Ήταν τέτοιες μέρες πάνω-κάτω που έμαθα πως ο φίλος μου ο Αλέκος είχε απαγχονιστεί στο σπίτι του έχοντας μείνει μόνος στον κόσμο κι έπειτα από μια ερωτική απογοήτευση.
Ήταν ένα χαμογελαστό παλικάρι παρ' ότι η ζωή του τα' χε πάρει όλα και μη έχοντας άλλο τη δύναμη να το παλέψει προέβη στο απονενοημένο διάβημα...
Ένιωσα τη μεγαλύτερη των ευθυνών γιατί ποτέ δεν κατάλαβα ότι είχε κάτι τέτοιο στο νου του και ποτέ (αν και πάνε 14 χρόνια) δεν ξεπέρασα αυτόν τον τόσο άδικο χαμό του φίλου...
Σήμερα έχοντας τα εφόδια που απέκτησα από την έως τώρα ζωή μου και σθένος για την αντιμετώπιση των ζόρικων καταστάσεων, έγινα μάρτυρας μιας ακόμα απόπειρας στροφής προς την αυτοχειρία, από ένα άτομο που δεν περίμενα ποτέ ν' ακούσω κάτι τέτοιο...
Παιδιά, ένα έχω να πω:Είναι η μεγαλύτερη ανοησία!Ζούμε στην εποχή της ενημέρωσης, των επικοινωνιών και της παροχής κάθε είδους τεχνολογίας.
Έχουμε την ευκαιρία ν' αντλήσουμε δύναμη από σχέσεις τις οποίες μπορούμε πάλι ν' αλλάξουμε πολύ εύκολα έως ότου βρούμε το ιδανικό.
Έχουμε την ευκαιρία μέσα σε δευτερόλεπτα να επικοινωνήσουμε με αγαπημένα πρόσωπα στην άλλη άκρη της γης...(εγώ θυμάμαι στο γυμνάσιο αλληλογραφούσαμε από τη στήλη της "Μανίνα", "ζητούν αλληλογραφία").
Το πρόβλημα μας είναι η αποβλάκωση και η κακή χρήση της τεχνολογίας.
(Το άτομο που μου μίλησε γι' αυτοκτονία έχει 4-5 κινητά που μιλά ΣΥΝΕΧΩΣ, μια αχαρακτήριστη σχέση που βασίζεται στο ψέμα και το βόλεμα και έναν απροσδιόριστο στόχο ζωής).
Κατά τ' άλλα είμαστε προφέσορες στις ανθρώπινες σχέσεις όταν "περνάμε καλά", όταν στέλνουμε sms "αγάπη μου έκανες κακάκια;;;" ή "θα το ΚΑΝΟΝΙΣΩ να βρεθούμε το βράδυ"...
ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΡΕΕΕΕ!!!!
Κουνήστε τον ποπό σας και ΘΥΣΙΑΣΤΕ τον "ελεύθερο χρόνο" σας γι' αυτόν που αξίζει ν' αγαπάτε...Αφήστε τα κινητά, τα playgamebox-stationcube, τις ανόητες τσάρκες με τ' αυτοκίνητο τάχα "για καφέ" με "φίλους" που απλά είναι γνωστοί και δεν μας προσφέρουν τίποτα παρά μόνο χάσιμο χρόνου...
Η φίλη μου Άρτεμις μου 'στειλε το κάτωθι Power Point...
Ζητώ συγνώμη για την αντιγραφή και δημοσίευση αλλά...
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ! ! !
Πείθουμε τους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη όταν θα παντρευτούμε, θα αποκτήσουμε ένα μωρό, μετά ένα ακόμα.
Μετά αγχωνόμαστε διότι τα παιδιά μας δεν είναι αρκετά μεγάλα και όλα θα είναι καλύτερα όταν θα μεγαλώσουν.
Στη συνέχεια αγχωνόμαστε γιατί φτάνουν στην εφηβεία και πρέπει να ασχοληθούμε μαζί τους.
Θα είμαστε σίγουρα ευτυχείς όταν θα ξεπεράσουν αυτό το στάδιο. Λέμε στους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι ολοκληρωμένη όταν ο σύντροφός μας θα αποκατασταθεί, όταν θα αποκτήσουμε ένα πιο ωραίο αυτοκίνητο, όταν θα μπορέσουμε να πάμε διακοπές, όταν θα πάρουμε την σύνταξή μας.
