...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

"Μια φορά κι έναν καιρό ήμουν Έλληνας..."

Σήμερα πλέον "πωλούνται" όλα...
Θα τους αφήσεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...