...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά...

Σε βλέπω...
Ούτε μια στιγμή δεν προσποιήθηκα
πως αγνοώ την παρουσία Σου.
Λυπάμαι για το κατάντημα - φταίω κι εγώ γι' αυτό - μα πίστεψέ με,
ποτέ δεν είχα το θάρρος Σου.
Ντρέπομαι και σιωπώ όταν ακούω να σε βρίζουν,
όταν λεν πως θα μπορούσες να είσαι ο οποιοσδήποτε,
όταν οι "μορφωμένοι" λένε πως η πίστη κι η θρησκεία είναι μέσον
για τον έλεγχο του όχλου...
Κρίμα επειδή Εσύ δίδαξες την διαφορετικότητα, τη μοναδικότητα,
την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αγάπη...
Το δύσκολο που είναι ν' αγαπάς αυτόν
που σε χτύπησε, σε πλήγωσε ή σε πρόδωσε...
Κρίμα που ο κλήρος στην πλειοψηφία του είναι
η εβραϊκή παράφραση της ορθοδοξίας,
κρίμα που πλέον το έργο είναι μικρότερο του κέρδους,
αλλά δυστυχώς κρίνεται μαζί μ' αυτούς και η πίστη...Λάθος!
Κρίνεται άδικα το Καλό, το χέρι που θα δώσεις βοήθεια στον αδερφό,
το γεμάτο της ψυχής όταν λάβεις ένα αληθινό ευχαριστώ.
Σε βλέπω...
Στα μάτια του μικρού μου που Εσύ θέλεις να ξαναδώ,
στο χέρι που με κρατά όταν αιωρούμαι στο κενό,
στα κύματα της θάλασσας να με κοιτάς μ' ελπίδα...
Σ' ευχαριστώ που μ' αφήνεις ν' αγωνίζομαι...

Φιλαράκια μου...ξεχωρίστε την πίστη απ' το σχήμα!

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2008

Ο πραγματικός αιμοδότης του λιμανιού.


Αντίθετα με τους πολλούς κακόβουλους που ισχυρίζονται
πως οι μεγάλοι πελάτες αποχωρούν από το εμπορικό λιμάνι
του Πειραιά (και βγάζουν κι ανακοινώσεις επιρρίπτοντας
ευθύνες στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων) παραθέτω
τις ακόλουθες φωτογραφίες που τράβηξα
την περασμένη βδομάδα και προχτές Δευτέρα.
Εύκολα διαπιστώνει κανείς πως η MSC κάθε άλλο
παρά έχει αποσύρει τα πλοία της από τον Πειραιά.
Αντιθέτως στην πλειοψηφία τους είναι πλοία
με κανόνες ασφαλείας και υγιεινής και τα πιο πολλά ευμεγέθη
στα οποία πραγματικά χαίρεσαι να δουλεύεις,
ανεξαρτήτως των αντίξοων καιρικών συνθηκών του επαγγέλματος.
Ας αφήσει λοιπόν η διοίκηση του Οργανισμού την κινδυνολογία
περί πτωχεύσεως κι ας αποσύρει τα φρούδα σχέδια
περί ιδιωτικοποιήσεως για να αρχίσουμε να εξυπηρετούμε
πελάτες που αξίζουν πραγματικά την προσοχή μας
κι όχι τους κινέζους με τα σαπιοκάραβα
που σε καμία των περιπτώσεων δεν ανταγωνίζονται
τον αριθμό των conex που διακινεί εδώ η MSC.
Το λιμάνι μας είναι "μαγαζί γωνία" και δεν αξίζει να γίνει
μονοπώλιο κινεζικών συμφερόντων.


Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008

Ζώντας το γελαστό απόγευμα της λησμονιάς

Φιλαράκια μου...

Μπορεί να επιλέξατε να περάσετε τις διακοπές σας εδώ...

...Ή να διαλέξατε κάτι τέτοιο, επειδή το ζήτησαν
τα παιδιά κι η σύζυγος ...

...μην ξεχνάτε όμως τι αφήνετε πίσω:
Τους γέροντες που κάποτε μπορούσαν να αγωνίζονται,
να νοιάζονται για μας και δε μας άφηναν μόνους...
Ψυχούλες, με μόνη τους συντροφιά το πουλάκι στο κλουβί...
Ανάσες βαριές, κλεμμένες απ' το βασιλικό στη γλάστρα...

Το άχαρο, ψυχρό κι αχάριστο, σκληρό πρόσωπο της ζωής.
Προσφυγικές κατοικίες στη Δραπετσώνα του 2008.
Απόμαχοι της ζωής που μετά την προσφυγιά, τους πολέμους
και τη σκληρή δουλειά βιώνουν την εγκατάλειψη...
Ας μην ξεχνάμε τους δικούς μας...
Η ζωή πάντα μας επιστρέφει,
την αχαριστία ή την καλοσύνη...
Νοιάσου για τους γονείς ή τους παππούδες...
Κάνε αυτό που θα 'θελες κι εσύ να κάνουν για σένα.

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008

Χαλαρό γελαστό απόγευμα πριν από ένα όμορφο αύριο.


Φιλαράκια μου...χαλαρώνω!
Περιπλανιέμαι στα καυτά γκρίζα της τσιμεντούπολης κι όμως γελώ!
Νυχτώνω - ξημερώνομαι δίπλα στο κύμα,
αναπολώ την τρέλλα της χαμένης μου νιότης
κι έρχονται στιγμές που σκέφτομαι...εκείνη.
Την απλή, αθώα αγάπη, το σκίρτημα στα σωθικά,
το πρώτο τρυφερό φιλί...εκείνο το γελαστό απόγευμα!
Δε θα πω άλλα...απλά, νιώστε, νοσταλγήστε κι αφεθείτε!
Χαρισμένο το τραγουδάκι...σ' όσους με νιώθουν!
Φιλιά