Η αλήθεια είναι ότι η καλύτερη στιγμή για να είμαστε ευτυχισμένοι είναι ΤΩΡΑ. Αλλιώς πότε ; Η ζωή μας θα είναι πάντοτε γεμάτη με απογοήτευση.
Είναι προτιμότερο να το παραδεχτούμε και να αποφασίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι παρόλα αυτά.
Για πολύ καιρό, μου φαινόταν ότι η ζωή μου θα άρχιζε. Η πραγματική ζωή. Αλλά υπήρχαν πάντα εμπόδια, μία δοκιμασία να ξεπεραστεί, μια δουλειά να τελειώσει, χρόνος να δοθεί, ένα χρέος να πληρωθεί. Μετά η ζωή θα ξεκινούσε. Τελικά κατάλαβα ότι αυτά τα εμπόδια ήταν η ΖΩΗ.Αυτή η προοπτική με βοήθησε να δω ότι δεν υπάρχει μονοπάτι προς την ευτυχία.
ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ.
Λοιπόν, εκτιμήστε κάθε στιγμή. Σταματήστε να περιμένετε να τελειώσετε το σχολείο, να ξαναγυρίσετε στο σχολείο, να χάσετε 10 κιλά, να πάρετε 10 κιλά, να ξεκινήσετε να δουλεύετε, να παντρευτείτε, να έρθει η Παρασκευή το βράδυ, η Κυριακή πρωί, να αγοράσετε ένα καινούριο αμάξι, να πληρώσετε την υποθήκη σας, να έρθει η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η πρώτη του μήνα, η τα μέσα του μήνα, να ακουστεί το τραγούδι σας στο ραδιόφωνο, να πεθάνετε, να ξαναγεννηθείτε ... πριν αποφασίσετε να ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι, όχι ένας προορισμός. Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να είστε ευτυχισμένοι ....από το ΤΩΡΑ ! Ζήστε και εκτιμήστε την τωρινή στιγμή.
-Άγνωστος συγγραφέας-
Τώρα, σκέψου καλά και προσπάθησε να απαντήσεις σε αυτές τις 4 ερωτήσεις :
1 – Ονόμασε 5 άτομα από τα πλουσιότερα στη γη.
2 – Ονόμασε τις 5 τελευταίες νικήτριες του διαγωνισμού Μις Υφήλιος.
3 – Ονόμασε τους 10 τελευταίους νικητές του Βραβείου Νόμπελ.
4 – Ονόμασε τους 10 τελευταίους νικητές του Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού.
Δεν τα καταφέρνεις ; Είναι δύσκολο, έτσι ;Μην ανησυχείς, κανείς δεν θυμάται.
Τα χειροκροτήματα περνάνε ! Τα κύπελλα πιάνουν σκόνη ! Οι νικητές ξεχνιούνται !
Τώρα προσπάθησε να απαντήσεις σε αυτές τις 4 ερωτήσεις :
1 – Ονόμασε 3 καθηγητές που συνέβαλαν στην μόρφωσή σου.
2 – Ονόμασε 3 φίλους που σε βοήθησαν σε δύσκολες στιγμές.
3 – Σκέψου κάποια άτομα που σε έχουν κάνει να νιώσεις ξεχωριστός /ή.
4 – Ονόμασε 5 άτομα με τα οποία σου αρέσει να περνάς τον χρόνο σου.
Τα καταφέρνεις ; Είναι πιο εύκολο, έτσι ;Τα άτομα που έχουν μία ουσία στην ζωή σου δεν είναι αναγκαστικά οι πιο πλούσιοι ή οι πιο επιτυχημένοι ....Είναι όμως εκείνοι που ανησυχούν για σένα, που φροντίζουν για σένα, που σε οποιεσδήποτε περιστάσεις είναι δίπλα σε σένα ....Σκέψου λίγο. Η ζωή είναι πολύ σύντομη !Εσύ σε ποια λίστα είσαι ; Δεν ξέρεις ....; Άφησε με να σε βοηθήσω. Δεν είσαι ανάμεσα στους πιο ‘διάσημους’, αλλά ανάμεσα σε αυτούς που θυμάμαι να στείλω αυτό το μήνυμα ...
