεύμα, τον έκαναν αγαπητό όχι μόνο στον κόσμο της Αριστεράς αλλά και ευρύτερα.
Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά ή μέσα από τα βιβλία του, θα τον θυμόμαστε με συγκίνηση και θαυμασμό.
Η ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στους δικούς του και σε όλους όσους τον αγάπησαν»

Για το θάνατο του Χρόνη Μίσσιου, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φ. Κουβέλης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ο  Χρόνης Μίσσιος υπήρξε ένας σημαντικός αγωνιστής της Αριστεράς. Συνεπής στους αγώνες του (Εθνική Αντίσταση, καταδίκη εις θάνατον, πολυετής φυλακή και εξορία), συνεπής και στον αντιδογματισμό και στην ελευθερία της σχέσης του με την Αριστερά. Αναθεωρώντας διαρκώς την αντίληψή του για την πολιτική και αναζητώντας τη σύγχρονη Αριστερά και τα προτάγματά της, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης στράφηκε περισσότερο στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Στα βιβλία του αποτύπωσε την εποχή του και τη συμμετοχή του στο αριστερό κίνημα με την ίδια ευθύτητα και αντισυμβατικότητα που χαρακτήριζε την πολιτική του διαδρομή. 
Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη για την απώλεια του Χρόνη Μίσσιου και τα συλλυπητήριά μου στους οικείους του».
Η κηδεία του Χρόνη Μίσσιου θα γίνει αύριο Τετάρτη στις 2 μετά το μεσημέρι στο Μικροχώρι Καπανδριτίου

Ένα αντίο μαλλιά κουβάρια και μια 24ωρη επανάσταση...

Κουράστηκα… 

Στη χώρα των θηλυπρεπών και του ωχ αδερφέ, στη χώρα της μίζας, 

της πουστιάς και της ρεμούλας, εγώ ο βλάκας πίστευα
πως μια άλλη νοοτροπία, 

μια άλλη γενιά, μια άλλη λογική φιλοσοφία θ’ άλλαζε τα πράγματα.

Κάποιος μου είπε πως απ’ τη στιγμή που βλέπεις τα ινδάλματά σου 

να εγκαταλείπουν αυτό τον κόσμο, κάτι δεν πάει καλά, 

κάτι σάπιο κι αειθαλές υπάρχει που δεν αφήνει
υγιείς νοοτροπίες να επιζήσουν. 

Είμαστε εδώ, εξαθλιωμένοι, κακομοίρηδες, πειναλέοι κι αυτόχειρες, 

τάχα αγανακτισμένοι, τάχα έτοιμοι για όλα, τάχα "δεν πάει άλλο" 

και "επανάσταση εδώ και τώρα", "θα χυθεί αίμα", θα, θα, θα…

Μας φταίνε οι έγχρωμοι μετανάστες, όχι οι αρίοι με τα καλάσνικοφ, 

μας φταίει ο Βενιζέλος, ο Σαμαράς, ο Κουβέλης 

(ανάλογα με το ποιον ψηφίσαμε εμείς). 

Καθένας μας πιστεύει ότι έχει πράξει το σωστό,
κι αν η Ελλάδα καίγεται, 

καλώς καίγεται αφού για όλα φταίει
ο στρατηγός άνεμος κι η κακιά ώρα. 

Εμείς όμως ποτέ! Κι αφού δε φταίμε, 

δεν οφείλουμε να ξέρουμε και την έννοια της θυσίας. 

Όοοχι, "εμείς αρκετά δώσαμε, ας δώσουν κι οι άλλοι"! 

"-Ποιοι άλλοι"; 

"-Ξέρω ‘γω οι υπεύθυνοι"! 

"-Δεν υπάρχει εδώ κάποιος υπεύθυνος"; 

"-Απευθυνθείτε στον αρμόδιο" 

-"Γαμώ το δημόσιο, που να σας απολύσουνε
όλους τους κωλοδημόσιους, 

γαμώ το ΠΑΣΟΚ που σας έβαλε, δε θα βγει η ΝΔ να με διορίσει, 

θα δεις τι έχει να γίνει, όλη μέρα θα τα ξύνω…"

Κι έτσι πήγαμε μπροστά!
Έφυγαν οι λαμογιάρικες κυβερνήσεις του ’80 

κι ήρθαν κυβερνήσεις συνεργασίας. Επιτέλους, 

είδαμε τη χρησιμότητα της Ευρώπης και τα οφέλη, Θεός ‘σχωρέστον 

τον εθνάρχη που μας έβαλε, αλλιώς θα ήμασταν
ακόμα πάνω στα δέντρα. 

Διώξαμε (στη σύνταξη) και τους κακούς συνδικαλιστές του ’80 

και τους αντικαταστήσαμε με τους πιο εξευρωπαϊσμένους,
τους πιο μεθοδικούς! 

Όχι κάθε τρεις και λίγο απεργία, όχι βία, αλλά διαπραγμάτευση 

ώσπου να ξυπνήσεις μια μέρα και να ‘σαι άνεργος. 

Εξυγιάναμε το πολιτικό σύστημα και σήμερα, μόνο ένα απομεινάρι 

του παλιού ΠΑΣΟΚ υπάρχει κι αυτό το κλείσαμε
οικογενειακώς στη φυλακή. 

Πουθενά αλλού διαφθορά, πουθενά αλλού μίζα! 

Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος! 

Κοιτάζω αυτούς που αγαπώ να παρακολουθούν
αρειμανίως και με προσήλωση 

τον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή και δακρύζω από συγκίνηση! 

Είναι αλήθεια πολύ γλυκό να μαθαίνεις την ιστορία
χάριν στη μεγαλοψυχία 

του εφοπλιστή – καναλάρχη και φυσικά με την εγκυρότητα και 

την αμεροληψία που διακρίνει τους γείτονές μας
στο να παρουσιάζουν 

με αντικειμενικότητα την ιστορία ενός Ελληνοφάγου σουλτάνου. 

