...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Δεν δωροδοκείται ο Αη Βασίλης!!!


Κάτι λίγες ώρες έμειναν ώσπου να περάσει
κι αυτή η χρονιά στο παρελθόν
κι αν το αντιμετωπίζεις έτσι ψυχρά, λογιστικά,
εγώ σαν κακό παιδί που είμαι
θα σε ρωτήσω μερικά πράγματα απ' την άλλη,
τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού σου.
Όχι σαν "απολογισμό" και κάτι τέτοιες μασημένες έννοιες
που λένε οι ψευτομοντέρνοι, τάχα ψαγμένοι διανοούμενοι...
Ούτε θα σε φοβίσω λέγοντάς σου πως οι καλικάντζαροι
θα 'ρθουν το βράδυ στον ύπνο σου κ.τ.λ...
"Καλικάντζαροι", έτσι κι αλλιώς, μας πηδούν καθημερινά!
Απλά, μήπως υπολόγισες ότι έρχεσαι ακόμα ένα βήμα
πιο κοντά στο μάταιο και την κρίση;
Τ' ότι δε θα ζεις για πάντα κι αυτά που χρωστάς σε σένα
και τους άλλους ακόμα δεν τα 'χεις ξοφλήσει;
Πόσες φορές αδίκησες; Έχεις σίγουρα μια δικαιολογία,
μα στ' αλήθεια, εσύ σε πιστεύεις;
Πόσους χρησιμοποίησες παντοιοτρόπως για την δική σου
οποιαδήποτε εφήμερη τέρψη;
Έκανες όλα όσα σου δόθηκε η ευκαιρία να κάνεις
για το καλό των άλλων;
Ακόμα κι αν κινδύνεψες να χάσεις τη βόλεψή σου;
(Σταμάτα να σκέφτεσαι δικαιολογίες...)
Πόσους βοήθησες ανιδιοτελώς να πιάσουν τα όνειρά τους;
Πόσες φορές έκατσες παρέα με τη μοναξιά σου
προκειμένου να κάνεις αυτή την περιβόητη αυτοκριτική σου;
(Έχοντας στείλει προηγουμένως
τον εγωισμό σου μια βόλτα στο πάρκο)
Τι στερήθηκες για να το προσφέρεις με αντάλλαγμα ένα χαμόγελο;
Άραγε πόσο και πότε υπηρέτησες τις αξίες σου κι αποδέχτηκες
(καταπίνοντας σαν κινίνο) την αλήθεια;
Απάντησες ποτέ με ψέμα όταν σου πρόσφεραν απλόχερα
αγάπη και θυσία; Μα έλα τώρα!!!
Μην σκέφτεσαι τις θετικές κριτικές όσων σε περιβάλλουν
κι αρέσκονται να σου χαϊδεύουν τ' αυτιά,
προκειμένου ν' αποκομίζουν τα όσα μπορούν από σένα...
Σκέψου τις κριτικές αυτών που είχαν πραγματικά το θάρρος
να σου κοπανήσουν τα λάθη σου κατάμουτρα
και να σου τρίψουν τη μούρη στη λάσπη...
Ίσως αυτοί σ' αγαπάνε πραγματικά!
Και δε μου λες; Τώρα τι ζητάς απ' τον Αη Βασίλη;
Δίκιο; Αγάπη; Ψυχική γαλήνη; Πλούτο;
Μια διαφορετική χρονιά, μια σημαντική χρονιά,
γεμάτη λάμψη, φώτα, αναγνώριση κι αποζημίωση
για τα όσα σκατά έζησες μέχρι σήμερα;
Αλήθεια, εσύ τι έκανες για σένα;
Όταν πέφτεις για ύπνο και δεν μπορείς να κοιμηθείς,
δε φταίει ο θόρυβος του πολυσύχναστου δρόμου που μένεις,
ούτε το πιτσιρίκι των από πάνω που δε βάζει γλώσσα μέσα...
Είναι η συνείδηση που βροντάει στ' αυτιά σου...
Η αγάπη κι η γαλήνη είναι αδερφές της σιωπής...
Είναι οι δασκάλες του "νιώθω", του "αισθάνομαι"...
Κάνε μια καινούρια αρχή στη ζωή σου,
κι ας είναι αυτή η πρωτοχρονιά το πρώτο βήμα...
Βρες την καρδιά σου κι ακολούθησε την...
Αυτή ξέρει να σ' οδηγήσει εκεί που αληθινά θες...
Μακριά από πολύβουες πίστες,
φώτα και ψεύτικα χαμόγελα...

Καλή χρονιά!!!





Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Προ-Χριστουγεννιάτικη γκρίνια!


Η φίλη roadartist, μου έστειλε αυτό το e-mail και φυσικά μ' έβγαλε
από έναν κόπο να γράψω τις δικές μου γκρίνιες.
Το ακόλουθο τιτλοφορείται
"Γρίνια Χριστουγέννων από τον Σκουντούφλη"
αλλά μάλλον εννοείται ο Γκρινιάρης...
Κάνω πως δεν καταλαβαίνω τον υπαινιγμό για την γκρίνια μου
και παραθέτω:

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,
πρώτα πρώτα θέλω να σε ευχαριστήσω για το περσινό σου δώρο
που ήταν
μια ωραιότατη ρυτίδα στο μεσόφρυδο και έχω να σου πω
ότι αν φέτος
επιχειρήσεις να μπεις απ' την καμινάδα μου θ' ανάψω
τζάκι και θα σε
κλάψουν οι τάρανδοι.
Κατά τα άλλα, όπως τα ξέρεις.
Ετοιμαζόμαστε για γιορτές καπάκι
Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά
και θα περάσουμε κα-τα-πλη-κτι-κά όπως κάθε
χρόνο.
Τις ημέρες των παραμονών θα επωφεληθούμε
από το συνεχές ωράριο των
καταστημάτων
για να ξεχυθούμε σύσσωμοι στα μαγαζιά και να ψωνίσουμε
ότι να' ναι
και μετά θα κουβαλάμε τα ότι να' ναι μας
φορτωμένοι με
τις σακουλάρες
πάνω κάτω στη Σκουφά, ψάχνοντας δύο ώρες για ταξί.
Όταν
βρούμε ταξι θα σιχτιρίσουμε την ώρα
και τη στιγμή που το βρήκαμε
και
μπλέξαμε στην κίνηση και γύρω γύρω όλοι θα κορνάρουν
και θα βρίζει ο
ένας τον άλλο ένεκα της ημέρας.
Tο βράδυ της παραμονής των Xριστουγέννων,
θα βγούμε έξω για να
τιμήσουμε τη γέννηση του Θεανθρώπου
και θα στριμωχτούμε κι εμείς στη
φάτνη με τα ζώα, δηλαδή στο Rex,
στην Aθηνών Aρένα, στο Bοτανικό και
σε άλλα μέρη.
Kαι θα φοράνε όοολες το "μικρό φόρεμα"
.
Και όοοολοι οι άντρες θα καπνίζουν μια τεράστια γιορτινή πουράκλα
που
θα βρωμάει και θα ζέχνει. Ύστερα, αφού χορέψουμε και πιούμε
ότι
βρωμο-ποτό κυκλοφορεί σε μολότοφ στην αγορά,
θα γυρίσουμε στο σπίτι
για να ξεράσουμε και να περιμένουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Tην παραμονή της Πρωτοχρονιάς θα ξαναξεχυθούμε στα μαγαζιά
να
ξαναψωνίσουμε τα ότι να 'ναι
που περίσσεψαν απ' τα Xριστούγεννα
και
να επιστρέψουμε στα σπίτια μας πτώματα
για να ετοιμαστούμε άρον άρον
για το ρεβεγιόν.
Το πιο ευχάριστο απ' όλα είναι ότι επιτέλους
θα
συναντηθούμε όοοοολοι μαζί γιατί θα εγκλωβιστούμε
στο Σύνταγμα και
στην Κηφισίας πρωτοχρονιάτικα
και θα καπνίζουμε μέσα στα αυτοκίνητα
με
αναμμένο το κλιματιστικό.
Θα είμαστε και εκνευρισμένοι από πριν
που
φάγαμε στο σπίτι της μαμάς όπου περάσαμε φριχτά
μιας και συγκεντρώθηκε
όλη η οικογένεια για να τσακωθεί,
όπως κάθε χρόνο.
Επίσης όπως κάθε
χρόνο, το φαγητό θα είναι χάλια,
γιατί το κρέας της γαλοπούλας είναι
απαίσιο και σκληρό
και άμα κρυώσει γίνεται σαν βατραχοπέδιλο.
Παρ' όλα
αυτά, θα καταβροχθίσουμε τον άμπακο με έμφαση
στη γέμιση και στη
βασιλόπιτα και θα σκάσουμε
και μετά θα νυστάζουμε
και θα θέλουμε να
χωρίσουμε τους/τις γκόμενούς/νές μας,
γιατί φυσικά αυτοί φταίνε που
τραβιόμαστε
στη μέση της νύχτας σαν τους ηλίθιους,
και στο μεταξύ όλα
τα μαγαζιά θα είναι γεμάτα από κόσμο
που καλωσορίζει το νέο χρόνο με
ξέφρενο ενθουσιασμό,
πράγμα το οποίο δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω.:

Αυτό το στίχο «πάει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά»

πρέπει να τον έχει γράψει ο Φόρεστ Γκαμπ γιατί
μόνο αν είσαι ο Φόρεστ
Γκαμπ γιορτάζεις που λιγοστεύει
κατά ένα χρόνο η ζωή σου και θα σε
φάει
το μαύρο χώμα μια ώρα αρχύτερα.
Αυτά!