Είναι λίγος καιρός, στους Ολυμπιακούς του Σιάτλ, 9 αθλητές, όλοι ανάπηροι σωματικά ή πνευματικά, ήταν στην γραμμή εκκίνησης της κούρσας των 100 μέτρων. Στο σύνθημα της εκκίνησης, η κούρσα ξεκίνησε. Δεν έτρεχαν όλοι αλλά όλοι είχαν την επιθυμία να συμμετέχουν και να κερδίσουν. Έτρεχαν ανά 2, ένα αγόρι έπεσε στην πίστα, έκανε κάποιες τούμπες και άρχισε να κλαίει. Οι άλλοι 8 τον άκουσαν να κλαίει. Επιβράδυναν και κοίταξαν πίσω τους. Σταμάτησαν και άρχισαν να επιστρέφουν πίσω .... ΌΛΟΙ...Μία κοπέλα με το σύνδρομο Down καθισμένη δίπλα του, άρχισε να τον χαϊδεύει και να τον ρωτά : ‘Είσαι καλύτερα τώρα ;’Τότε, και οι υπόλοιποι 9 τον πήραν από τους ώμους και ξεκίνησαν όλοι μαζί να περπατάνε προς την γραμμή του τερματισμού. Ολόκληρο το στάδιο σηκώθηκε και άρχισε να χειροκροτεί. Και τα χειροκροτήματα διήρκεσαν πάρα πολύ .....
Οι άνθρωποι που είδαν αυτό το γεγονός, μιλούν για αυτό ακόμη.ΓΙΑΤΙ ;Γιατί βαθιά μέσα μας, όλοι ξέρουμε ότι το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή δεν είναι να κερδίσουμε για μας. Το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτή τη ζωή, είναι να βοηθάμε τους άλλους να κερδίσουν. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα επιβραδύνουμε ή θα αλλάξουμε την δική μας πορεία.
Ήταν ένα χαμογελαστό παλικάρι παρ' ότι η ζωή του τα' χε πάρει όλα και μη έχοντας άλλο τη δύναμη να το παλέψει προέβη στο απονενοημένο διάβημα...
Ένιωσα τη μεγαλύτερη των ευθυνών γιατί ποτέ δεν κατάλαβα ότι είχε κάτι τέτοιο στο νου του και ποτέ (αν και πάνε 14 χρόνια) δεν ξεπέρασα αυτόν τον τόσο άδικο χαμό του φίλου...
Σήμερα έχοντας τα εφόδια που απέκτησα από την έως τώρα ζωή μου και σθένος για την αντιμετώπιση των ζόρικων καταστάσεων, έγινα μάρτυρας μιας ακόμα απόπειρας στροφής προς την αυτοχειρία, από ένα άτομο που δεν περίμενα ποτέ ν' ακούσω κάτι τέτοιο...
Παιδιά, ένα έχω να πω:Είναι η μεγαλύτερη ανοησία!Ζούμε στην εποχή της ενημέρωσης, των επικοινωνιών και της παροχής κάθε είδους τεχνολογίας.
Έχουμε την ευκαιρία ν' αντλήσουμε δύναμη από σχέσεις τις οποίες μπορούμε πάλι ν' αλλάξουμε πολύ εύκολα έως ότου βρούμε το ιδανικό.
Έχουμε την ευκαιρία μέσα σε δευτερόλεπτα να επικοινωνήσουμε με αγαπημένα πρόσωπα στην άλλη άκρη της γης...(εγώ θυμάμαι στο γυμνάσιο αλληλογραφούσαμε από τη στήλη της "Μανίνα", "ζητούν αλληλογραφία").
Το πρόβλημα μας είναι η αποβλάκωση και η κακή χρήση της τεχνολογίας.
(Το άτομο που μου μίλησε γι' αυτοκτονία έχει 4-5 κινητά που μιλά ΣΥΝΕΧΩΣ, μια αχαρακτήριστη σχέση που βασίζεται στο ψέμα και το βόλεμα και έναν απροσδιόριστο στόχο ζωής).