Φυσικά, δε μου διαφεύγει τ’ ότι κατά
τη διάρκεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, 

με την άδεια των σουλτάνων, ο αξιότιμος Έλγιν
ξήλωσε τον μισό Παρθενώνα 

και τον πήρε στην Αγγλία! Περασμένα ξεχασμένα μωρέ...

Φυσικά είμαστε τέτοια φιλόξενη φυλή και τόσο large,
που 210 χρόνια μετά, 

τους δώσαμε τη φλόγα να κάνουν ολυμπιακούς αγώνες. 

Φυσικά οι παραχωρήσεις δε σταματούν μόνο
στα μάρμαρα και τις φλόγες! 

Δίνουμε πυρ – παρά, λιμάνια, δρόμους, αεροδρόμια, εκτάσεις, 

πετρέλαια, θάλασσες… Πάρε κόσμε, οι ξένοι είναι φίλοι μας 

(αν δεν είναι μαύροι φυσικά).

Απεργία λοιπόν σήμερα, αλλά γιατί;

Επειδή εμείς διαλέξαμε τα πακέτα μέτρων;

Επειδή εμείς ανανεώσαμε τις θητείες των ίδιων πολιτικών;

Επειδή εμείς τους δώσαμε τους παχυλούς μισθούς τους;

Επειδή εμείς εξακολουθούμε να εκλέγουμε τους μαθητευόμενους 

των συνδικαλιστών του ’80;

Επειδή εμείς πιστεύουμε ότι τα δάνεια που πήραν 

οι Κωστάκης – Γιωργάκης διανεμήθηκαν στο λαό και την ανάπτυξη; 

Κι οι μισοί από εμάς δίνουν απόλυτο δίκιο στον Πάγκαλο;

Φεύγω, απέχω, το βουλώνω και τα παρατάω… 

Θα κοιμηθώ, θα κρυφτώ, θα δραπετεύσω, μπορεί να στείλω κάποτε 

τα χαιρετίσματα από κάνα χειμωνιάτικο ακρογιάλι… 

Σας ευχαριστώ που με κάνατε καλύτερο (;;;) άνθρωπο…

Καλή λευτεριά σ’ όσους νιώθουν σκλαβωμένοι, 

κουράγιο σ’ όσους με νιώθουν!  

Αντίο σας                  

Αντίο "Μοναχικέ Λύκε"...

«Εφυγε» ο δημοσιογράφος Αντώνης Σωτηράκος

Έφυγε σήμερα τα ξημερώματα από κοντά μας ο Αντώνης Σωτηράκος σε ηλικία 66 ετών.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 5.30 το απόγευμα στον Ι. Ναό Προφήτη Ηλία στην Αγία Παρασκευή. Αντί για στεφάνια η οικογένεια του ζητά τα χρήματα να κατατεθούν στο ΚΕΦΕΑ.

Ο Αντώνης γεννήθηκε το 1946 στον Πειραιά, σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική, και από τη μεταπολίτευση και μετά εργάστηκε σε εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς καλύπτοντας πάντα το ρεπορτάζ του υπουργείου Οικονομικών και ειδικά στα φορολογικά θέματα, στα οποία θεωρείτο εξπέρ.

Μεταξύ άλλων εργάστηκε στις εφημερίδες Αυριανή, Δημοκρατικός Λόγος, στον ραδιοφωνικό σταθμό Flash, στο γραφείο Τύπου του υπουργείου Οικονομικών, στην Ημερησία, και στο Έθνος και Έθνος της Κυριακής, απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε πριν από 2 χρόνια.

Λάτρευε τις δύο κόρες του, την Ηλέκτρα και την Ιωάννα, και τα εγγόνια του τον Οδυσσέα και τον Χρήστο.

Αντικομφορμιστής, αριστερός και πάνω απ΄ όλα ελεύθερο πνεύμα, με το αίσθημα του δίκαιου ριζωμένο μέσα του, δεν υποχώρησε ποτέ μπροστά στις αρχές, το ήθος και τις αξίες του.

Συνελήφθη δύο φορές στην διάρκεια της δικτατορίας το 1967 και το 1969, πέρασε από δύο στρατοδικεία, φυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ και στην Αίγινα.

Αποφυλακίστηκε λίγο πριν από την πτώση της χούντας και χρειάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές, πριν ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία.

Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε τη θέση και τις γνωριμίες του. Του αρκούσαν τα λίγα και να έχει ήσυχη τη συνείδηση του. Με καθαρά αριστοφανικό πνεύμα, σχολίαζε, κριτίκαρε και διακωμωδούσε πρόσωπα και καταστάσεις.

Διορατικός, μπορούσε να διακρίνει την αλήθεια πίσω από τα γεγονότα, και όταν συνάδελφοι περισσότερο για να τον πειράξουν του πήγαιναν κόντρα, τους κοίταζε λοξά, κούναγε το κεφάλι, χαμογελούσε πονηρά και έλεγε : δεν βλέπεις ούτε τη μύτη σου. Ξύπνα. Είσαι μακριά νυχτωμένος και με επιχειρήματα αποδείκνυε το ορθό των λεγομένων του. Και πάντα ερχόταν η επιβεβαίωση….

Ο Αντώνης δεν έβγαλε ποτέ χρήματα. Δεν τα ήθελε. Ο Αντώνης ήθελε τη ζωή, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη σε όλη την πορεία της ζωής του. Και πάντα ήταν στο πλευρό των συναδέλφων. Να τους διδάξει, να τους καθοδηγήσει να τους βοηθήσει να βλέπουν πίσω από τις γραμμές και τα μεγάλα λόγια.

Υπήρξα στ' αλήθεια τυχερός που ήμασταν φίλοι...