Όσο για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν μας
θα το περάσουμε κι αυτό
φα-ντα-στι-κά ξαναζουληγμένοι
στα μπουζούκια ή στα κουλά κυριλέ κλαμπ

με τους πορτιέρηδες Mίστερ Γαμάω
και τις πορτιέρισσες Mις Tσιμπούκι,

όπου θα πιούμε πετρέλαιο και θα πάρουμε
και μερικά ναρκωτικά για το
καλό.
Tην άλλη μέρα θα είμαστε κουρέλια και θα νομίζουμε
ότι έχουμε
τυφλωθεί μόνιμα και το ακουστικό μας νεύρο
έπαθε ακαμψία ωστόσο αργά
το μεσημέρι θα σύρουμε τα κόκαλά μας
μέχρι το πατρικό για να ξαναφάμε
με την οικογένεια
ότι έμεινε απ' το προηγούμενο βράδυ
που η μαμά είχε
μαγειρέψει για ένα λόχο.
Μετά θα κάνουμε φύλλο και φτερό τη χτεσινή
βασιλόπιτα
για να βρούμε το φλουρί που δεν θα βρεθεί ποτέ

γιατί θα το έχει καταπιεί ο παππούς με το πρωινό του ρόφημα.

Το απόγευμα θα χτυπήσουμε και μια κατάθλιψη
που
"δεν είμαστε πια παιδιά..."
και "τι μαγικά που ήταν τα Χριστούγεννα
και η Πρωτοχρονιά κάποτε..."

και "τι μουσικές παίζανε παλιά..."

και ''τότε που ο κόσμος σε ένα μαγαζί ήταν όλοι γνωστοί''

και άλλες μαλακίες.

Και μετά οι γιορτές δεν θα λένε να τελειώσουν
γιατί θα έχουμε και τα
Φώτα και του Aϊ Γιαννιού
και αϊ σιχτίρ αγαπητέ Άγιε Βασίλη!

Σ' αγαπάω, σ' εκτιμάω, αλλά κοίτα
μην τολμήσεις και πλησιάσεις σπίτι
μου.
Φέτος θέλω μόνο Καλικάντζαρους.

Τουλάχιστον εκείνοι αντιμετωπίζουν την τραγωδία των γιορτών

«α-να-τρε-πτι-κά»,όπως θα έλεγε και ο Ευαγγελάτος
πριν τον απολύσουν!

Kαι τώρα κλείνω γιατί πρέπει να γράψω και σ' άλλο άγιο.

Σε κάνα μήνα έχουμε Bαλεντίνο....


Φυσικά, όσοι με ξέρετε καλά, θα καταλάβετε
πως έχω να προσθέσω κι εγώ σωρεία άλλων,
να σε κάνω να κοιτάξεις δίπλα σου
(ή στον καθρέφτη) με ενοχή,
να σου τρίψω στα μούτρα τη ζωή που 'χεις φορτωθεί,
(ίσως χωρίς να θες)
και να με δεις πάλι νοητά με ύφος αυστηρό απέναντί σου
νομίζοντας πως δείχνω εσένα...
αλλά ως δώρο θα σας εκπλήξω ευχάριστα!
Δε θα πω τίποτα...
Μόνο μην ξεχάσετε να δώσετε παντοιοτρόπως
αγάπη στα παιδιά που δεν έχουν την τύχη των παιδιών μας!
Δώστε αγάπη εκεί που δεν τη χρωστάτε...
Καλά Χριστούγεννα!!!
Σας φιλώ!

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Ένα γελαστό απόγευμα βουτηγμένο στη σέπια...

Χρειάστηκα ξεκούραση... Αληθινή όμως, όχι μουσαντέ...
Ανάταση, σιωπή κι αληθινά τοπία, όχι ψευδαισθήσεις...
Φτάνει μ' αυτές, αρκετά!
Σήμερα το λιμάνι μου ήταν αδειανό κι ο ουρανός μου βαρύς...


-"Πάμε να τα πούμε κάπου πιο μακριά;" σε ρώτησα...
Με κοίταξες με λαχτάρα, ξέρω πως το 'θελες κι εσύ...
Μου έγνεψες καταφατικά μ' ένα κρυφό χαμόγελο...
-"Θέλω πολύ να μείνουμε μόνοι, να σου μιλήσω..."
Διαδρομή γεμάτη απ' αυτές τις μελωδίες που μας ταξιδεύουν...
Γύριζα το κεφάλι και σε κοιτούσα δίπλα μου...
Σε θωρούσα να 'χεις αφεθεί στη γαλήνη σου...


"Πόσο πολύ σ' αγαπάω να 'ξερες" σκέφτηκα
κι άναψα ένα τσιγάρο...
Δε βιαζόμουν, όσο πλησίαζα στο απάγκιο μας,
ερχόσουν όλο και πιο κοντά μου...
Με συνεπήρε η μεθυστική σου ανάσα,
με μάγεψε αυτό σου τ' αεράκι στο λαιμό μου...
Πλησίασα βουβά κοντά σου, κάθισα δίπλα σου.


Πόσο μου 'χεις λείψει να 'ξερες...
Ήμασταν πάλι μόνοι όπως εκείνες τις καλοκαιρινές νύχτες
που 'φευγα ξημέρωμα απ' την αγκαλιά σου...


Οι ξενερισμένες βάρκες και τα θαλασσόξυλα μας χαμογελούσαν,
το γκρίζο τ' ουρανού είχε μια παράξενη θαλπωρή
κι ο ζεστός καφές έδινε μια πρωτόγνωρη ανάταση στις αισθήσεις...


Είχα αφεθεί, η ματιά χανόταν στο βαθύ σου μπλε
και σαν υπνωτισμένος δεν ακολουθούσα το χρόνο
που εξακολουθούσε να περνά...
Θυμάσαι; Έτσι δε γινόταν πάντα;
Ο χρόνος σταματούσε πάντα όταν ανταμώναμε,
εγκλωβιζόταν λες μες την αγκαλιά μας...

Φεύγω, θάλασσα μου...
Μπορεί να σκούριασαν οι ράγες μου,
μα ξέρω ν' αρχίσω πάλι να τρέχω μπροστά...

Το κορμί μου ίσως να χτυπήθηκε απ' το κύμα
και την αρμύρα σου, μα τώρα έμαθα καλά να πλέω...


...Ν' αποφεύγω ξέρες και ύφαλους, κουφάρια ξένα,
ναυάγια μιας ρηχής ζωής γεμάτης ματαιότητα και ψέμα...
Μιας ζωής που μ' έχει ποτίσει μ' αλμυρό νερό,
μ' έχει κάνει σκληρό σα βράχο και μου 'χει δώσει
μια ψυχή που πεισμώνει και δε φοβάται το βοριά...

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Ένας γελαστός, δίκαιος αγώνας...


Φίλοι μου, οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου προεδρείου
του σωματείου των λιμενεργατών, έγιναν,
η κάλπη άνοιξε κι ανέδειξε τον επικρατέστερο της αναμέτρησης.
Η Πολιτικά Ανεξάρτητη Λιμενεργατική Επανάσταση
εξελέγη 3η ισοψηφώντας με την Δημοκρατική Ενότητα Λιμενεργατών.
Μόλις ολοκληρώθηκε η ψηφομέτρηση
και αξιολογώντας την κατάσταση,
ο υπογράφων κατόπιν συνεννόησης με τα μέλη
της Πολιτικά Ανεξάρτητης Λιμενεργατικής Επανάστασης,
πρότεινα - αν κι εφόσον προβλέπεται εκ του καταστατικού -
να παραιτηθώ του δικαιώματος της κλήρωσης προκειμένου
να λάβει η Δημοκρατική Ενότητα Λιμενεργατών
την πολυπόθητη έδρα στο Δ.Σ και ν' αποφευχθούν
ενστάσεις και κωλυσιεργία της διαδικασίας.
Το αίτημα μου δεν έγινε δεκτό και στην κλήρωση που ακολούθησε,
την έδρα κατέλαβε η Δημοκρατική Ενότητα Λιμενεργατών.
Για την ιστορία
ο συνδυασμός των Ενωμένων Αδέσμευτων Λιμενεργατών
(προηγ. προεδρείο) εξελέγη πρώτος
ο συνδυασμός της Ενωτικής Συνεργασίας Λιμενεργατών
εξελέγη δεύτερος
και ο συνδυασμός της Δημοκρατικής Ενότητας Λιμενεργατών
εξελέγη τρίτος κατόπιν κληρώσεως ως προανέφερα.
Από τους συναδέλφους που εξελέγησαν και οφείλω να συγχαρώ,
όλοι περιμένουμε πολλά!
Χρόνια και μετέωρα κλαδικά αιτήματα χρίζουν άμεσης λύσης.
Σαφώς το βάρος των ευθυνών είναι πολλαπλάσιο
κι ο πολύπαθος κλάδος μας δε συγχωρεί
σφάλματα και πειραματισμούς.
Εμείς θα συνεχίσουμε να δίνουμε το δικό μας στίγμα,
ο λόγος μας θα είναι ακόμα πιο οξύς,
η στάση μας πιο επικριτική κι οι απαιτήσεις μας ακόμα μεγαλύτερες!
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συμπορευόμενοι
στήριξαν την Πολιτικά Ανεξάρτητη Λιμενεργατική Επανάσταση,
όσους πίστεψαν - κι όχι άδικα - ότι μπορεί να υλοποιηθεί
αυτή η επανάσταση και μας επέδειξαν εμπιστοσύνη
σ' αυτόν τον άνισο αγώνα.