Κατά τ' άλλα είμαστε προφέσορες στις ανθρώπινες σχέσεις όταν "περνάμε καλά", όταν στέλνουμε sms "αγάπη μου έκανες κακάκια;;;" ή "θα το ΚΑΝΟΝΙΣΩ να βρεθούμε το βράδυ"...
ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΡΕΕΕΕ!!!!
Κουνήστε τον ποπό σας και ΘΥΣΙΑΣΤΕ τον "ελεύθερο χρόνο" σας γι' αυτόν που αξίζει ν' αγαπάτε...Αφήστε τα κινητά, τα playgamebox-stationcube, τις ανόητες τσάρκες με τ' αυτοκίνητο τάχα "για καφέ" με "φίλους" που απλά είναι γνωστοί και δεν μας προσφέρουν τίποτα παρά μόνο χάσιμο χρόνου...
Η φίλη μου Άρτεμις μου 'στειλε το κάτωθι Power Point...
Ζητώ συγνώμη για την αντιγραφή και δημοσίευση αλλά...
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ! ! !
Πείθουμε τους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη όταν θα παντρευτούμε, θα αποκτήσουμε ένα μωρό, μετά ένα ακόμα.
Μετά αγχωνόμαστε διότι τα παιδιά μας δεν είναι αρκετά μεγάλα και όλα θα είναι καλύτερα όταν θα μεγαλώσουν.
Στη συνέχεια αγχωνόμαστε γιατί φτάνουν στην εφηβεία και πρέπει να ασχοληθούμε μαζί τους.
Θα είμαστε σίγουρα ευτυχείς όταν θα ξεπεράσουν αυτό το στάδιο. Λέμε στους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι ολοκληρωμένη όταν ο σύντροφός μας θα αποκατασταθεί, όταν θα αποκτήσουμε ένα πιο ωραίο αυτοκίνητο, όταν θα μπορέσουμε να πάμε διακοπές, όταν θα πάρουμε την σύνταξή μας.
Η αλήθεια είναι ότι η καλύτερη στιγμή για να είμαστε ευτυχισμένοι είναι ΤΩΡΑ. Αλλιώς πότε ; Η ζωή μας θα είναι πάντοτε γεμάτη με απογοήτευση.
Είναι προτιμότερο να το παραδεχτούμε και να αποφασίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι παρόλα αυτά.
Για πολύ καιρό, μου φαινόταν ότι η ζωή μου θα άρχιζε. Η πραγματική ζωή. Αλλά υπήρχαν πάντα εμπόδια, μία δοκιμασία να ξεπεραστεί, μια δουλειά να τελειώσει, χρόνος να δοθεί, ένα χρέος να πληρωθεί. Μετά η ζωή θα ξεκινούσε. Τελικά κατάλαβα ότι αυτά τα εμπόδια ήταν η ΖΩΗ.Αυτή η προοπτική με βοήθησε να δω ότι δεν υπάρχει μονοπάτι προς την ευτυχία.
ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ.
Λοιπόν, εκτιμήστε κάθε στιγμή. Σταματήστε να περιμένετε να τελειώσετε το σχολείο, να ξαναγυρίσετε στο σχολείο, να χάσετε 10 κιλά, να πάρετε 10 κιλά, να ξεκινήσετε να δουλεύετε, να παντρευτείτε, να έρθει η Παρασκευή το βράδυ, η Κυριακή πρωί, να αγοράσετε ένα καινούριο αμάξι, να πληρώσετε την υποθήκη σας, να έρθει η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η πρώτη του μήνα, η τα μέσα του μήνα, να ακουστεί το τραγούδι σας στο ραδιόφωνο, να πεθάνετε, να ξαναγεννηθείτε ... πριν αποφασίσετε να ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι, όχι ένας προορισμός. Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να είστε ευτυχισμένοι ....από το ΤΩΡΑ ! Ζήστε και εκτιμήστε την τωρινή στιγμή.
-Άγνωστος συγγραφέας-
Τώρα, σκέψου καλά και προσπάθησε να απαντήσεις σε αυτές τις 4 ερωτήσεις :
1 – Ονόμασε 5 άτομα από τα πλουσιότερα στη γη.