Το λιμανίσιο μας καπηλειό πάντα θα σε περιμένει για κείνη τη ρημάδα τη ρακή... 

Καλή αντάμωση καπτάν Αντώνη... Ήσουνα μεγάλος μάγκας!!!

Η Δημοκρατία, δεν έχει χρώμα! Ή τώρα, ή ποτέ!!!

Κουραστικό μα αναγκαίο! 

Εμετικό μα σωτήριο! 

Επαναλαμβανόμενο, τις προηγούμενες φορές δίχως ουσία, στολισμένο από προδοσία, πολιτική αλητεία και πασπαλισμένο με αθέτηση πολιτικών υποσχέσεων! 

Σήμερα πια είναι επιβεβλημένο να συμμετέχεις στην εξέλιξη του αποτελέσματος των εκλογών. 

Τα ψέματα τέλειωσαν, ζούμε σε μια εμπόλεμη κατάσταση, μια οικονομική γερμανική κατοχή, 

μια εμφυλιακή ανταλλαγή πεποιθήσεων η οποία ταυτίζεται με την ωμή βία σε δημόσια θέα. 

Έχουμε από τη μια τους γνωστούς, γραφικούς πλέον, σοσιαλιστές να ζητιανεύουν την εξουσία και να μας τάζουν τα γνωστά πράσινα άλογα με πετραχήλια. Τώρα τους έπιασε να μας σώσουν; Ή μήπως πρέπει να "σώσουμε" κι άλλους Τσοχατζοπουλέους και τραπεζίτες; 

Από την άλλη μεριά οι φιλελεύθεροι. Αφού κατακερμάτισαν την ήδη σακατεμένη μετασημιτική Ελλάδα, 

αφού κατακτήσαμε το ρεκόρ γκίνες με 152 σκάνδαλα σε 154 εβδομάδες κυβέρνησης, 

κι αφού τελικά ανακαλύψαμε ποιοι και τι πραγματικά είναι αυτοί οι "σωτήρες" πίσω απ' τα πολιτικά προσωπεία που ξεπουλούσαν καθημερινά την εθνική μας περιουσία στα ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα, εφηύραν το νέο πολιτικό τους αρχηγό, με το απαραίτητο αποστασιακό του παρελθόν και τη φιλευσπλαχνία απέναντι στην αλόγιστη μετανάστευση μιας και στο βιογραφικό του έχει καταχωρηθεί το άνοιγμα των συνόρων κι η ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών από την Αλβανία! 

Αυτός λοιπόν, σήμερα, δηλώνει ότι θα διώξει τους λαθρομετανάστες! 

Μαζί με τον προηγούμενο σοσιαλιστή αρχηγό, μας πέρασαν τη θηλιά στο λαιμό θέτοντας τον πολύπαθο λαό μας κάτω από μνημονιακή επιτήρηση! 

Αυτοί (κι οι πρώην και νυν συνεργάτες τους) φρόνησαν και φρονούν σωστή την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στα καρτέλ των επιχειρηματιών. Δεν έχουν γνώση άραγε, ότι για να παράγεις ένα πρωτογενές πλεόνασμα, πρέπει οι ταμειακές μηχανές να είναι κρατικές; 

Πώς είναι δυνατόν να ευημερήσεις ως καταστηματάρχης όταν έχεις παραχωρήσει το ταμείο σου σε κάποιον τρίτο; Μήπως (λέω μήπως) στη χώρα της μίζας και της σπέκουλας, κάποιοι πήραν μίζα για να ξεπουλήσουν τα φιλέτα όσο όσο; Αυτούς θα ψηφίσω; Φορολογήθηκα, κόπιασα, έχτισα, δημιούργησα! 

Γιατί; Για να αναπτυχθεί η πατρίδα μου, να απολαύσω τις υποδομές και τους κόπους μου, ν' αφήσω κληρονομιά στα παιδιά μου, κι όχι για να τα ξεπουλήσεις εσύ και να πάρεις τη μίζα σου... 

Αν κοιτάξω πιο αριστερά θα δω αραχνιασμένους τους εκφραστές μιας αρτηριοσκληρωτικής ιδεολογίας, που τελικά βολεύτηκε στα πλαίσια του ευρωκομμουνισμού, δε θέλει να κυβερνήσει, θέλει μόνο να οργανώνει απεργίες και να εισπράττει χρήματα για ένα σπίτι το οποίο τελικά δε χωράει όλο το λαό, παρά μόνο τους λίγους κι εκλεκτούς. Το σπίτι του λαού! Δεν δέχεται τη διεύρυνση της σκέψης, δε δέχεται τη διαφορετικότητα, δεν έχεις λόγο αν δεν είσαι ταγμένος στο συνδικαλιστικό τους όργανο. 

Και μιας και φτάσαμε τόσο αριστερά ας πάμε δίπλα. 

Στη στροφή των 360 μοιρών τα δύο άκρα αντίθετα γειτνιάζουν! 

Μαυροντυμένοι, γυμνασμένοι μιλιταριστές, με μια διαφορετική άποψη στα πράγματα! 

Με ένα λεξιλόγιο 50-70 λέξεων, και με την πεποίθηση ότι όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος. 

Αλίμονό σου αν επιχειρηματολογήσεις κι εναντιωθείς στις αρχές του Φύρερ. 

Πέφτουν πάνω σου κατά εκατοντάδες και σε αφανίζουν. 

Αλήθεια, γιατί οι φουσκωτοί με τα μαύρα δεν κυνηγούν την αλβανική παρέα με τα καλάσνικοφ;

Επειδή όπως λεν είναι της άριας φυλής;

Τον πακιστανό απ' το φανάρι τον διώχνω κι εγώ ρε μάγκα, δε θέλω νταβατζή...