Τους δικαιώσαμε!
Δεχτήκαμε ανούσια και δυσφημιστική αντιπολίτευση (!!!)
ακόμα και προσωπική κατασυκοφάντηση και λασπολόγηση.
Δεν αντιπολιτευτήκαμε ούτε καν επί του πραγματικού!
Επιδείξαμε σεβασμό στη δύσκολη θέση και το ένοχο παρελθόν
των εταίρων και δεν κάναμε χρήση
του προτερήματος μας απέναντί τους.
Αντί ευχαριστώ και εν απουσία πραγματικών λόγων αντιπολίτευσης
κατηγορηθήκαμε ότι "η επανάσταση κρύβει κινδύνους",
ότι "είμαστε άπειροι", ότι είμαστε κοπρίτες κι "έχουμε
ιδιαίτερες προτιμήσεις στο ωράριο εργασίας" (;;;),
"έχουμε βάζελους στο ψηφοδέλτιό μας", "έχουμε μακριά μαλλιά",
και άλλες μαλακίες συνώνυμες του πανικού και της άτακτης φυγής!

Φίλοι μου,
το βότσαλο έπεσε στη λίμνη αλλά δεν έκανε απλά ένα "πλατς"...
Ήταν ογκόλιθος και συντάραξε ο παφλασμός τα στάσιμα νερά!
Είναι απόλυτα δικαιολογημένη η αντίδραση των αντιπολιτεύομενων!
Εμείς θα είμαστε πάντα εδώ!

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Μια καθ' όλα γελαστή επανάσταση...



(η αφίσα - έμβλημα του συνδυασμού, που εξεδόθη
και αναρτήθηκε σε όλους τους τομείς του λιμανιού)




Συνάδελφοι, στην παρούσα εξαιρετικά κρίσιμη φάση
που καλείται ο κλάδος ν’ αποφασίσει για το μέλλον του,
μια νέα αγωνιστική πρωτοβουλία
έρχεται να παλέψει για τα δικαιώματα και το μέλλον μας.

Να υψώσει τη φωνή και τον παλμό των εργαζομένων

ως εκεί που δεν ακούστηκε ποτέ.

Να μετατρέψει την αδράνεια και το φόβο
σε αντεπίθεση και διεκδίκηση.

Να κάνει πράξη το ποθούμενο και να δικαιώσει
τους μέχρι τώρα αγώνες μας.

Να σταθεί αδιάλλακτα στις διαπραγματεύσεις
χωρίς υποχωρήσεις στα κεκτημένα,
συμβιβασμούς και εμπάθειες.

Να επιδείξει τον δυναμισμό του κλάδου απέναντι σ’ αυτούς

που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.

Να βηματίσουμε προς το μέλλον με αξιοπρεπείς συμβάσεις,

σταθερές σχέσεις εργασίας και αδιάλλακτοι
ως προς τα κεκτημένα,

τα οποία είναι μια ακριβή κληρονομιά από τους παλαιότερους,

σκληρά εργαζόμενους συναδέλφους μας.

Αυτή η παρακαταθήκη και μόνο,
είναι για εμάς μια σταθερή αξία
που μας ορίζει
την αναγκαιότητα
της συμπόρευσης και του συναποφασισμού.


ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Η ΛΕΞΗ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ

ΣΤΟΥΣ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ Ο.Λ.Π !!!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΑΝΥΠΟΤΑΧΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ !!!


Σκέψου και ψήφισε


ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!


ΥΨΩΣΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ ΣΟΥ !!!

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Κατά Στέλιον προς λιμενεργάτες επιστολή...(γ')


Σ' ένα έντονα φορτισμένο κλίμα διεξήχθη σήμερα
η τακτική εκλογοαπολογιστική συνέλευση των λιμενεργατών
μιας και στις 3/12 διεξάγονται οι εκλογές προκειμένου
ν' αναδείξουν το νέο Δ.Σ της Ένωσης Λιμενεργατών.
Αμφότερα οι δυο μεγάλοι συνδυασμοί επέρριπταν
ευθύνες ο ένας στον άλλο για λάθος χειρισμούς του παρελθόντος.
Κανείς μα κανείς δεν ανέφερε την από εδώ και πέρα
μεθόδευση των κινήσεών μας,
κανείς μα κανείς δεν κινήθηκε σ' ένα πλαίσιο διαλόγου συνεργασίας
ή έστω να προσπαθήσει να προκαλέσει κάτι τέτοιο.
(Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα)
Έλαβα λοιπόν το λόγο κι έπειτα από έναν
πυροσβεστικό πρόλογο κατέθεσα τα εξής:

Συνάδελφοι,
στην παρούσα κρίσιμη φάση την οποία διέρχεται ο κλάδος μας,
καλούμαστε ν' αποφασίσουμε σε ποιον θα εμπιστευτούμε
την ευθύνη των μελλοντικών χειρισμών, για την άνιση μάχη της επιστροφής των όσων ξεπούλησαν οι πολιτικές ηγεσίες εν μια νυκτί.
Πεποίθησή μου είναι πως ο αγώνας δεν έχει τελειώσει, πως τίποτα ακόμη δεν έχει κριθεί και θα σας θυμίσω τα όσα λιμάνια έχει αποχωρήσει η Cosco στο παρελθόν
κατόπιν αποτελεσματικά μεθοδευμένων πιέσεων.
Χρειάζεται δυναμισμός κι ευελιξία, εμπεριστατωμένη ανυπακοή κι ανατροπή στους νόμους - εκτρώματα κι όχι νομικές εμπάθειες
και πολιτικές προσταγές.
Χρειάζεται μια σιδηρά στάση επί των διαπραγματεύσεων κι όχι αμφίβολα συμπεράσματα περί των διασφαλίσεων της δουλειάς μας.
Όσο και για όσο έχουμε ακόμα τη δουλειά μας στα χέρια μας πρέπει ΕΜΕΙΣ να πιέσουμε για ουσιαστική διασφάλιση κι όχι να περιμένουμε επαιτώντας ψίχουλα και ανασφάλεια!
Είναι ανυποχώρητη διεκδίκησή μας η οικονομική διευθέτηση των αδειών των παλιών συναδέλφων
και τα αναδρομικά δεδουλευμένα των νέων συναδέλφων.
Αυτά έτσι κι αλλιώς τα δικαιούμαστε, είναι πραγματικές οφειλές της εργοδοσίας και κανείς δεν δικαιούται ούτε να τα παζαρεύει, ούτε να μας τα προσφέρει ως εκδούλευση!
Συνάδελφοι,
η παρακίνηση πολλών εξ ημών, παλιών και νέων,
μ' έκανε να λάβω την πρωτοβουλία,
για ένα νέο ψηφοδέλτιο, χωρίς κομματικές επιρροές και χωρίς φοβίες για νόμους που δημιουργήθηκαν
προκειμένου να εξυπηρετήσουν πολιτικά οφέλη!
Ένα νέο ψηφοδέλτιο που θα εκφράζει την ανάγκη όλων για συμμετοχή, συμπόρευση και συναποφασισμό
των επομένων μας κινήσεων!
Ένα νέο ψηφοδέλτιο που θα ενσαρκώνει
κυριολεκτικά και ουσιαστικά μια

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Αυτά λοιπόν είπα και ελάλησα,
προχωράμε μπροστά δυναμικά, επαναστατικά,
αγωνιστικά, αλλά προπάντων γελαστά!
Σας φιλώ

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια (Μέρος ΧV)

Η Ελληνική Δικαιοσύνη απεφάνθη!
ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΣ!
Είμαι ένα σκουπίδι της κοινωνίας, ένα ρεμάλι,
ένα παρασιτικό ρετιρέ!
Όλη η κοινωνία είναι εναντίον μου, στη γειτονιά μου
με φτύνουν επειδή δεν τους δίνω δανεικά,
ο γιος μου μου 'κοψε την καλημέρα επειδή δεν του αγοράζω
την Αιγυπτιακή πυραμίδα των playmobil, η κοπέλα μου
με παράτησε (λίγο πριν βγει η απόφαση)
και η ψιλικατζού με χλευάζει που καπνίζω καρέλια σκέτο!
Κι όμως ρε παιδιά, δε φταίω!!!
Είμαι θύμα μιας καλοστημένης πλεκτάνης Κα Πρόεδρε...
φωνή βοώντος... Το 'πε κι ο Πεταλωτής:
"Πρέπει να σεβαστούμε το νόμο!!!"
Να σας ρωτήσω κι εγώ κύριε Πεταλωτή μου:
Γιατί μόνο εγώ πρέπει να σέβομαι το νόμο;
Το κράτος δεν υπακούει; Ν' απαριθμήσω κρατικές παραβάσεις;

