...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Απόγευμα χωρίς...κανέναν...

"Θα μάθεις τι θα πει απώλεια" είχε πει ο Ρόμπερτ ντε Νίρο στον Νικ Νόλτε στο ακρωτήρι του φόβου...

Άραγε πόσοι από εμάς ξέρουν τι θα πει απώλεια;;;

Σωστά...έχω μαυρίσει επειδή έρχονται "γιορτές", επειδή έχω απωλέσει (δεν έχει σημασία τι), επειδή πουλιέμαι κάθε μέρα...

Σκεφτείτε την κυριολεξία σε κάποιες λέξεις: αγάπη, θλίψη (όχι λύπη), αλτρουισμός, μοναξιά, αλήθεια, θέληση...

Δε γράφω πολλά, για να ρίξουμε και μια ματιά στα προηγούμενα, αξίζουν την προσοχή μας...

2 σχόλια:

  1. exw zhsei thn apwleia ...otan pethane o pateras mou.
    thymamai kai tis prwtes giortes ...xwris thn parousia tou!!!! ( swmatika toulaxiston ) dioti psyxika htan san na htan ekei...mazi mas!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...είναι καλύτερα Σόνια μου να'σαι πάντα προετοιμασμένος για κάτι ανάλογο...Οσο κι αν πονάει γεγονός είναι πως η απώλεια σε κάνει ν' αντιμετωπίζεις αλλιώς τα πράγματα...να βλέπεις μέσ' απο ένα άλλο πρίσμα τη ζωή...Δυστυχώς όμως δεν θέλουμε να υπάρχει η άσχημη σκέψη ούτε στις πιο σκοτεινές γωνιές του μυαλού μας...φτάνει να περνάμε καλά...Σήμερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...