Με υποψιάζει βέβαια το γεγονός ότι όντας γερμανολάτρες, μην τυχόν είναι κάποιος γερμανικός δάκτυλος πίσω απ' αυτό ρε αδερφέ. Δηλαδή, τι θα ήταν στη Μέρκελ να χώσει αυτούς στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας; Αποσταθεροποίηση θα γίνει που θα γίνει, άμα δηλαδή έχω και μια τρομοκρατία στο κοινοβούλιο θα με χάλαγε; Εξάλλου είναι πολύ πιο εύκολο να χτυπάς "από μέσα" και τώρα πλέον είναι πιο κοντά στην κοινή αποδοχή η ακροδεξιά. 

Το δρόμο τον άνοιξε στις περασμένες εκλογές ο γνωστός κωλοτούμπας και συγκυβερνών, αυτός ντε που σήμερα είναι στα όρια του αφανισμού, κι οι βουλευτές του μεταπήδησαν στους φιλελεύθερους... Για τον άλλο δε το χοντρούλη, τον γόνο γνωστής κι εύπορης οικογένειας, που σήμερα έγινε ανεξάντλητος Έλληνας τι να πω; Εξαντληθήκαμε κύριε!!! Όταν φορούσατε στη βουλή το μπλουζάκι που 'γραφε Greece is not for sale, είχατε ήδη διατελέσει υπουργός της φιλελεύθερης μνημονιακής κυβέρνησης. Είχατε ήδη υπογράψει φαρδιά πλατιά το ξεπούλημα του απίστευτα κερδοφόρου λιμανιού του Πειραιά. Είχατε πλήρη γνώση ότι ούτε η σύμβαση παραχώρησης ήταν προς κρατικό όφελος, ούτε η αποφορολόγηση του ξένου επενδυτή! Μήπως είναι ψέματα ότι στο πρώτο έτος χρήσης, αντί για να πάρουμε χρήματα, πληρώσαμε και 5 εκ ευρώ; 

Μήπως συγκαλύψατε ότι πίσω από θυγατρική του επενδυτή, βρίσκονται ηχηρά πολιτικοεπιχειρηματικά ονόματα, με επικεφαλή τον γαμπρό του αποστάτη βρυκόλακα; 

Με την κυρία του νομίζω είστε πολιτικοί αντίπαλοι εεε;;; Μα πως γίνεται αυτό; Αχάριστος πολιτικός κόσμος!!! Σαφώς οι ανεξάντλητοι Έλληνες γνωρίζουν τη δράση σας με τις off shore εταιρείες. 

(Κάτι τέτοιο ακούγεται) Κι αυτές σας οι δραστηριότητες για το ελληνικό καλό είναι; Τότε γιατί δε φορολογείστε όπως εγώ, εδώ;;; "Γιατί κύριε;;; Γιατί κύριε;;;" (Δανείστηκα την ατάκα από προεκλογικό σποτ)... 

Λοιπόν κυρίες και κύριοι! 

Τη Δημοκρατία τη γεννήσαμε, τη μεγαλώσαμε, την πληρώσαμε και την πληρώνουμε καθημερινά με αίμα! Δεν την καθαιρούμε με σφαλιάρες, δεν την τζογάρουμε στο βρωμοπολιτικό χρηματιστήριο των πολιτικοεπιχειρηματικών σας συμφερόντων, δεν τσιμπάμε πλέον το τυράκι σας και δεν πιστεύουμε τις μαλακισμένες σας "επιχειρηματολογίες". Δε μας τρομάζει η έξοδος από την Ευρώπη των καρτέλ, 

δε μας τρομάζει πλέον η πείνα με την οποία μας απειλείτε αν επιστρέψουμε στην Ελληνική Δραχμή! 

Δε φοβόμαστε ακόμα και τον μετεωρίτη που λέτε ότι θα πέσει στα κεφάλια μας αν γίνουν όλα τα παραπάνω. Πεινάσαμε στην Ευρώπη σας, αδικηθήκαμε, απαξιωθήκαμε, υπερφορολογηθήκαμε, ξεπουληθήκαμε!!! Ας πεινάσουμε ακόμα για λίγο, αλλά θα ξέρουμε ότι εργαζόμαστε για μας και τα παιδιά μας. Ας πεινάσουμε αλλά θα ξέρω ότι δεν αφήνω κληρονομιά 600 χρόνια μνημονίου! 

Είναι η τελευταία δημοκρατική ευκαιρία να τους διώξουμε! 

Δε χρειαζόμαστε ακραία καθεστώτα "για να ξεβρωμίσει ο τόπος". Θα προσλάβουμε καθαρίστριες! 

Δε θέλουμε τραμπούκους για να τους δείρουν. Είναι αμφίβολο! 

Θέλουμε δημοκρατικούς δικαστές για να τους καταδικάσουν. 

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ! 

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΤΙΜΩΡΟΙ ΤΟΥΣ ! 

(Δείτε το δικαστικό παράδειγμα της απελευθέρωσης 

του νεαρού που σκότωσε τον Αλβανό διαρρήκτη) 

Η ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ! 

 Δικάστε τους Δημοκρατικά την Κυριακή! 

Πιστέψτε σε σένα Έλληνα, όχι στις πολιτικές "παρθενογεννέσεις"...

       

          

Εμείς ή αυτοί;

"Την Κυριακή, ξοφλάς... 

Την Κυριακή θα κολυμπήσεις στα σκατά, Ιωάννου", 

έλεγε ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος στο Νίκο Κούρκουλο, 

ερμηνεύοντας ανεπανάληπτα το ρόλο του 

στην αγαπημένη μας ταινία... 

Ήρθε γι' άλλη μια φορά η ώρα ν' αποφασίσεις... 

Να διεκδικήσεις, να δικαιωθείς! 

Να τους "ξοφλήσεις" ΕΣΥ όπως τους πρέπει, 

να γίνεις ΕΣΥ ο τιμωρός τους! 