1) Η υπενοικίαση συνιστά ποινικά κολάσιμη πράξη δεν είναι;
Ο ΟΛΠ είχε σύμβαση με το Ελληνικό δημόσιο για χρήση του λιμανιού
και των γύρω περιοχών αυτού ως το 2054!
Με ποιο δικαίωμα παραβαίνει το νόμο
και παραχωρεί για εκμετάλλευση
μέρος αυτού που περιγράφεται ως ενοικιασμένο;

2) Το δημόσιο συμφέρον είναι πασιφανές
ότι δεν υφίσταται μέσα απ' αυτή
τη σύμβαση παραχώρησης.
Δεν διώκεται αυτός που παρεμποδίζει
ή υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον;

3) Εγώ ο ρετιρές αμείβομαι με διαφορά
από τη συλλογική σύμβαση του κλάδου μου!
Συγκεκριμένα με την ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ
Υπουργική Απόφαση Κεφαλογιάννη
ο βασικός μου μισθός αποκλίνει κατά -65%.
Μιας κι είστε νομοταγείς κ.κ κυβερνώντες
γιατί δεν με αποζημιώνετε αναδρομικά
για τα τελευταία χρόνια (μιας και μπορώ
να τα διεκδικώ δικαστικώς για 5ετία;).
Τι χρειάζονται τα δικαστήρια μεταξύ εντίμων πολιτών;

4) Ποιο Δικαστήριο καταδικάζει το αναφαίρετο δικαίωμα
της απεργίας σ' έναν κλάδο εργαζομένων
που οι πολιτικοοικονομικές συντεχνίες
θέλουν να διαλύσουν;
Δεν είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο το
δικαίωμα της απεργίας;
Ποιος νόμος λέει ότι όποιος απεργήσει ξανά,
απολύεται και φυλακίζεται;
Υποθέτω υπάρχουν τέτοιοι νόμοι αλλά όχι εδώ στην Ελλάδα
τη γενέτειρα της Δημοκρατίας.
Στην Κίνα και την Ινδία ίσως ναι!
Αν λοιπόν προσπαθείτε να αποδομήσετε το Ελληνικό κράτος
μπολιάζοντας το με τριτοκοσμικούς νόμους, τότε φέρτε μαζί
κι εκείνους τους νόμους που θανατώνονται οι κλέφτες,
οι πόρνοι κι οι μαστροποί πολιτικοί προαγωγοί
ή στην καλύτερη των περιπτώσεων
ακρωτηριάζουν τα χέρια των λωποδυτών.
Ξέρετε πόσα αδούλευτα κομμένα χέρια
θα κοπούν απ' τη βουλή;
Τα σέβη μου!

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Το γελαστό τσογλάνι του '80...


"Φόρτωσα" πάλι ο γελαστός με τα σχόλια
της τελευταίας ανάρτησης,
με την μη επίλυση του σκανδαλώδους
θέματος του λιμανιού μας και την συνέχιση
της απεργίας μας ως την Κυριακή τουλάχιστον!
"Γιατί αγάπη μου είσαι θλιμμένη;" σε ρώτησα...
Μου είπες ότι θες το λιμάνι σου, το απάγκιο σου,
το χαμόγελό σου το λιμανίσιο...
"Όλα θα πάνε καλά, συνέχισε να ελπίζεις..."
Ξεκίνησα να 'ρθω κοντά σου κάπου έξω
από δω που μας κάνει να λυπόμαστε...
Σήκωσα τα μάτια μου στον ουρανό σου,
άναψα τσιγάρο, καβάλησα τη "γριά" μου κι ήρθα
να ξαπλώσω μεσημεράκι κοντά σου, θάλασσά μου...
Γουργούρισε νωχελικά στην ευθεία του δρόμου,
φόρεσα τ' ακουστικό μου, έβαλα τα τραγούδια
της ατίθασης νιότης μου...
Φεύγω... Να 'ρθω κοντά σου θάλασσά μου...
Όλα θα πάνε καλά... Θα δεις!!!


ακούγονται:
αμετανόητα τρελλός - ριφιφί
τσικαμπούμ - Γιάννης Κούτρας
κάγκελα παντού - Τζίμης Πανούσης
κιθαρίστας ή ντράμερ; - Γιάννης Γιοκαρίνης
δουλειές του κεφαλιού - Τζίμης Πανούσης

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια (Μέρος ΧΙV)

Κι άλλη 48ωρη απεργία των εργαζόμενων στο λιμάνι
του Πειραιά εξήγγειλαν τα συνδικαλιστικά όργανα.
Δεν έχω να σχολιάσω αυτή την κίνηση.
Αν όντως πολεμάμε για το καλό μας θα πρέπει
να μεθοδεύσουμε την όποια στρατηγική προκειμένου
να οδηγήσουμε τον κινέζο στην έξοδο από τη χώρα!
Υπάρχουν ένα σωρό ενδεδειγμένοι τρόποι
για να τον κάνουμε να αποχωρήσει από μόνος του.
Αν και "ξυπνήσαμε" αργά και πράττουμε ενέργειες
με 20μηνη καθυστέρηση, υπάρχουν ακόμα ελπίδες!
Δια στόματος "σοφών" ακούστηκαν σήμερα,
λόγια δικά μου,
που είπα προ 7μήνου στη γενική συνέλευση,
για την αποχώρηση των κινέζων
από άλλα λιμάνια της Ευρώπης,
ή τον περιορισμό τους σε μικρότερο ποσοστό μετοχών.
Τότε, οι ίδιοι "σοφοί" με είχαν λιθοβολήσει
για τις "εξτρεμιστικές" θέσεις μου.
Αντίθετα διαμήνυαν,
ότι "η παραχώρηση του λιμανιού,
είναι νόμος του κράτους"...
Δε θέλω να σχολιάσω κάτι άλλο,
αν κι έχω πολλά να πω κι επιφυλάσσομαι...
Θα ελαφρύνω λιγάκι το κλίμα σατιρίζοντας τα χάλια μας
δια του επίκαιρου ηχητικού αποσπάσματος...

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

"...πάντα μόνος θα 'μαι μέσα σε χιλιάδες..." (Μέρος ΙΙ)




Προχτές απόγευμα στις 6:30 μαζευτήκαμε πολλοί
στον σταθμό του ηλεκτρικού στον Πειραιά.
Έβραζε όλων μας το αίμα από οργή,
για την επαναδιαπραγμάτευση,
για τις χιλιάδες απολύσεις που γίνονται καθημερινά,
για την ανεργία που μαστίζει την εργατική τάξη,
για την "σύμβαση" ΟΛΠ - Cosco που παζαρεύουν οι σοφοί,
ενώ αυτή από μόνη της βρίθει από σκανδαλώδεις
όρους υποθήκευσης του μέλλοντός μας.
Συζητάμε και παζαρεύουμε την "παραχώρηση"
λες και δεν καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο από την επέλαση
χιλιάδων αλλοδαπών, λες και δεν νιώθουμε το τέλος
κάθε εμπορικής δραστηριότητας να πλησιάζει,
λες και δεν καταλαβαίνουμε ότι θα μας πνίξει
η μαύρη εργασία, λες και δεν ξέρουμε
ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εκκρεμότητα
6000 αιτήσεις για πράσινες κάρτες για λογαριασμό τους...
Ήμουν λοιπόν κι εγώ εκεί, μ' όσους πλημμύρισαν τους δρόμους
του Πειραιά, με όσους φώναξαν για συμπαράσταση
στους λασπωμένους από τον τύπο λιμενεργάτες,
με όσους φώναξαν για ένα λιμάνι υγιές, κερδοφόρο όπως πάντα,
ένα λιμάνι καθαρά Ελληνικό!!!
Δε θα σχολιάσω τον τίτλο της ανάρτησης μου...
Ίσως ήμουν, μα δεν ένιωθα μόνος!
Είχα δίπλα μου εκατοντάδες αγωνιστές!
Είχα δίπλα μου απλούς ανθρώπους, με ανοιχτά μάτια και μυαλά
που ξέρουν την αλήθεια και για το κοινωνικό έγκλημα
που συντελείται αλλά και για τον "αστρονομικό" μισθό μου,
που έχει γίνει πρωτοσέλιδο
σε κάτι φασιστοχουντικές κωλοφυλλάδες!
Είχα δίπλα μου (κι είναι μεγάλη τιμή που του 'σφιξα το χέρι)
τον Κώστα τον Σαρρή! Δε θέλω να πω πράγματα, θέλω μόνο να πω
ότι τα κότσια του, το νταηλίκι και το ακριβοδίκαιο της γνώμης του
θα 'πρεπε να το ζηλεύουν πολλοί χοντρόκωλοι
κωλογλύφτες "δημοσιογράφοι".
Εύγε φίλε μου, ο Θεός να σ' έχει γερό!
Δεν εξαιρώ βέβαια των ευσήμων, τα παιδιά που έτρεξαν,
τρέχουν και θα τρέχουν συμπαραστεκόμενοι στο πλευρό
του κάθε εργαζόμενου, απολυμένου
ή κοινωνικά αδικημένου ανθρώπου!
Τον Τάσο Αναστασιάδη,
την Κατερίνα Θωΐδου,
την Ελπίδα Καμπάνη
κι ένα σωρό άλλα παιδιά!
Παιδιά, εκ μέρους όλων, όσων για τα συμφέροντα αγωνίζεστε,
σας ευχαριστώ θερμά κι υποκλίνομαι!

