...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

Ένα απόγευμα...θλιμμένο




Καλό μήνα φιλαράκια...
Καλός όσον αφορά τ' ότι μας φέρνει τα Χριστούγεννα (που'χουν χάσει πια το νόημά τους) και θα ξεχυθούμε όλοι στα μαγαζιά με το εορτοδάνειο στη τσέπη να κάνουμε shopping therapy...
Και σιγά μη σκεφτούμε τα παιδάκια τα κακόμοιρα στα ορφανοτροφεία η στις φτωχογειτονιές...
Εμείς θ' αλλάξουμε τον κόσμο;;;
Εδώ δε σκέφτομαι τον καημένο-η που νοιαζότανε για μένα και μάτωνε σε κάθε μου αναστεναγμό...


Τώρα όμως είμαι με τον άλλο-η ο οποίος δε με πολυ-σκοτίζει γιατί δε νοιάζεται για μένα αλλά έχει λεφτά...συναισθήματα και περνάμε καλά...


Έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις..."***** και λαβείν"...


Το πρώτο δεν το θυμάμαι, εξάλλου δε με αφορά...
Ωχ μωρέ αδερφέ τι σκέφτηκα τώρα...Χρονιάρες μέρες...
Να περνάμε καλά!!!Υγεία, "ευτυχία" και...αγάπη!
Κι ας πράττουμε αχαριστία, αγνωμοσύνη κι απιστία, γιατί αυτά είναι τα εύκολα...
Θα αγαπήσουμε αληθινά...κάποτε!
Κι ενώ το "κάποτε" είναι πολύ κοντά στο ποτέ, είμαστε ανα πάσα στιγμή έτοιμοι-ες ν' ακολουθήσουμε το δύσκολο δρόμο της θυσίας και της αυταπάρνησης, αλλά καθημερινά το αναβάλλουμε γι' αύριο γιατί απλά...δε μας βολεύει...
Καλό μήνα λοιπόν...και γιορτές με Αγάπη, περισυλλογή και ανιδιοτέλεια ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...