Να τους κάνεις να βιώσουν το θρίλερ που ζεις 

τα τελευταία χρόνια εξαιτίας τους. 

Να τους κάνεις να νιώσουν πώς είναι η ανασφάλεια τής ανεργίας. 

Μην τους ξαναδιορίσεις! 

Μην ξεχάσεις το παρελθόν και 

τις προηγούμενες τοποθετήσεις τους! 

Μην ξεχνάς, το αρπακτικό δεν εξημερώνεται, 

ο λύκος δε γίνεται πρόβατο... 

Να ασκήσεις το δημοκρατικό σου δικαίωμα, 

(σε μια πρώην δημοκρατική χώρα)

έχοντας στο μυαλό σου ότι πρέπει 

να στηρίξεις το λιγότερο κακό κι επικίνδυνο 

για σένα και το παιδί σου... 

Την Κυριακή, ξοφλάς... 

Εσύ ή αυτοί;  

Σκόρπια... Νο 2

Ξημέρωσε, πρέπει να φύγω...

Πόσα όνειρα μπορείς να κλέψεις σε μια νύχτα...

Πόσους όρκους μπορείς να δώσεις σε μια αγκαλιά...

Με πόσα "πρέπει" να πεθάνεις το ξημέρωμα...

Ματιά θολή, άβυσσος κι έρεβος,

και ένας ψεύτης ήλιος μ' εξορίζει...

Δίψα στα χείλη τ' άχρωμα,

στο ματωμένο κόκκινο η προσμονή...

Μια αγκαλιά - λιμάνι ξενικό - μα, τόσο γνώριμο...

Κραυγή, οργή σαν κύμα ξεσηκώνεται,

δίλημμα, δάκρυ στην ψυχή μου κι αναφιλητό.

Χτυπάει γρήγορα η φλέβα στο λαιμό,

μερώνω απ' τον αναστεναγμό...

Βραδιάζει, έλα αγκάλιασε το άδειο της ψυχής μου,

ζούσα στον ίσκιο και λαχτάρησα τη θέρμη σου.

Σφίξε στα χέρια σου τ' οδυνηρό μηδέν μου,

διώξε απ' τα χείλη μου την ψύχρα του θανάτου...

Νύχτωσε, στη δίνη των μαλλιών σου στροβιλίζομαι...

Φάρος, κορμί σμιλεύει την ψυχή μου.

Ύστατη ανάσα κουρσεύω αχόρταγα...

Έρωτας; Θάνατος; Δεν ξέρω...

Τέλος χωρίς αρχή, παρόν σε μια αιώρηση...

Πουλάς, άμα υπάρχει "πρόσωπο" και μέλλον... Σε κόβω να μην υπάρχει!!!

