...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Κατά Στέλιον προς λιμενεργάτες επιστολή...(γ')


Σ' ένα έντονα φορτισμένο κλίμα διεξήχθη σήμερα
η τακτική εκλογοαπολογιστική συνέλευση των λιμενεργατών
μιας και στις 3/12 διεξάγονται οι εκλογές προκειμένου
ν' αναδείξουν το νέο Δ.Σ της Ένωσης Λιμενεργατών.
Αμφότερα οι δυο μεγάλοι συνδυασμοί επέρριπταν
ευθύνες ο ένας στον άλλο για λάθος χειρισμούς του παρελθόντος.
Κανείς μα κανείς δεν ανέφερε την από εδώ και πέρα
μεθόδευση των κινήσεών μας,
κανείς μα κανείς δεν κινήθηκε σ' ένα πλαίσιο διαλόγου συνεργασίας
ή έστω να προσπαθήσει να προκαλέσει κάτι τέτοιο.
(Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα)
Έλαβα λοιπόν το λόγο κι έπειτα από έναν
πυροσβεστικό πρόλογο κατέθεσα τα εξής:

Συνάδελφοι,
στην παρούσα κρίσιμη φάση την οποία διέρχεται ο κλάδος μας,
καλούμαστε ν' αποφασίσουμε σε ποιον θα εμπιστευτούμε
την ευθύνη των μελλοντικών χειρισμών, για την άνιση μάχη της επιστροφής των όσων ξεπούλησαν οι πολιτικές ηγεσίες εν μια νυκτί.
Πεποίθησή μου είναι πως ο αγώνας δεν έχει τελειώσει, πως τίποτα ακόμη δεν έχει κριθεί και θα σας θυμίσω τα όσα λιμάνια έχει αποχωρήσει η Cosco στο παρελθόν
κατόπιν αποτελεσματικά μεθοδευμένων πιέσεων.
Χρειάζεται δυναμισμός κι ευελιξία, εμπεριστατωμένη ανυπακοή κι ανατροπή στους νόμους - εκτρώματα κι όχι νομικές εμπάθειες
και πολιτικές προσταγές.
Χρειάζεται μια σιδηρά στάση επί των διαπραγματεύσεων κι όχι αμφίβολα συμπεράσματα περί των διασφαλίσεων της δουλειάς μας.
Όσο και για όσο έχουμε ακόμα τη δουλειά μας στα χέρια μας πρέπει ΕΜΕΙΣ να πιέσουμε για ουσιαστική διασφάλιση κι όχι να περιμένουμε επαιτώντας ψίχουλα και ανασφάλεια!
Είναι ανυποχώρητη διεκδίκησή μας η οικονομική διευθέτηση των αδειών των παλιών συναδέλφων
και τα αναδρομικά δεδουλευμένα των νέων συναδέλφων.
Αυτά έτσι κι αλλιώς τα δικαιούμαστε, είναι πραγματικές οφειλές της εργοδοσίας και κανείς δεν δικαιούται ούτε να τα παζαρεύει, ούτε να μας τα προσφέρει ως εκδούλευση!
Συνάδελφοι,
η παρακίνηση πολλών εξ ημών, παλιών και νέων,
μ' έκανε να λάβω την πρωτοβουλία,
για ένα νέο ψηφοδέλτιο, χωρίς κομματικές επιρροές και χωρίς φοβίες για νόμους που δημιουργήθηκαν
προκειμένου να εξυπηρετήσουν πολιτικά οφέλη!
Ένα νέο ψηφοδέλτιο που θα εκφράζει την ανάγκη όλων για συμμετοχή, συμπόρευση και συναποφασισμό
των επομένων μας κινήσεων!
Ένα νέο ψηφοδέλτιο που θα ενσαρκώνει
κυριολεκτικά και ουσιαστικά μια

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Αυτά λοιπόν είπα και ελάλησα,
προχωράμε μπροστά δυναμικά, επαναστατικά,
αγωνιστικά, αλλά προπάντων γελαστά!
Σας φιλώ

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια (Μέρος ΧV)

Η Ελληνική Δικαιοσύνη απεφάνθη!
ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΣ!
Είμαι ένα σκουπίδι της κοινωνίας, ένα ρεμάλι,
ένα παρασιτικό ρετιρέ!
Όλη η κοινωνία είναι εναντίον μου, στη γειτονιά μου
με φτύνουν επειδή δεν τους δίνω δανεικά,
ο γιος μου μου 'κοψε την καλημέρα επειδή δεν του αγοράζω
την Αιγυπτιακή πυραμίδα των playmobil, η κοπέλα μου
με παράτησε (λίγο πριν βγει η απόφαση)
και η ψιλικατζού με χλευάζει που καπνίζω καρέλια σκέτο!
Κι όμως ρε παιδιά, δε φταίω!!!
Είμαι θύμα μιας καλοστημένης πλεκτάνης Κα Πρόεδρε...
φωνή βοώντος... Το 'πε κι ο Πεταλωτής:
"Πρέπει να σεβαστούμε το νόμο!!!"
Να σας ρωτήσω κι εγώ κύριε Πεταλωτή μου:
Γιατί μόνο εγώ πρέπει να σέβομαι το νόμο;
Το κράτος δεν υπακούει; Ν' απαριθμήσω κρατικές παραβάσεις;

1) Η υπενοικίαση συνιστά ποινικά κολάσιμη πράξη δεν είναι;
Ο ΟΛΠ είχε σύμβαση με το Ελληνικό δημόσιο για χρήση του λιμανιού
και των γύρω περιοχών αυτού ως το 2054!
Με ποιο δικαίωμα παραβαίνει το νόμο
και παραχωρεί για εκμετάλλευση
μέρος αυτού που περιγράφεται ως ενοικιασμένο;