Σαν είδηση της τελευταίας στιγμής διαβάστε εδώ
τις παρενέργειες της μαλακίας που δέρνει όλους
αυτούς που παζαρεύουν με τον κινέζο
και δεν τον στέλνουν στο διάολο...
Διαβάστε εδώ κι εδώ τι έλεγα προ καιρού
και συμπεράνετε τι σήμαινε η MSC
για το λιμάνι και την οικονομία μας.
Αλλά δε θέλαμε Ιταλο-Ελβετούς!!!
Θέλαμε ψωροπειναλέους κιτρινιάρηδες!!!








Ευχαριστώ την Κατερίνα Θωΐδου για το φωτογραφικό
υλικό που μου παραχώρησε (άνευ συμβάσεως).

Ακούγεται "της αμύνης τα παιδιά" με το Γιώργο Νταλάρα


Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Ένας δίκαιος μαχητής της δημοσιογραφίας.

Στην ασύστολη λασπολογία των τελευταίων ημερών
κατά του κλάδου μας απάντηση δίνει το ακόλουθο δημοσίευμα
του εξαίρετου κ. Κώστα Σαρρή.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση, παρότι δεν είχα την τιμή
να συναντηθώ μαζί του, η τελευταία παράγραφος του
δημοσιεύματος είναι ακέραιη η τοποθέτησή μου στη
γενική συνέλευση της 20/3/09.
Παραθέτω λοιπόν:

ΕΙΔΗΣΕΙΣ :: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ



Έτσι θα φύγει από τον ΟΛΠ και η Cosco; Νύχτα; Όπωςφεύγει η ThyssenKrupp από την Eλλάδα ανακοινώνοντας το κλείσιμο των Nαυπηγείων Σκαραμαγκά, σύμφωνα με την προαναγγελία του γενικού διευθυντή των ναυπηγείων Aκιο Iτο;

Ο ίδιος δήλωσε ότι η Eλλάδα έπαψε να αποτελεί προτεραιότητα για την ThyssenKrupp, τον γερμανικό όμιλο στον οποίο ανήκουν τα ναυπηγεία, και ότι η μητρική περικόπτει δραστηριότητες και σε άλλες χώρες. Tα Nαυπηγεία Σκαραμαγκά απασχολούν περί τους 1.300 εργαζόμενους.

Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στον ΟΛΠ συνεχίζουν την απεργία τους, στα πλαίσια ενός κύκλου κινητοποιήσεων που μετράει σχεδόν 14 μήνες όταν ο πρώην υπουργός Ναυτιλίας, Γ. Βουλγαράκης ξεκίνησε επιθετικά τη διαδικασία πώλησης των λιμανιών.

Η απεργία στον ΟΛΠ βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο με την κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει συμβιβαστική φόρμουλα. Εδώ και 14 μήνες έχουν ξεδιπλωθεί μια σειρά μύθοι από την κυβέρνηση Καραμανλή που επέμενε σε αυτή την ιδιωτικοποίηση.

Πρώτος μύθος: Το ποιόν της σύμβασης

Τα σωματεία των εργαζομένων από την περασμένη άνοιξη καταγγέλλουν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ξεπούλημα.

Ο πρόεδρος της ΟΜΥΛΕ Γ. Γεωργακόπουλος τόνισε:. «Ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας είχε πει ότι μέσα σε έξι μήνες θα έχει καθαρίσει με το Λιμάνι. Μετά από 14 μήνες εμείς είμαστε εδώ -εκείνος είναι κάπου αλλού και είμαστε αποφασισμένοι να κερδίσουμε όπως κερδίσαμε στη Θεσσαλονίκη».

Εξηγεί ότι «όταν άνοιξαν οι προσφορές ο Βουλγαράκης έτρεξε να πανηγυρίσει και να πει ότι το ελληνικό δημόσιο θα κερδίσει 4 δισ ευρώ. Από το Χονγκ Κόνγκ μάθαμε την αλήθεια. Παραχωρούν για 35-40 χρόνια την προβλήτα 2 και 3 με ετήσιο ενοίκιο την πρώτη χρονιά 17,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2007 μόνο από την προβλήτα 2 ο ΟΛΠ είχε έσοδα 110 εκατομμύρια ευρώ, συμμετοχή στα συνολικά έσοδα 70% και κέρδη 35 εκατομμύρια ευρώ».

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά στο τελικό κείμενο που κατατέθηκε στη βουλή προστέθηκαν πρωτοφανή φορολογικά και άλλα προνόμια κάτω από τις διατάξεις «αποικιακού» νόμου του 1953, του Μαρκεζίνη, «περί προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού», που δίνει τεράστια προνόμια στην Cosco.

Για παράδειγμα προβλέπεται ότι η Cosco θα έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει επιστροφή ΦΠΑ από το ελληνικό δημόσιο μέσα σε 60 ημέρες από την υποβολή αίτησής της εταιρείας.

Σύμφωνα με τη σύμβαση η Cosco θα έχει την προβλήτα 2 και θα κατασκευάσει, την προβλήτα 3, ενώ ο ΟΛΠ κατασκευάζει και θα διαχειρίζεται τον προβλήτα 1.

«Η Cosco μέσα στην επόμενη πενταετία προβλέπεται ότι θα κάνει επενδύσεις ύψους 300 εκατ. ευρώ στους προβλήτες του νέου Σ.ΕΜΠΟ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι υπολογίζοντας το ΦΠΑ στο 20% θα λάβει πίσω άμεσα (επιστροφή) η ακόμα και με τόκους υπερημερίας το ποσό των 60 εκατ. ευρώ», αναφέρει άρθρο της εφημερίδας Ναυτεμπορική.

Δεύτερος μύθος: Το «κόλπο» με το τίμημα

Η ειρωνεία είναι ότι ακόμα κανείς δεν είναι σίγουρος για το μέλλον, καθώς οι οικονομίες χάνουν λάδια. Αυτό φάνηκε από την «τρίπλα» της κυβέρνησης Καραμανλή με το τίμημα για τον έλεγχο του ΟΛΠ που έκανε ο Βουλγαράκης με τον Καραμανλή και τον Αλογοσκούφη.

Αρχικά διέδιδαν με κομπασμό ότι η κινέζικη εταιρεία Cosco πληρώνει 4,3 δισ. δολ., αλλά η τελευταία δυο μέρες μετά είπε ότι δίνει 8 φορές λιγότερα δηλαδή 500 εκατ. ευρώ. Τόμπολα!

Το «τρίο στούτζες» έβγαλε πληθωρισμένο τίμημα 35ετίας και το εμφάνιζε ως άμεση καταβολή. Είναι σαν να νοικιάζεις κάποιος ένα σπίτι και να λέει ότι θα πάρει 50.000 ευρώ σε βάθος ετών.

Αυτή η κοροϊδία δείχνει ότι κανείς δεν είναι σίγουρος για το μέλλον, το οποίο μάλλον βλέπουν και οι ίδιοι χλωμό. Η «θεωρία του Χάους»: Το πέταγμα της πεταλούδας στην Κίνα φέρνει τρικυμία στον Πειραιά...

Σε συνθήκες ύφεσης το πρώτο που δέχεται χτυπήματα είναι το εμπόριο. Κι όταν η κατανάλωση συρρικνώνεται, που θα πουληθούν όλα αυτά που παράγονται -βάσει των προηγούμενων προβλέψεων όταν τα πράγματα έδειχναν ρόδινα, με την ανάπτυξη των BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα).

Τρίτος μύθος: Διασφάλιση εργασιακών σχέσεων και φθηνότερες υπηρεσίες;

Επίσης εδώ και 14 μήνες οι εκπρόσωποι των εργαζομένων λένε πόσο ψεύτικοι είναι οι ισχυρισμοί περί προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων και φθηνότερες υπηρεσίες λόγω του ανταγωνισμού.

Τόνισαν ότι στην πράξη θα δημιουργηθεί ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, πράγμα που θα έχει επιπτώσεις σε όλη την κοινωνία, γιατί η κινέζικη Cosco θα έχει τη δυνατότητα να εφαρμόζει τη δικιά της τιμολογιακή πολιτική. Επιπλέον θα επιβάλει μείωση των θέσεων εργασίας και κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και των κανονισμών εργασίας.