Ενώ προχωρούν τα σχέδια της τρόικας για περαιτέρω περικοπές μισθών, συντάξεων και αυξήσεις φόρων, ο πολιτικός εκμαυλισμός καλά κρατεί, εφόσον οι κυριότερες ειδήσεις αφορούν τα κοινωνικά δεινά! Πολιτικοεπιχειρηματικό κύκλωμα τοκογλυφίας εξαρθρώθηκε (;;;) στη Θεσσαλονίκη, αύξηση των αυτοκτονιών, ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας μένουν καθημερινά άστεγοι, εκποίηση αδιακρίτως της πάσης δημόσιας περιουσίας, και;… Άκουσον – άκουσον, επιβεβλημένη πλέον (κατά τους κκ. Γιακουμάτο και Ξαφά) η παραχώρηση της Ακρόπολης σε ιδιώτες προς εκμετάλλευση!!! Ακόμα και η μετατροπή του Ερεχθείου σε αναψυκτήριο, κατά την οικονομολόγο του ΔΝΤ κ. Ξαφά, θα ήταν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό και εθνικά ευεργετικό!
Αυτές οι δηλώσεις, έλαβαν χώρα κατά το πρώτο 10ήμερο του έτους, και μάλιστα οι προαναφερθέντες προέβαλλαν ως κοινωνικό αντιστάθμισμα τη μη περαιτέρω περικοπή των συντάξεων. Περίπου 10 ημέρες μετά, ήρθε να κοινοποιηθεί η κοινή υπουργική απόφαση – τιμοκατάλογος, η οποία ορίζει τις τιμές βιντεοσκόπησης των αρχαίων μας μνημείων. Σαφώς, και κατά το χειρότερο διαστροφικό μυαλό, τα αρχαία μας μνημεία πλέον, αποτελούν εν δυνάμει κινηματογραφικά στούντιο για σαπουνόπερες, ταινίες δράσης με πιστολίδι, περιπέτειες βιβλικών καταστροφών, και γιατί όχι, ταινίες ερωτικού περιεχομένου!!! Το ντοκιμαντέρ σήμερα δεν πουλάει! Δεν ωφελεί η πολιτισμική προβολή μιας παραπαίουσας χώρας!
Ξεσηκώνει τις μάζες, έτσι δεν είναι; Ποιος είπε ότι μετά το «δανεισμό» θα έμεναν δικά μας τα αρχαία μας μνημεία, οι θάλασσες, οι ακτές και τα λιμάνια, ο ήλιος, ο ορυκτός πλούτος, οι εκτάσεις, καλλιεργήσιμες και μη, τα ίδια τα σπίτια μας;
Τυχαία άραγε δεν έχουν επιστραφεί τα μάρμαρα του Παρθενώνα και αναρίθμητα άλλα εκθέματα μουσείων του εξωτερικού;
Τυχαία απαξιώθηκε η αγροτοκτηνοτροφική μας δυνατότητα, δια του ευφυούς σχεδίου των εισαγωγών;
Δεν έχουμε άραγε την ικανότητα να εξορύξουμε τον ορυκτό μας πλούτο, και να εκμεταλλευτούμε την ηλιακή ενέργεια;
Τυχαία το 70% των ακινήτων, είναι υποθηκευμένο στις τράπεζες;
Αυτό είναι το μνημόνιο, που μεθόδευσαν και ψήφισαν οι προδότες πολιτικοί μας!
Ένα καλά οργανωμένο σχέδιο υποθήκευσης της ακίνητης περιουσίας και υποδούλωσης του Ελληνικού λαού!
Από την άλλη, έρχονται και οι ομολογίες υψηλά ιστάμενων κυβερνητικών στελεχών, που επιβεβαιώνουν ότι οι εθνοπατέρες μας, δε μπήκαν καν στον κόπο να διαβάσουν το μνημόνιο της δανειακής σύμβασης! Δε θα ‘πρεπε να μας εκπλήσσει αυτό. Ξέρουμε καλά ότι σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό πάνελ αποτελείται από ταγούς της παγκόσμιας μαφίας των μεσιτών – τοκογλύφων. Είναι απάνθρωποι, ψυχροί επαγγελματίες, στυγνοί κοινωνικοί δολοφόνοι χωρίς ανθρωπιστικές ευαισθησίες.
Οι δικοί μας εκλεγμένοι αχυράνθρωποι έσκυψαν το κεφάλι μπρος στις υβρεολογίες τους, μη υψώνοντας ανάστημα ως έχουν χρέος.
Χρέος να προασπίσουν τα συμφέροντα των πατεράδων μας, που με αποστεωμένα τα ροζιασμένα χέρια τους μετρούν πλέον κέρματα για να πληρώσουν τα χαράτσια! Τα θολωμένα τους μάτια κρύβουν την περηφάνια του Έλληνα, κι είναι αυτό που τους κρατάει για να μην κλάψουν!
Χρέος λοιπόν, στα παιδάκια μας που εξακολουθούν και μορφώνονται σε παγωμένα σχολεία τρώγλες, ενώ δεν έχουν μείνει μαγουλάκια για να κοκκινίσουν απ’ το κρύο.
Χρέος κύριοι βουλευτές, στον άνεργο πατέρα τριών παιδιών που του κόψατε το ρεύμα!
Χρέος απέναντι στους απλήρωτους, ελάχιστους εναπομείναντες, εργαζόμενους, εκπαιδευτικούς, γιατρούς, σκουπιδιάρηδες, οικοδόμους κι ένα σωρό άλλους που τόσα χρόνια σηκώνουν το σταυρό σας!
Ένα σταυρό, που είστε εσείς υποχρεωμένοι να κουβαλάτε για λογαριασμό όλων μας!
Να κόβετε το δικό σας «μισθό» κι όχι του βιοπαλαιστή!
Να διαβάζετε καλά, ότι παλιόχαρτο σας επιβάλλουν τα σκυλιά της παγκοσμιοποίησης, και να τους το πετάτε στα μούτρα αν δεν είναι για πραγματικό εθνικό όφελος!
Αν δε μπορείτε να πράξετε έτσι, καλύτερα φύγετε.
Εσείς έχετε το χρέος, εσείς καταχραστήκατε, η φατρία σας εξήγαγε χρήμα «νόμιμα και ηθικά» σε off shore εταιρείες, όχι ο λαός!
Ο λαός δεν είδε κανένα όφελος από τα δάνεια που εσείς λάβατε.
Παρήγαγε αγόγγυστα χρήμα και τηρούσε τη λιτότητα από το 1978 που θυμάμαι τον Κ. Καραμανλή ως πρωθυπουργό να την εξαγγέλλει!
Ο λαός είχε μαύρα μεσάνυχτα από «μίζες», «σκάνδαλα», «ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας», «αποκρατικοποιήσεις», «διαφθορά», «παγκόσμια οικονομική ύφεση», «μνημόνιο», «χρεοκοπία» «ΔΝΤ» «psi» «κούρεμα» «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας», «μαζικές απολύσεις» και πολλά άλλα.
Είναι ντροπή σας να καταφεύγετε σε ξένες χώρες και να μιλάτε για το «καλό» που προξενήσατε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της διεφθαρμένης θητείας σας!
Έρχεται η ώρα που καμιά χώρα δε θα σας χωράει, έρχεται η ώρα που θα σηκώσουμε κεφάλι, ανάστημα και χέρια προς τον ήλιο…

Κατά Στέλιον προς λιμενεργάτες επιστολή... (ε')

Η Ενωτική Πορεία Ο.Λ.Π την περασμένη Πέμπτη 19/1/2012 διοργάνωσε ανοιχτή ημερίδα,
με κεντρικό ομιλητή τον οικονομολόγο - οικονομικό αναλυτή κ. Δημήτρη Καζάκη.
Ο υπογράφων θεωρώ χρέος να ευχαριστήσω τους συντελεστές και τον κ. Καζάκη,
που μας έδωσαν την ευκαιρία να εκφράσουμε δημόσια την άποψή μας δια του βήματος.

"Φίλοι και φίλες
Η πολιτική σκηνή στη χώρα μας, τα τελευταία 20 χρόνια, μας οδήγησε σιγά και μεθοδικά, θέλοντας και μη, να εντάξουμε στο λεξιλόγιο της καθημερινότητά μας, λέξεις όπως: «μίζες», «σκάνδαλα», «Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας», «αποκρατικοποιήσεις», «διαφθορά».
Τα 2-3 τελευταία χρόνια το λεξιλόγιο διανθίστηκε και συμπεριέλαβε πλέον και άλλες έννοιες όπως «Παγκόσμια οικονομική ύφεση», «μνημόνιο», «χρεοκοπία» «ΔΝΤ» «psi» «κούρεμα» «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας», «μαζικές απολύσεις» και πολλά άλλα.
Το ίδιο διάστημα ακούσαμε και πολύ ωραία πράγματα όπως το «μαζί τα φάγαμε», «μαλάκες οι αγανακτισμένοι», «ούτε μία οικογένεια χωρίς έναν εργαζόμενο», «παραχώρηση της Ακρόπολης σε ιδιώτες».
Οφείλουμε να αναρωτηθούμε.
Φταίνε αυτοί άραγε που τολμάνε και τα ξεστομίζουν; Ή μήπως εμείς;

