...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

"...πάντα μόνος θα 'μαι μέσα σε χιλιάδες..."


Σάββατο 5/9 πρωί φιλαράκια μου και ξεκίνησα
ώρα 05:00 απ' το σπίτι ελπίζοντας ότι θα δίναμε
άλλη μια δυναμική παρουσία-κλωτσιά στην καλοστημένη
φιέστα της ΔΕΘ. Έφτασα στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά αλλά
ήμασταν μόνο... εγώ κι ο πόνος μου!
Μην πολυλογώ για τα συναισθήματα, οι συμμετοχές
δεν ξεπέρασαν τις 20 με την συντριπτική πλειοψηφία συμμετοχής
από τους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
Αποφεύγοντας να βρίσω χυδαία:
-Δε θα σχολιάσω την απέχθεια μου για όσους δεν ξεσήκωσαν
ή ενημέρωσαν έγκαιρα τον κόσμο
που ίσως ήθελε ένα σκούντημα για να συμμετέχει...
-Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι τα συνδικαλιστικά προεδρεία
(ανώτερα και κατώτερα) μου απάντησαν με γελοίες δικαιολογίες
στην ερώτηση "γιατί σήμερα δουλεύει το λιμάνι του Πειραιά,
ενώ πέρυσι τέτοια μέρα όχι;
Έχει λήξει το θέμα της ιδιωτικοποίησης;"
Όπως καταλαβαίνετε φίλοι μου,
η πιο πειστική απάντηση που έλαβα ήταν ένα
"εεεεεεεεεε, αααααααα,"
κι ένα ηλίθιο χαμόγελο αμηχανίας!
Μπράβο μας!
Μπράβο σας!
Έκανα 1100 χλμ για να καταλάβω πως
είμαι ένας ξεπουλημένος μαλάκας!!!
Έχασα ένα Σαββατιάτικο μεροκάματο στο λιμάνι
για να 'ρθω να διαπιστώσω ότι εσείς κάνετε weekend
και τσάρκες κι όχι με δικά σας έξοδα!!!

(τα στέκια μου στην Άθωνος με είδαν από μακριά
αφού μ' έναν κόμπο στο λαιμό και μια γροθιά στο στομάχι
είναι αδύνατο να φας κάτι)


(μ' ένα freddo σ' ένα απ' τα άδεια τραπεζάκια της Αριστοτέλους πέρασαν
2 μαρτυρικές ώρες μοναξιάς ώσπου ν' αρχίσει η συγκέντρωση)


(το πανό που δεν διαδήλωσε ποτέ, αφού λείπανε τα χέρια που θα το κρατούσαν)

(το άγαλμα του φιλελεύθερου Βενιζέλου... Αν ήξερε την σημερινή εκπροσώπηση
και έννοια του φιλελευθερισμού θα έτρεχε ίσια πέρα για τη θάλασσα)

(πολύ επιτυχημένη απεικόνιση της ζοφερής πραγματικότητας)


(Ευτυχώς υπήρξαν και αυτοί που πήγαν στο συλλαλητήριο και δεν αρκέστηκαν
μόνο στο άκουσμα της εξαγγελίας των εκλογών)

(ακούγεται "το τρένο" από τις "τρύπες"...
συμβολικά, επειδή κάποιοι θα "χάσουν το τρένο"
μαζί και τη θέση τους σ' αυτό)

12 σχόλια:

  1. προφανως οι εργατοπατερες τρεχουν να μαζεψουν ψηφαλακια για την "αλλαγη" που ερχεται

    τρομαρα τους!

    χαιρομαι ρε Στελιο που εισαι μονος αναμεσα σε αυτη τη σαπιλα

    και φυσικα ειμαστε πολλοι μονοι...