2 – Ονόμασε τις 5 τελευταίες νικήτριες του διαγωνισμού Μις Υφήλιος.
3 – Ονόμασε τους 10 τελευταίους νικητές του Βραβείου Νόμπελ.
4 – Ονόμασε τους 10 τελευταίους νικητές του Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού.
Δεν τα καταφέρνεις ; Είναι δύσκολο, έτσι ;Μην ανησυχείς, κανείς δεν θυμάται.
Τα χειροκροτήματα περνάνε ! Τα κύπελλα πιάνουν σκόνη ! Οι νικητές ξεχνιούνται !
Τώρα προσπάθησε να απαντήσεις σε αυτές τις 4 ερωτήσεις :
1 – Ονόμασε 3 καθηγητές που συνέβαλαν στην μόρφωσή σου.
2 – Ονόμασε 3 φίλους που σε βοήθησαν σε δύσκολες στιγμές.
3 – Σκέψου κάποια άτομα που σε έχουν κάνει να νιώσεις ξεχωριστός /ή.
4 – Ονόμασε 5 άτομα με τα οποία σου αρέσει να περνάς τον χρόνο σου.
Τα καταφέρνεις ; Είναι πιο εύκολο, έτσι ;Τα άτομα που έχουν μία ουσία στην ζωή σου δεν είναι αναγκαστικά οι πιο πλούσιοι ή οι πιο επιτυχημένοι ....Είναι όμως εκείνοι που ανησυχούν για σένα, που φροντίζουν για σένα, που σε οποιεσδήποτε περιστάσεις είναι δίπλα σε σένα ....Σκέψου λίγο. Η ζωή είναι πολύ σύντομη !Εσύ σε ποια λίστα είσαι ; Δεν ξέρεις ....; Άφησε με να σε βοηθήσω. Δεν είσαι ανάμεσα στους πιο ‘διάσημους’, αλλά ανάμεσα σε αυτούς που θυμάμαι να στείλω αυτό το μήνυμα ...
Είναι λίγος καιρός, στους Ολυμπιακούς του Σιάτλ, 9 αθλητές, όλοι ανάπηροι σωματικά ή πνευματικά, ήταν στην γραμμή εκκίνησης της κούρσας των 100 μέτρων. Στο σύνθημα της εκκίνησης, η κούρσα ξεκίνησε. Δεν έτρεχαν όλοι αλλά όλοι είχαν την επιθυμία να συμμετέχουν και να κερδίσουν. Έτρεχαν ανά 2, ένα αγόρι έπεσε στην πίστα, έκανε κάποιες τούμπες και άρχισε να κλαίει. Οι άλλοι 8 τον άκουσαν να κλαίει. Επιβράδυναν και κοίταξαν πίσω τους. Σταμάτησαν και άρχισαν να επιστρέφουν πίσω .... ΌΛΟΙ...Μία κοπέλα με το σύνδρομο Down καθισμένη δίπλα του, άρχισε να τον χαϊδεύει και να τον ρωτά : ‘Είσαι καλύτερα τώρα ;’Τότε, και οι υπόλοιποι 9 τον πήραν από τους ώμους και ξεκίνησαν όλοι μαζί να περπατάνε προς την γραμμή του τερματισμού. Ολόκληρο το στάδιο σηκώθηκε και άρχισε να χειροκροτεί. Και τα χειροκροτήματα διήρκεσαν πάρα πολύ .....
Οι άνθρωποι που είδαν αυτό το γεγονός, μιλούν για αυτό ακόμη.ΓΙΑΤΙ ;Γιατί βαθιά μέσα μας, όλοι ξέρουμε ότι το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή δεν είναι να κερδίσουμε για μας. Το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτή τη ζωή, είναι να βοηθάμε τους άλλους να κερδίσουν. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα επιβραδύνουμε ή θα αλλάξουμε την δική μας πορεία.
Με πολλή αγάπη
Στέλιος
απο τα πιο αισιοδοξα που εχω διαβασει !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως σε βρηκα Στελιο!
Καλη χρονια να εχεις, με υγεια!
Καλώς ήρθες στο "Γελαστό απόγευμα" Αντώνη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι πάντα καλά και να αισιοδοξούμε ενάντια στα παχύδερμα που θέλουν το κακό μας...