Από την εποχή των γραφικών πολιτικών μορφών του Γκόρτσου και του Γκρούεζα που αποτύπωνε ο ελληνικός κινηματογράφος του ’60, φθάσαμε μέχρι το 2012 και εξακολουθούμε αμετανόητα να παραδίδουμε σε αμετροεπείς, ματαιόδοξους υπηρέτες ξένων αφεντάδων, τη διαχείριση της ζωή μας. Να συνεχίζουμε να επιβραβεύουμε και να χειροκροτάμε αληθινούς, και όχι κινηματογραφικούς, Γκόρτσους και Γκρούεζες.

Έδωσα μάχη με τον εαυτό μου για να σταθώ πάλι σε ένα «βήμα» σαν κι αυτό σήμερα, αθετώντας την υπόσχεσή μου γι’ αποχή από μια ακόμη δημόσια εκφορά λόγου και άποψης. Υπόσχεση που έκρυβε απογοήτευση, πίκρα, θυμό αλλά και οργή.
Υπόσχεση που ‘χα δώσει τον Απρίλη του ’11 όταν στην απολογιστική γενική συνέλευση των λιμενεργατών, καθαίρεσα το συνδυασμό της Πολιτικά Ανεξάρτητης Λιμενεργατικής Επανάστασης.
Ενός συνδυασμού που είχε προβλέψει τη σημερινή εξέλιξη των πραγμάτων κι είχε αποκαλύψει το ρόλο και τη σύμπραξη ορισμένων ανθρώπων στο ολέθριο αποτέλεσμα που βιώνουμε σήμερα.
Θα αποφύγω ν’ αναφερθώ έστω και επιγραμματικά σε προειδοποιήσεις που διατυπώθηκαν τότε, επειδή ο χρόνος είναι περιορισμένος και δεν θα ‘θελα να σας κουράσω με λεπτομερείς αναφορές.
Είναι πασιφανές ότι στο λιμάνι, τα τελευταία χρόνια παίζεται ένα βρώμικο πολιτικό παιχνίδι σε βάρος του ΟΛΠ.
Ο τομέας του Ικονίου, από κερδοφόρο φιλέτο, έχει μετατραπεί σε ζημιογόνο κάτεργο.
Οι εργαζόμενοι "βάζοντας πλάτη" εργάζονται στην κυριολεξία «τσάμπα» παρακολουθώντας έντρομοι την διορισμένη κυβέρνηση σωτηρίας, να ξεπουλάει και να απαξιώνει το υπόλοιπο λιμάνι…
Ενδεικτικά θα σας αναφέρω:
Την απαλλαγή της cosco από την καταβολή φόρων, την παραχώρηση ενός προβλήτα 6πλάσιου μεγέθους και δυνατοτήτων απ’ ότι ο δικός μας, τις φιλικές διευθετήσεις με την cosco, τις συμφωνίες με την Msc, την δική μας αναδουλειά δήθεν λόγω οικονομικής κρίσης.
Συνέπεια όλων αυτών;
Το λιμάνι μας να παραμένει άδειο, ενώ ο παραχωρημένος προβλήτας ΙΙ σφύζει από καράβια, που τα δουλεύουν αναλώσιμοι εργαζόμενοι ενός δουλικού καθεστώτος!
Αυτό εννοούν κάποιοι όταν αναφέρονται στην ανταγωνιστικότητα;
Είμαστε άραγε τόσο αφελείς ώστε να μην βλέπουμε ότι όλα αυτά είναι μια οργανωμένη πολιτική σκευωρία για να καταστεί ο ΟΛΠ προβληματικός;
Από τη άλλη, δοκιμάσαμε την αναποτελεσματική πολιτική των συνδικαλιστικών μας οργάνων.
Τους παρακολουθήσαμε να νίπτουν τας χείρας των ως άλλοι πόντιοι Πιλάτοι μπροστά στο σκανδαλώδες θέμα της ιδιωτικοποίησης, της κατασυκοφάντησής μας από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, καθώς επίσης και στην παθητική στάση που διατήρησαν απέναντι στην αντισυνταγματική κοινή υπουργική απόφαση, η οποία επιτρέπει 5 χρόνια τώρα να υπάρχουν στον κλάδο εργαζόμενοι ενός κατώτερου Θεού.
Ακόμα κι όταν η μαζικότητά μας έτασσε το περαιτέρω, ακόμα κι όταν η απαξίωσή μας έπαιρνε σάρκα και οστά, αυτοί οπισθοχωρούσαν μπρος στις απειλές της κυβέρνησης για lock out, αλλαγή του ωραρίου, καθαίρεση των συμβάσεων κλπ. Αλήθεια, τι απ’ όλα αυτά δεν είναι σήμερα προς υλοποίηση; Απέδωσαν καρπούς οι διαπραγματεύσεις τους; Έπαψε η κλαδική κομματικοποίηση κι η εξυπηρέτηση στους πολιτικούς τους μέντορες; Ίσα ίσα, τις αγωνιστικές τους ατάκες του τύπου «το παλεύουμε», «αγωνιζόμαστε», «είμαστε σε καλό δρόμο» κλπ, τις αντικατέστησαν με το «μη μιλάς, δε βλέπεις τι γίνεται έξω;».
Απώτερος σκοπός μας ήταν να φτιάξουμε βουλευτές και υπουργούς, υπονομεύοντας το δικό μας παρόν και το μέλλον των παιδιών μας;
Ήταν σκοπός μας, να ξεκινήσουμε από το μηδέν προδίδοντας παράλληλα το παρελθόν και τους αγώνες άξιων που είχαν στόχο να χτίσουν ένα ελεύθερο και υγιές λιμάνι;