Τα σωματεία εργαζόμενων στο Λιμάνι καταγγέλλουν ότι η Διοίκηση του ΟΛΠ προχωρά στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων με το μισθολογικό διαχωρισμό νέων και παλιών εργαζόμενων, ώστε ο μελλοντικός εργοδότης να βρει πρόσφορο έδαφος για την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

«Όλους αυτούς τους μήνες αγώνα φάγαμε λάσπη ότι πληρωνόμασταν υπερβολικά 90 χιλ. ευρώ το χρόνο και κάτι τέτοια, ενώ δεν είναι έτσι», λέει ο Παναγιώτης, Λιμενεργάτης στον ΟΛΠ. «Όταν αναγκάζεσαι να δουλεύεις διπλοβάρδιες και σαββατοκύριακα και ο μισθός σου κυμαίνεται γύρω στα 1200-1400 ευρώ, λογικό είναι να έχει μεγαλύτερες απολαβές. Είναι σα να κάνεις δύο δουλειές. Βέβαια κανείς δεν βγαίνει να πει πόσα λεφτά παίρνουμε.

Το ξεπούλημα του λιμανιού δεν θα έχει επιπτώσεις μόνο στις εργασιακές μας σχέσεις αλλά σε όλο τον κόσμο, λέει ο ίδιος. Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι εργαζόμενοι ότι εξ αιτίας της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κύμα ανατιμήσεων. Κάθε ιδιώτης που παίρνει μία δημόσια επιχείρηση θέλει να βγάλει λεφτά. Αυτό θα το κερδίσει από τη μείωση του προσωπικού, από τους χαμηλούς μισθούς και από την αύξηση των τιμολογίων.

Οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει έχουν δώσει δείγματα ότι στο όνομα του ανταγωνισμού αφήνουν ελεύθερες τις τιμές και αφήνουν τα καρτέλ να δρουν ελεύθερα. Έτσι αν περάσει η ιδιοκτησία του ΟΛΠ στους κινέζους θα έχουμε ένα κύμα ανατιμήσεων που θα έχει επιπτώσεις στα τιμολόγια με αποτέλεσμα οι φτωχοί να γίνονται φτωχότεροι», σημειώνει.

Οι «ειδικοί» περί της εκμετάλλευσης των λιμανιών τα λένε πιο ωμά:

«Σημαντικό χαρακτηριστικό είναι οι συνεργασίες των διαχειριστών των λιμένων και επιχειρήσεων που διακινούν εμπορευματοκιβώτια. Μεγάλες ναυτιλιακές επιχειρήσεις και εταιρίες διαχείρισης εγκαθίστανται σε λιμένες-κλειδιά ώστε να πάρουν θέσεις για το μέλλον. Επιπλέον, οι εταιρίες αυτές λόγω του μεγέθους τους προσδιορίζουν τον όγκο των διακινούμενων εμπορευματοκιβωτίων αλλά και τα λιμάνια που θα επιλέξουν, προσδιορίζοντας ουσιαστικά και τη μελλοντική πορεία τους», γράφει ο Ν. Φίλιππας (19/1/08) επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά και μέλος του ΔΣ του ΟΛΠ.

Το 70% των προϊόντων που διακινούνται στην Ελληνική αγορά είναι εισαγόμενα, συνεπώς η παράδοση του λιμανιού στην Cosco την χρίζει αυτόματα μονοπώλιο και βασικό ρυθμιστή των τιμών της Ελληνικής αγοράς!

Πώς μπορεί, λοιπόν, κάποιος να εμπιστευτεί αυτό το "κύκλωμα", που βλέπουμε τι κάνει με τις τιμές στα σουπερμάρκετ;

Είναι λύση οι εργαζόμενοι να κυνηγούν την ουρά τους και να θυσιάζουν εργασιακές σχέσεις, μεροκάματα και δικαιώματα, για να βλέπουν «μεγάλες ναυτιλιακές επιχειρήσεις και εταιρίες διαχείρισης να εγκαθίστανται σε λιμένες-κλειδιά ώστε να πάρουν θέσεις για το μέλλον» των κερδών και των μετοχών τους, όπως λένε οι «ειδικοί».

Η Cosco έχει εκδιωχτεί από άλλα λιμάνια

«Εμείς παλεύουμε εδώ και δύο χρόνια για να κρατήσουμε το λιμάνι και δεν παραδίδουμε τα όπλα. Βλέπουμε να κρατικοποιούνε τις τράπεζες διεθνώς για να τις σώσουν από τα χρέη και εμείς που έχουμε ένα κερδοφόρο λιμάνι πάνε να το ξεπουλήσουν», λέει ο Βασίλης υπάλληλος στον ΟΛΠ.
«Η COSCO έχει εκδιωχτεί από άλλα λιμάνια όπως της Μελβούρνης, του Ρότερνταμ, της Αμβέρσας και της Σμύρνης, όπου οι εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν, συσπειρώθηκαν μαχητικά και αδιάλλακτα, απέκρουσαν τους εκβιασμούς και ματαίωσαν τις συμβάσεις», λένε οι εργαζόμενοι.

«Αν υποχωρήσουμε στις κάθε λογής ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και παραβλέψουμε το θέμα της παραχώρησης ένα είναι το σίγουρο: Ότι σε δυο το πολύ χρόνια θα είμαστε απολυμένοι μιας χρεοκοπημένης εταιρείας που θα λέγεται ΟΛΠ και δεν θα χει ποτέ καταφέρει να ανταγωνιστεί την COSCO. Εξάλλου, εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να μπορέσεις ν΄ ανταγωνιστείς 13 γερανογέφυρες έχοντας μόνον 4. Έτσι τίθεται το δίλημμα στο να αποφασίσουμε να σταματήσουμε τις κινητοποιήσεις ή όχι».

Κώστας Σαρρής, ksarris@pegasus.gr

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια (Μέρος ΧΙΙΙ)


(Τρίτη 15 Απριλίου 2008 στη συναυλία συμπαράστασης
στον
αγώνα κατά του ξεπουλήματος των Λιμανιών,
με τον Μανώλη
Μητσιά
στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά)



Με αντιπερισπασμό το θόρυβο
και την αναμπουμπούλα των εκλογών,

η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπάθησε μάταια
ως και την τελευταία της μέρα στην εξουσία
να προχωρήσει το σχέδιο

"παραχώρησης" για 40 χρόνια του εμπορικού λιμανιού
του Πειραιά στην κινεζική Cosco.
Όμως κυβέρνηση και διοικούντες λογάριασαν γι’ άλλη μια φορά
"χωρίς τον ξενοδόχο" αφού σύσσωμο
το εργατοϋπαλληλικό δυναμικό

του ΟΛΠ εξήγγειλε δυο 48ωρες απεργίες
1 - 2/10 και 5 – 6/10 με αποχή

από την εργασία το ενδιάμεσο Σαββατοκύριακο!
Κατά την 1η /10 ήταν προγραμματισμένο
να ξεκινήσει να διαχειρίζεται

το λιμάνι η θυγατρική της Cosco, ΣΕΠ ΑΕ.
Γι’ άλλη μια φορά σταθήκαμε και στεκόμαστε δυναμικά απέναντι
στην υλοποίηση των σχεδίων της διαφθοράς,
στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε ξένους επενδυτές,
στην υπονόμευση της πολύπαθης
εμπορικής ανάπτυξης της χώρας μας,

στην υποθήκευση του μέλλοντος των παιδιών μας!
Εμείς, οι επί 16 μήνες απεργοί, οι εξευτελιστικά αμειβόμενοι
βάσει εξευτελιστικών υπουργικών αποφάσεων,
εμείς λοιπόν προσπαθούμε ακόμα με νύχια και με δόντια
να γκρεμίσουμε την νομοθετικά καλοστημένη παράγκα
που έστησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας
εις βάρος όλων μας.

Καλώ τον κάθε Έλληνα που νοιάζεται
για την ποιότητα της εργασίας

και το μέλλον του σ’ αυτή τη χώρα,
να συμπαρασταθεί στον δίκαιο αγώνα μας και να διαδώσει
αυτό που οι κυβερνήσεις κρατούν μυστικό:
Δεν θα επιτρέψουμε την επέλαση χιλιάδων κινέζων στη χώρα μας!
Φτάνει πια η μαύρη εργασία και το παρεμπόριο!
Όχι στις φορολογικές ελαφρύνσεις που έταξαν στην Cosco!
(νόμος Μαρκεζίνη 1953)
Δεν θα κάνουμε τη χώρα μας "Αγ.Μαυρίκιο" της Ευρώπης
ούτε θα πληρώνει ο εργαζόμενος τα κέρδη του κινέζου.
Δεν θ’ ανοίξουμε τις πύλες της Ευρώπης στα κινεζικά συμφέροντα
μηδενίζοντας τις Ελληνικές προοπτικές ανάπτυξης!
Το 70% των προϊόντων που διακινούνται
στην Ελληνική αγορά είναι εισαγόμενα,
συνεπώς η παράδοση του λιμανιού στην Cosco
την χρίζει αυτόματα μονοπώλιο και βασικό ρυθμιστή
των τιμών της Ελληνικής αγοράς!
Τα €35 εκατ. καθαρών κερδών του ΟΛΠ
ετησίως δεν αντισταθμίζονται

με τα €17 εκατ. που "πλειοδότησε" η Cosco
στον διαγωνισμό - παρωδία!