2) Το δημόσιο συμφέρον είναι πασιφανές
ότι δεν υφίσταται μέσα απ' αυτή
τη σύμβαση παραχώρησης.
Δεν διώκεται αυτός που παρεμποδίζει
ή υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον;

3) Εγώ ο ρετιρές αμείβομαι με διαφορά
από τη συλλογική σύμβαση του κλάδου μου!
Συγκεκριμένα με την ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ
Υπουργική Απόφαση Κεφαλογιάννη
ο βασικός μου μισθός αποκλίνει κατά -65%.
Μιας κι είστε νομοταγείς κ.κ κυβερνώντες
γιατί δεν με αποζημιώνετε αναδρομικά
για τα τελευταία χρόνια (μιας και μπορώ
να τα διεκδικώ δικαστικώς για 5ετία;).
Τι χρειάζονται τα δικαστήρια μεταξύ εντίμων πολιτών;

4) Ποιο Δικαστήριο καταδικάζει το αναφαίρετο δικαίωμα
της απεργίας σ' έναν κλάδο εργαζομένων
που οι πολιτικοοικονομικές συντεχνίες
θέλουν να διαλύσουν;
Δεν είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο το
δικαίωμα της απεργίας;
Ποιος νόμος λέει ότι όποιος απεργήσει ξανά,
απολύεται και φυλακίζεται;
Υποθέτω υπάρχουν τέτοιοι νόμοι αλλά όχι εδώ στην Ελλάδα
τη γενέτειρα της Δημοκρατίας.
Στην Κίνα και την Ινδία ίσως ναι!
Αν λοιπόν προσπαθείτε να αποδομήσετε το Ελληνικό κράτος
μπολιάζοντας το με τριτοκοσμικούς νόμους, τότε φέρτε μαζί
κι εκείνους τους νόμους που θανατώνονται οι κλέφτες,
οι πόρνοι κι οι μαστροποί πολιτικοί προαγωγοί
ή στην καλύτερη των περιπτώσεων
ακρωτηριάζουν τα χέρια των λωποδυτών.
Ξέρετε πόσα αδούλευτα κομμένα χέρια
θα κοπούν απ' τη βουλή;
Τα σέβη μου!

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Το γελαστό τσογλάνι του '80...


"Φόρτωσα" πάλι ο γελαστός με τα σχόλια
της τελευταίας ανάρτησης,
με την μη επίλυση του σκανδαλώδους
θέματος του λιμανιού μας και την συνέχιση
της απεργίας μας ως την Κυριακή τουλάχιστον!
"Γιατί αγάπη μου είσαι θλιμμένη;" σε ρώτησα...
Μου είπες ότι θες το λιμάνι σου, το απάγκιο σου,
το χαμόγελό σου το λιμανίσιο...
"Όλα θα πάνε καλά, συνέχισε να ελπίζεις..."
Ξεκίνησα να 'ρθω κοντά σου κάπου έξω
από δω που μας κάνει να λυπόμαστε...
Σήκωσα τα μάτια μου στον ουρανό σου,
άναψα τσιγάρο, καβάλησα τη "γριά" μου κι ήρθα
να ξαπλώσω μεσημεράκι κοντά σου, θάλασσά μου...
Γουργούρισε νωχελικά στην ευθεία του δρόμου,
φόρεσα τ' ακουστικό μου, έβαλα τα τραγούδια
της ατίθασης νιότης μου...
Φεύγω... Να 'ρθω κοντά σου θάλασσά μου...
Όλα θα πάνε καλά... Θα δεις!!!


ακούγονται:
αμετανόητα τρελλός - ριφιφί
τσικαμπούμ - Γιάννης Κούτρας
κάγκελα παντού - Τζίμης Πανούσης
κιθαρίστας ή ντράμερ; - Γιάννης Γιοκαρίνης
δουλειές του κεφαλιού - Τζίμης Πανούσης

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια (Μέρος ΧΙV)

Κι άλλη 48ωρη απεργία των εργαζόμενων στο λιμάνι
του Πειραιά εξήγγειλαν τα συνδικαλιστικά όργανα.
Δεν έχω να σχολιάσω αυτή την κίνηση.
Αν όντως πολεμάμε για το καλό μας θα πρέπει
να μεθοδεύσουμε την όποια στρατηγική προκειμένου
να οδηγήσουμε τον κινέζο στην έξοδο από τη χώρα!
Υπάρχουν ένα σωρό ενδεδειγμένοι τρόποι
για να τον κάνουμε να αποχωρήσει από μόνος του.
Αν και "ξυπνήσαμε" αργά και πράττουμε ενέργειες
με 20μηνη καθυστέρηση, υπάρχουν ακόμα ελπίδες!
Δια στόματος "σοφών" ακούστηκαν σήμερα,
λόγια δικά μου,
που είπα προ 7μήνου στη γενική συνέλευση,
για την αποχώρηση των κινέζων
από άλλα λιμάνια της Ευρώπης,
ή τον περιορισμό τους σε μικρότερο ποσοστό μετοχών.
Τότε, οι ίδιοι "σοφοί" με είχαν λιθοβολήσει
για τις "εξτρεμιστικές" θέσεις μου.
Αντίθετα διαμήνυαν,
ότι "η παραχώρηση του λιμανιού,
είναι νόμος του κράτους"...
Δε θέλω να σχολιάσω κάτι άλλο,
αν κι έχω πολλά να πω κι επιφυλάσσομαι...
Θα ελαφρύνω λιγάκι το κλίμα σατιρίζοντας τα χάλια μας
δια του επίκαιρου ηχητικού αποσπάσματος...