    καλημερα αδελφε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Αντώνη μου!
    Δε θέλω να παραδεχτώ ότι μετά από τόσα μαθήματα που πήραμε όλα αυτά τα χρόνια, θα εξακολουθήσουμε να είμαστε τόοοοοοσο μαλάκες!!!
    Θ' αγωνιστώ μέχρι τελικής πτώσης για να τ' αλλάξω αυτό!
    Το χρωστάμε στα παιδιά μας!!!
    Μια κοινωνία, μια εργασία, μια πολιτική ΧΩΡΙΣ ΛΑΜΟΓΙΑ ΚΑΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντως μια αδιαφορία γενικά για όλα τα θέματά μας αιωρείται στην ατμόσφαιρα!Τώρα δεν γνωρίζω αν είναι υπεύθυνοι οι εργατοπατέρες ή αδιαφορούν οι εργάτες εφ'οσον δεν βλέπουν να βελτιώνεται τίποτα απ'τους αγώνες τους.
    Πολύ δύσκολοι καιροί!!
    Την συμπαράσταση μου στην αγανάκτησή σου και θαλασσινά φιλιά σου στέλνω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσο λυπάμαι που δεν ήμουνα δίπλα σου τις δύσκολες ώρες...
    Και δεν είναι μόνο η ηλικία και τα προβλήματα υγείας που με κρατάνε μακριά... είναι και όλα τα άλλα που εσύ τώρα τα μαθαίνεις στο πετσί σου...
    Πάντως καλά έκανες και μας τα πέταξες κατάμουτρα... όλοι φταίμε για το χάλι μας.

    Καλησπέρα φίλε Στέλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. zoyzoy μου,
    σίγουρα ποτέ και πουθενά δεν χρεώθηκε η "λαϊκή μάζα" για αδράνεια ή για λάθος επιλογές. Ακόμα και στις εκλογές του 2007 πιστεύεις πως φταίει ο κόσμος; Εγώ πιστεύω ότι κάποιες λάθος επιλογές και μαζικές ενέργειες οφείλονται σε ηγετική ανεπάρκεια. Στο προκείμενο, σαφώς η ευθύνη ανήκει στους εργατοπατέρες αφού αυτοί είναι εκλεγμένοι για έναν και μόνο σκοπό: Να μην είναι ποτέ ικανοποιημένοι από τα όσα κατακτώνται και να μην στρογγυλοκάθονται στις καρέκλες τους!
    Έχω λάθος;
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένε φίλε μου Λύκε.
    Το 'χω πει αρκετά παλιότερα στη Μαριάννα αν θυμάμαι καλά, πως για ότι και όσους αγωνίζεσαι το κουβαλάς μέσα σου. Εγώ όταν θυμώνω ή όταν αντιπαρατίθεμαι με τις αστυνομικές δυνάμεις γίνομαι γίγαντας σαν τον Αντώνη, νομοθέτης ως Μαριάννα, σοφός κι αδέκαστος ως άλλος Λύκος, ασυμβίβαστος ως Τζονάκος, χειμαρρώδης, άπιαστος αλήτης του πελάγους ως zoyzoy, ακόμα και καλλιτέχνης του δρόμου ως roadartist (ξέρεις τι καλλιτεχνικό βρωμόξυλο που ρίχνω;)...
    Θέλω να πω (και ξέρεις τη φιλοσοφία) όταν αγωνίζεσαι αγωνίζεσαι για όλους κι όλα κι όχι απλά για να βολέψεις τον κώλο σου!
    Επαναστάτης είσαι όταν απεργείς για κάτι από το οποίο δεν έχεις συμφέρον!
    Σε φιλώ καλέ μου φίλε κι ότι δύσκολο εύχομαι να 'ναι περαστικό και γρήγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλέ μου Στέλιο, το μόνο που θα πω είναι ότι σε καταλαβαίνω πολύ, μα πάρα πολύ!!
    :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαριάννα μου το ξέρω!!!
    Και σε θυμήθηκα ενώ είχα στο μυαλό μου τους αγαπημένους σου στίχους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. http://mariatweety.blogspot.com

    ENA A3IOLOGO BLOG ENOS KORITSIOU POU MALLON MAS XREIAZETAI

    PETROS

    PS: SE KATALAMVAINW FILARAKO MOU. OPWS PROEIPA KAI OI PIO PANW EIMASTE POLLOI. OLOI OI
    YPEU8OINOI EINAI ANEU8YNOI.

    SE XERETW

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πέτρο μου, μπήκα κι είδα...
    Δε μπορώ να πω τίποτα, αποστομώνομαι με την τόση αδικία...
    Σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όμορφα τα είπες...

    Φιλί καλωσορίσματος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...