Ξέρουμε καλά ποιο είναι το δημόσιο συμφέρον,
ένα συμφέρον που της προάσπισης του επικαλείται
κι ο νέος πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου
μη έχοντας όμως λάβει θέση

για την επιβολή μιας δίκαιης λύσης σ’ αυτό το σκανδαλώδες θέμα!
Ο όρος "επανεξέταση" ελλοχεύει κινδύνους!
Δεν θέλουμε άλλους "Πόντιους Πιλάτους"
την επόμενη μέρα μας στην Ελλάδα!

Χορτάσαμε ανίκανους και ιδιοτελείς κουρασμένους!
Συμπαρασταθείτε παντοιοτρόπως στον αγώνα μας
για την ανατροπή,

της ίσως πιο επικίνδυνης "παραχώρησης"!
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ:
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ 100% ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΛΠ!
ΑΡΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΩΝ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!


(ΓΣΕΕ 21-10-08)


(ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25/1/08)


(ΕΘΝΟΣ 24/01/08)

Τις νύχτες οι εργαζόμενοι μένουμε στο λιμάνι
περιφρουρώντας για παν ενδεχόμενο προσπάθειας
αποτύπωσης των εμπορευμάτων και τιμολόγησης τους
από την ΣΕΠ ΑΕ. Θα μείνουμε όσο αντέξουμε!
Θα κάνουμε ότι χρειαστεί και μ' όποιο κόστος!
Θα βγούμε πάλι στους δρόμους να συγκρουστούμε
μ' όποιον σταθεί απέναντι μας!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΙ ΚΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ!




(Ζητώ συγνώμη και κατανόηση
απ' τους φίλους Bloggers για την
απουσία των σχολίων μου απ' τα blogs τους)

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Την Κυριακή ξοφλάς... κι εγώ απεργώ!

Αλήθεια, πόσο θα 'θελα αυτό να πονάει και να καίει όλους σας!!!
Αυτή η "αλλαγή φρουράς" με βρίσκει απεργό για κάτι που κανείς
από σας δεν τολμάει να πάρει θέση!
Σιχάθηκα, αηδίασα και οργίζομαι να σας βλέπω τάχα αλαφιασμένους
να προσπαθείτε να με πείσετε.
Να με αποκαλείτε με γελοία υποκοριστικά
και να πιστεύετε ότι κρέμομαι απ' τα δικά σας "R χ :"
Δε θα σχολιάσω άλλο, τους "αξιοκρατικούς" σας διορισμούς
θα τους δούμε πάλι,
τους αλαζόνες ηγέτες θα τους δούμε νικητές και ηττημένους,
όπως θα δούμε κι έναν λαό στο ίδιο χάλι με το προηγούμενο...
Εύχομαι από βάθους καρδιάς να ανατραπούν ριζικά τα υστερόβουλα
σχέδιά σας έχοντας απέναντι έναν λαό
που θα πάει να ψηφίσει συνειδητά!



"Την Κυριακή, ξοφλάς!!!"


Και σαν υστερόγραφο, η επανάληψη
αυτής της περίληψης των επιπτώσεων σε όλους μας...

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Ποιον να ρωτήσω "γιατί";

Είδα τον κουρασμένο, που έχει γίνει απεγνωσμένος,
να μιλάει σε καμμιά 10αριά "τυχαία επιλεγμένους"
πολίτες που τον ρωτούσαν πράγματα φέρνοντας τον
σε δύσκολη θέση, τόσο που να νιώθει άβολα
και να κάνει χορογραφίες επί σκηνής
ως άλλος Γιώργος Μαρίνος με τις τσαούσες του!
Μεταξύ αυτών ήταν και μια Κερία σαν ξαδέρφη του συχωρεμένου
του Τζίμη του Αρμάο και τον ρώτησε "γιατί να σε ψηφίσω,
που είμαι με μια πενιχρή σύνταξη,
(ενώ ζύγιζε 480 κιλά χωρίς το κόκκαλο)
και δεν έχεις ευχάριστο πρόγραμμα έναντι του ΠΑ.ΣΟ.Κ..."
Της απαντάει λοιπόν πως είναι δυσάρεστα τα χαμπέρια
για όλους εμάς τους μαλάκες που σέρνουμε το κάρο.
Αλλά αυτός και μόνο αυτός έχει τα κότσια
να μας δηλώσει ευθέως ότι θα συνεχιστεί το πήδημα!
Κι ότι για αυτή την κατάσταση και το πάγωμα των μισθών
και το όχι πάγωμα των φόρων και των τιμολογίων
φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ και οι φοροφυγάδες που δημιούργησε!
Οπότε κι εν ολίγοις ή μ' αυτόν ή με τον άλλον,
το κουτούπωμα δεν το γλυτώνεις κυρα χοντρή μου!
Δε μου λες ρε μ...Κουρασμένε, να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι.
Γιατί ρε π... Πρωθυπουργέ μου δεν παγώνεις
τους δικούς σας μισθούς;
Έβλεπα χτες στο ΣΚΑΪ μια εκπομπή για τα έξοδα των πλουσίων.
Μια πουστάρα (καλή ώρα) αγόραζε διαμαντένιο κολιέ σ' ένα
ψοφόσκυλο τσιουάουα, έκανε μπότοξ κάθε μέρα και θέρμαινε έναν
εξωτερικό μαρμάρινο διάδρομο στην έπαυλή του για να 'ναι ζεστή
η Rolls Royce του.
Έξοδα-έσοδα κάτι εκατομμύρια δολλάρια μηνιαίως.
Κι ύστερα ζητάνε από μένα τον ψωριάρη
να ταΐσω ένα παιδί του Ζαΐρ.
Ναι ρε παιδιά με τι; Εδώ δε μου φτάνουν για το δικό μου,
αλλά και πάλι ευχαρίστως, ότι μπορώ.
θα μου πεις ρε Στέλιο άσχετα πράγματα και μαλακίες μας λες. Μισό!
Κουρασμένε πίσω σε σένα! Περί φοροδιαφυγής:
Τέτοια αμερικανόφερτα φαινόμενα έχουμε κι εδώ.
Να σου πω ονόματα να θυμηθείς;
Νίκος Χορταρέας,
αστρολόγα, χαρτορίχτρα, καφετζού,
τρελλή κι αδέσποτη που 'χει αδυναμία
(και συλλογή) από 5-6 αυτοκίνητα
ferrari παρακαλώ! Αξία;;;
Το από που έσχες τον ρώτησες τα χρόνια που
κυβερνούσες και πάτασσες τη φοροδιαφυγή;
Μάλλον όχι!
Κι αν αφήσω το μυαλό μου να σκεφτεί λίγο πονηρά,
αυτός έριχνε τα ταρώ σε κανάλι με 090
κι αφεντικό σ' αυτή τη μηχανή
της τηλε-απάτης ήταν κι ένας Αδάμ Ρεγκούζας,
θυμάμαι καλά;



Στέλλα Μπεζαντάκου,
αοιδός της λυρικής, υψίφωνος με διατριβή
στα στριμωξίδια στα WC.
Η εν λόγω κυρία αρέσκεται στο να συλλέγει
από Hammer, Mercedes μέχρι και Smart...
Πολυτελή μεζονέτα στη Βούλα κτλ...
Μέσα σε 4 χρόνια έφτιαξε ότι έφτιαξε και πάντα με τη δουλειά της
και το... σταυρό στο χέρι!!!
(Πόσο μαλάκας, κακοδιαχειριστής είμαι τελικά).
Α, τι σύμπτωση, είχε στείλει και μια επιστολή σε σένα Κουρασμένε
για να μην διαγράψεις το Σταύρο Δαϊλάκη θυμάσαι;
Μην πει κανείς για δίκαιη φορολογική μεταχείριση,
ούτε για "πατριωτική" συμπάθεια της αοιδού προς τον βουλευτή.
Είναι απ' την Μάνη κι ο άλλος Δράμας, κάνω λάθος;
Λοιπόν δε θα πω γι' άλλους, φτάνει ο καθένας μας να σκεφτεί
ότι ο φοροφυγάς δεν είναι απρόσωπος, κουκουλοφόρος
και εχθρικός προς τη δημοσιότητα.
Τουναντίον, αρέσκεται στα φώτα κι είναι φίλος της κυβέρνησης.
Κι είχες πολλούς... μα πάρα πολλούς φίλους ρε πούστη!


Να μην ξεχάσω ως επίλογο να τονίσω ότι μέσα
σ' αυτό το πανηγύρι η Κινεζική Cosco από
1/10/09 ξεκινάει να διαχειρίζεται ίσως
την πιο κερδοφόρα εταιρεία
του Ελληνικού Δημοσίου,

τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς.
Όλο το πρότζεκτ βασίζεται σε μια παράγκα
νομοσχεδίων και ρυθμίσεων έτσι ώστε να μην
υπάρχει ευοίωνο μέλλον για κανέναν Έλληνα!
Τα κατά αυτής της "παραχώρησης" μπορείτε να
τα διαβάσετε κάνοντας κλικ στην
εικόνα με τον κινέζο πάνω δεξιά.

