...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Γελαστά για αγάπη, θυσία και ποίηση!



Χωρίς πολλά λόγια...
Μόνο χαμόγελα!
Όσο για το τραγουδάκι δεν είναι τυχαίο...
Επειδή στη μαυρίλα των καιρών κάποιοι ακόμα
φέρνουν το λευκό στη σκέψη μας...
Φιλιά...

4 σχόλια:

  1. "γελαστα για αγαπη, θυσια και ποιηση"
    Με το που διαβασα αυτον τον τιτλο, στο νου μου ηρθε ενας στιχος του Ν.Χικμετ, απο το ποιημα "σαν τον Κερεμ"

    Αν δεν καω εγω,
    Αν δεν καεις εσυ,
    Αν δεν καουμε εμεις,
    πως θελεις να γενουνε
    τα σκοταδια σταχτη...

    χαμογελαστα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όμορφο πολύ αερικούλι μου...
    Πάλι μας έστειλες αδιάβαστους...
    Χαμόγελα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aγαπημένος ο αρκάς, αγαπημένος και ο πλιάτσικας..πολύ ωραίο τραγούδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλώς τη γλυκειά μου αρτίστα...
    Σ' ευχαριστώ...
    Χαμόγελα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...