Κλείνοντας, θα σας αναφέρω μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου
του Μπουένος Άιρες για τη σημερινή κατάσταση στην Αργεντινή, η οποία ανατρέπει τις κυβερνητικές κινδυνολογίες περί πτωχεύσεως:
Στην Αργεντινή σήμερα λειτουργούν υπό εργατικό έλεγχο 205
συνεταιριστικές και επανακρατικοποιημένες επιχειρήσεις, που όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά διεύρυναν και τις δραστηριότητές τους. Απασχολούν στο σύνολο 9362 άτομα, ενώ οι αποφάσεις για τον τρόπο λειτουργίας της καθεμιάς επιχείρησης, λαμβάνονται συλλογικά και δημοκρατικά στο πλαίσιο συνελεύσεων με τη συμμετοχή του συνόλου των εργαζομένων…

*Η ιστορία έδειξε ότι είναι επιβεβλημένη πλέον η ενοποίηση των ανεξάρτητων αγωνιστικών φορέων για να υπάρξει μια άλλη μέρα για τους εργαζόμενους!

*Είναι επιβεβλημένη η διάλυση και ο εξοστρακισμός του σάπιου πολιτικού συστήματος και η δημιουργία μιας νέας πολιτικής σκηνής στη χώρα μας, από καταρτισμένους κι έμπειρους επιστήμονες, αλλά και ανθρώπους με συνεπή και διαυγή πορεία στη ζωή τους.

Πρέπει να παλέψουμε για να επιστρέψουν στην κατοχή μας τα καταπατημένα κεκτημένα μας!

Πρέπει να ανασάνουμε από το τεχνητό αδιέξοδο που μας έχουν οδηγήσει τα πολιτικοεπιχειρηματικά συμφέροντα !

Πρέπει να εργαστούμε για μας, να ορθώσουμε ανάστημα και να επικαλεστούμε τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου περί επαχθούς χρέους!

Πρέπει και οφείλουμε έστω και την ύστατη στιγμή να διασφαλίσουμε στα παιδιά μας, ένα μέλλον που τους αξίζει και όχι αυτό που διαφαίνεται ότι τους επιφυλάσσει το γιαουρτωμένο πλέον πολιτικό σύστημα της χώρας μας!"

Το βίντεο τής ομιλίας μας εδώ.

Διοργάνωση Ημερίδας

Aυτό το άρθρο προέρχεται από:
Αναδρομή στο Λιμάνι

Η Ενωτική Πορεία ΟΛΠ στα πλαίσια των εργασιακών δραστηριοτήτων διοργανώνει Ημερίδα με καυτά θέματα επικαιρότητας.
Επειδή μέσα από συλλογικότητα αποφασίζονται οι ενέργειες που αφορούν τη συνδικαλιστική μας δράση εντός του χώρου δουλειάς, καταφέραμε μέσα από αντίξοες συνθήκες να οργανώσουμε μια Ημερίδα κοινωνικού ενδιαφέροντος αλλά και άμεσων θεμάτων που αφορούν τους εργαζόμενους του Λιμανιού, όπως και απάντηση απέναντι στις στις προθέσεις και ορέξεις του κάθε διορισμένου διαχειριστή εξουσίας όποιας μορφής και κάθε βαθμίδας.

Εκτός των εργαζομένων όμως απευθύνεται και σε κάθε Έλληνα σοβαρά σκεπτόμενου που θέλει να εκφράσει δημόσια άποψη και θέση μέσω εκδηλώσεων που αφορούν την Ελλάδα αλλά και τη δημόσια περιουσία της.

Η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όλους όσους έχουν ανοιχτόμυαλη σκέψη και έχουν να συμβάλουν στη συζήτηση με προτάσεις - λύσεις αλλά ακόμη και με διαφωνίες διαφορετικότητας!!!

Μην ξεχνάμε πως εν μέσω διαφωνιών βγαίνουν τα πιο ουσιώδη συμπεράσματα.

Θα είναι επίσης και μια απάντηση στις ορέξεις του εκπροσώπου της ΔΝΕ (ΕΔΩ) για την τοποθέτησή του σε συνέντευξη που ζητά:

"Την πλήρη ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς και του Οργανισμού Λιμένους Θεσσαλονίκης και όχι τη διατήρηση του 51% του μετοχικού τους κεφαλαίου υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, όπως προβλέπεται από το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της κυβέρνησης, προκρίνουν ως τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο αξιοποίησης των υπεραξιών που διαθέτουν οι πράκτορες των ξένων τακτικών γραμμών που διακινούν φορτία μέσω των ελληνικών λιμένων."

(Ας πληροφορήσει κάποιος τον εν λόγο κύριο ότι το λιμάνι στήθηκε με αίμα των εργαζομένων που ακόμη και σήμερα παλεύουν για την ανασυγκρότηση του κατακρεουργημένου λιμανιού και ότι οι ανέξοδες δηλώσεις με στόχο το ξεπούλημα στα ξένα συμφέροντα, μόνο προσφορά για την πατρίδα μας δεν είναι!!!)

Καιρός να ακούσουμε αλήθειες, λύσεις και προτάσεις μήπως και προλάβουμε να μαζέψουμε τα κατακερματισμένα κομμάτια που μας άφησαν παρακαταθήκη οι λανθασμένες πολιτικές!!!

Προσκεκλημένοι είναι όλοι όσοι διαθέτουν ανοιχτόμυαλη σκέψη.

Καλό είναι να μη λείψει κανείς από μια τέτοιου μεγέθους ανοιχτή συζήτηση.

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Από 14.30 έως 19.00

Συνεδριακή αίθουσα Μεγάρου ΟΛΠ