Τα υπέρ, αν υπάρχουν, τα ξέρει μόνο
ο κ. Καραμανλής και το υπουργικό του επιτελείο!
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν έχει λάβει σαφή θέση απέναντι
στο σκανδαλώδες αυτό θέμα,
παρόλο που δεν υπάρχει το τετελεσμένο!
Εμείς συνεχίζουμε ν' αγωνιζόμαστε με 48ωρες
απεργίες 1 & 2/10 και 5 & 6/10.



(...τα κόκκινα φανάρια, απ' το Σταύρο Ξαρχάκο.
Μια μουσική που βούιζε πάντα στ' αυτιά μου
όταν πιτσιρικάς, κυνηγημένος απ' τη μάνα μου
έτρεχα στο λιμανάκι ή πιο μεγάλος στις κοπάνες μου κάπνιζα
το "Αρωμα" στη "δεξαμενή του Βασιλειάδη"...)

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Γιατί με προκαλείς γαμώτο;;;


Φίλοι μου, δεν είχα καμμία διάθεση να γράψω πάλι,
μέσα σε 24 ώρες από την προηγούμενη,
μα πιστέψτε με, θα έσκαγα!!!
Πριν λίγο έκανε την εμφάνισή του το νέο τηλεοπτικό
ανοσιούργημα, που κάποιοι μέσω αυτού προσπαθούν
να μας πείσουν ότι είμαστε ελέφαντες...
Θα μπορούσα ν' αντιπαραθέσω άλλες φωτογραφίες,
ακολουθώντας το (φτου) κινέζικο ρητό για την εικόνα
και τις χίλιες λέξεις. Δε μ' αρέσει να επαναλαμβάνομαι
όπως αυτά τα καθάρματα, θεωρώ ότι είμαστε ευφυείς,
αν κάποιος δεν θυμάται παλιότερες εικόνες σχετικές
με την πραγματικότητα ας κοιτάξει εδώ...
Εγώ απλά θα περιοριστώ σε λιτά λεκτικά σχόλια... Λοιπόν:


Από τα πολλά καρότα και λαχανικά που κατανάλωσα
αυτή την 5ετία το μόνο καλό είναι πως ενισχύθηκε
το μνημονικό μου κ. Κουρασμένε...
Θυμάμαι λοιπόν προ της κρίσεως, εκθέσεις οικονομολόγων,
(οι οποίοι ξαφνικά σιώπησαν) ότι η επερχόμενη κρίση θα επηρέαζε
το 2,5% του ΑΕΠ, λόγω της μη ύπαρξης έντονης
βιομηχανικής δραστηριότητας στη χώρα μας.
(Γερμανία, ΗΠΑ κλπ επηρεάστηκαν στο 40%).
Οι "υπεύθυνες αποφάσεις" ήταν για την εκποίηση
του δημόσιου πλούτου
και φυσικά αυτό που ξέρει κι ένα παιδί είναι πως βρήκατε αφορμή
για την περαιτέρω φορολογική αφαίμαξη
του μισθωτού και του συνταξιούχου!


Τα δικά σας παιδιά έμαθα τα γράψατε σε ιδιωτικό
στο Μαρούσι κ. Κουρασμένε...
Το δικό μου στοιβάζεται σε μια αίθουσα 4Χ5 μαζί με άλλα
30 παιδάκια υπό την ευθύνη μιας νηπιαγωγού.
Το επιτρεπτό είναι max 25 παιδάκια ανά νηπιαγωγό.
Εμείς "περιμένουμε" να διορίσετε και δεύτερη!


Αυτός ο λέτσος σίγουρα δεν είναι λιμενεργάτης!
Η φωτογραφία όμως είναι στο λιμάνι!
Το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου,
πάντα κερδοφόρο, που απέφερε καθαρά κέρδη
€35 εκατ. στα ταμεία του κράτους
κι εσείς το παραχωρήσατε για 40 χρόνια προς €17 εκατ. το χρόνο!
Οι παρενέργειες της μαλακίας σας θα φανούν εν καιρώ,
καθώς είναι ευρύτερα γνωστές οι επιπτώσεις στην οικονομία
απ' αυτή σας την εξυπνάδα.
Πάντως για της φωτογραφίας το ψευδές και του λόγου το αληθές,
κάθε άλλο παρά τη δουλειά μας εξασφαλίσατε!
Τέλος πάντων τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα,
παρά μόνο η καταστροφική σας θητεία στη θέση του πρωθυπουργού!


Για τους αγρότες τι να πω; Ο Κηφισσός ακόμα κατεβάζει
γάλατα από τη Θεσσαλονίκη και ροδάκινα από τη Νάουσα...
Μα δε ντρέπεστε; Ακόμα κι όταν όλοι οι ποντικοί σας,
έχουν εγκαταλείψει το ναυάγιο της ακυβερνησίας σας,
εσείς πουλάτε στον κόσμο εισιτήρια Α' θέσης;


Εεεε;;; Ποιες σπουδές; Στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και κολλέγια
που μόνο εσείς μπορείτε να πληρώνετε για τα παιδιά σας;
Η παιδεία κύριοι καραγκιόζηδες, είναι δημόσιο αγαθό και παρέχεται
μόνο δωρεάν χωρίς να υπόκειται σε ανταγωνισμούς...
Το ίδιο και η υγεία! Αλήθεια γιατί δε βάλατε καμμιά φωτογραφία
από νοσοκομεία; Μεταρρυθμιστές του κώλου, "πάτε μπροστά"
κι άλλες αρλούμπες... Το όραμα και το πεπραγμένο του αείμνηστου
Γεννηματά δεν καταφέρατε ούτε στο 1/100 να το φτάσετε.
ΑΧΡΗΣΤΟΙ!!!


Το μέλλον όλων μας σίγουρα δεν είναι πια
στα αδούλευτα ιδρωμένα χέρια σου...
Εσύ ήδη αποτελείς παρελθόν, μια μαύρη σελίδα
στην ιστορία όλων μας...


Ναι, θα αναστήσεις τον Che Guevara θαυματοποιέ;
Ή θα κάνεις μεταγραφή τον Fidel Castro στη θέση του Τσιτουρίδη;
Για σκέψου το...

Α, τώρα μάλιστα... Τα πιάσαμε τα λεφτά μας!
Λοιπόν, άκου Κουρασμένε...
Αν μπορέσεις να δώσεις εξηγήσεις
και να πείσεις τον 5χρονο γιο μου,
γιατί έχει πήξει στο λαχανικό και το όσπριο απ' όταν γεννήθηκε,
γιατί ενώ ο πατέρας του εργάζεται δεν έχει να του δώσει €10,
γιατί ξεπουλάνε τη δουλειά του μπαμπά του,
ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ...
...τότε λοιπόν ίσως να 'χεις κερδίσει έναν 5χρονο ψηφοφόρο...

Στον αγύριστο, κτήνη ανθέλληνες!!!

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Θέλω (και δε θέλω) να γυρίσω...

Το 'χα δει το έργο... Σιγά που θ' άφηνα το καλοκαίρι να φύγει έτσι,
χωρίς να ρίξω τα μπινελίκια μου στη μουνταμάρα του Σεπτέμβρη...

Άρχιζε και μίκραινε η μέρα, σκοτείνιαζε ο ορίζοντας το σούρουπο...
Κρυόκωλοι, ξενέρωτοι παρακαλούσαν τρίβοντας χαιρέκακα
τα χέρια τους για να 'ρθει ο χειμώνας...



...παρακολουθούσα ανήμπορος να κάνω κάτι,
ένα φεγγάρι να τσουλάει στον υπόνομο...



Βουβά, μουντά πρωινά βυθισμένος σε σκέψεις στο λιμάνι...
Σιωπηλός να μελαγχολώ στο βαθύ μπλε
της θάλασσας του φθινοπώρου...



Θέλω άραγε να γυρίσω; Το μικρό μου, θυμωμένο τσογλάνι,
το μαντρώσανε σ' ένα νηπιαγωγείο...
Πόσο να με δελεάζει η ζωή που μ' αφήσατε να φτιάξω;
Γιατί να 'μαι ευχαριστημένος που πουλάτε ακόμα το λιμάνι μου,
τον αέρα που ανασαίνω, τη ζωή και το μέλλον μου;
Οι επόμενοι "σωτήρες" θα επανεξετάσουν, λέει, το θέμα...
Θα στέκω απέναντί σας ποικιλόχρωμα ρεμάλια...
Ο γιος μου, θα 'χει όλα αυτά που είχα κι εγώ,
αυτά που λέει το τραγούδι, αλάνες, λιμάνι,
Πειραιά και Κοκκινιά χωρίς Κινέζους...
Αλλιώς θ' αγωνίζομαι όλη μου τη ζωή
για να χάσετε τον ύπνο σας...



("Θέλω να γυρίσω" Γιώργος Μαζωνάκης+Goin' Through)