...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Μια γελαστή οραματίστρια!


Ρε ποια Μελίνα και κουραφέξαλα...
Δικό μας είναι το Μουσείο, πάππου προς πάππου!
Ο "μέγας εθνάρχης" Τριανταφυλλίδης είχε την ιδέα!
Ευχή και κατάρα άφησε στ' ανηψούδι του!
"Πιες τους το αίμα σεμνά και ταπεινά,
φάτε όσα θέλετε εσύ κι οι παρέα σου, το μουσείο
θέλω να το φτιάξεις! Τόσα χρόνια εξόριστος στο Παρίσι
(εγώ κι ο Μητσοτράκουλας) τι νομίζεις ότι κάναμε;
Μεγάλη ζωή σε καμπαρέ, πουτάνες και μπάτλερ;
Όοοχι!!! Το μουσείο ονειρευόμασταν!
Κι αγωνιζόμασταν να επιστρέψουν τα μάρμαρα!
Ευτυχώς που δεν γύρισαν δηλαδή γιατί μπορεί
να τα πούλαγε κι ο Νοσφεράτου!"

Τέλος πάντων φίλοι μου θα ευχαριστούσα
κι εγώ το κυβερνητικό επιτελείο που ξηλώθηκαν
κανονικά για να μας φτιάξουν το μουσείο,
(επειδή για το μαλάκα τον Έλληνα δεν έχω ακούσει αν συνεισέφερε),
θα τους ευχαριστούσα λοιπόν αν δεν υπέπιπτε στην αντίληψή μου
η παρακάτω φωτογραφία...


Λέτε να 'ναι αλήθεια;
Λέτε σε μερικά χρόνια να συζητάμε για τα... Πεκίνεια μάρμαρα;;;
Ο Θεός να βάλει το χέρι Του!


Γεια σου ρε Μελινάρα!!! Όπου κι αν βρίσκεσαι!
Χωρίς εσένα και μόνο εσένα δε θα με ήξερε κανείς!!!


(το τραγούδι είναι για σένα χοντρούλη!

Για τις εμπνεύσεις, τις οικειοποιήσεις
και τα πονηρά μελλοντικά σου σχέδια...

Τσόγλανε!)

12 σχόλια:

  1. Ευχομαι στους αλητες που πουλανε τα παντα (λες και τους τα χαρισε ο παππους τους) να τους παρει ενα τσουναμι αυριο και να πεσουν ολοι μαζι αυριο απο την Ακροπολη μηπως και γλιτωσουμε.
    Μπας και γελασει λιγο το χειλακι μας...

    (α ρε Παναγια μου, ποτε θα ερθει εκεινη η αγια μερα που θα μας πανε για ενεση καφεΐνης)

    Καλο ΣΚ αδελφε!!!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα ΗΤΑΝ απ' το υστέρημά τους. Τα χρήματα για το μουσείο θα μπορούσαν κάλιστα να γίνουν μίζες, βαλίτσες και προμήθειες!
    Χαχαχαχαχ!!!
    Όχι που δεν έγιναν δηλαδή!

    Πρέπει να μάθουμε πώς λένε και στα κινέζικα τη μίζα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Γεια σου ρε Μελινάρα!!! Όπου κι αν βρίσκεσαι!
    Χωρίς εσένα και μόνο εσένα δε θα με ήξερε κανείς!!!"

    Αυτό, τίποτε άλλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αντώνη μου μακάρι!!!
    Αν και οι αλήτες έχουν την τύχη (και το "νόμο") με το μέρος τους!
    Άσε που για να φτάσει το τσουνάμι στην Ακρόπολη όλοι εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να μάθουμε καλό κολύμπι!
    Καλή Κυριακή, σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εμεις το μονο που ξερουμε 5 χρονια με τις θυελλες που εχουν σπειρει αυτοι οι αλητες ειναι να κολυμπαμε και να παλευουμε.
    Καλη Κυριακη Στελιο!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νίκο μου τους χρωστάω πολύ μεγάλη χάρη! Πιστεύω να διακρίνεται στο ύφος μου, αλλά είμαι πιο ολοκληρωμένος ως Έλλην!
    Βρακί μπορεί να μην έχει ο κώλος μου, το μπουκαλάκι το νερό να κοστίζει όσο ένα ντεπόζιτο αμόλυβδη, αλλά έχω μουσείο ο πούστης!
    Διψασμένος, πεινασμένος, μετανάστης στην πατρίδα μου, κατακλεμμένος αλλά είμαι υπερήφανος που απόσπασα τις καλύτερες κριτικές απ' τους απανταχού χοντρόκωλους φιλότεχνους!
    Στα κινέζικα (που εκπαιδεύομαι τον τελευταίο καιρό) είμαι δυστυχώς ακόμα στο "Α"... Όπως "αρπαχτή", "απαξίωση", "αναδουλειά", κτλ...
    Μόλις μάθω τη "μίζα" θα σου πω!
    Ίσως ως τότε όλοι να μιλάμε κινέζικα...
    Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαριάννα μου, πιστεύω να συμφωνείς πως ο πολιτισμός μιας χώρας δεν φαίνεται στις βιτρίνες των μουσείων και στ' ακριβά κοστούμια των πολιτικών ηγετών της...
    Ο πολιτισμός φαίνεται από την κοινωνική ισότητα, την ευκολία διαβίωσης των ασθενών κοινωνικών ομάδων, την κοινωνική μέριμνα, την εκπαίδευση, την υγεία κτλ...
    Ειδοποιήθηκα τηλεφωνικά προχτές ότι ο γιος μου θα μείνει έξω απ' το νηπιαγωγείο που είναι 50μ. απ' το σπίτι μου επειδή προτιμώνται τα παιδιά αυτών που έχουν Σουηδό πατέρα, Τζαμαϊκανή μάνα, γεννήθηκαν στον Καύκασο και κατά το 2003-2004 υπηρετούσαν τη θητεία τους στα υψώματα του Γκολάν.
    Όπως καταλαβαίνεις ο νόμος του μπουρδέλου που τροφοδοτώ αγόγγυστα τόσα χρόνια με χρήμα, με αφήνει απ' έξω θέτοντας έτσι το παιδί μου σε κίνδυνο, βάζοντας το να διανύσει 500μ. ως το άλλο σχολείο ενώ πρέπει να διασχίσει 2 κεντρικούς οδικούς άξονες καρμανιόλες...
    Αύριο το πρωί θα είμαι στο Δημαρχείο της πόλης με τις αγριότερες των διαθέσεών μου...
    Ότι προκύψει!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αντώνη η υπομονή μου έχει εξαντληθεί.
    Ως νομοταγής και φορολογούμενος μαλάκας, τόσα χρόνια δεν κατάφερα τίποτα...
    Μήπως πρέπει να ξεσκονίσω την 16μηνη εκπαίδευσή μου στον ανορθόδοξο πόλεμο;
    Το αντάρτικο πόλεων μήπως είναι η λύση τελικά;
    Μήπως ο Δεκέμβρης δεν έχει τελειώσει για όλους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ψυχραιμια Στέλιοο!!
    Κράτα μας ενήμερους και πες μας αν μπορούμε να κάνουμε κάτι!!
    Που να τους ...πάρει και να τους σηκώσει.. τα καθίκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαριάννα μου, όλα καλά θέλω να πιστεύω! Ο καρεκλοκένταυρος της Α'βάθμιας εκπαίδευσης θα με θυμάται για καιρό μετά τον αγιασμό των νηπίων...
    Σας φιλώ, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αλλάζουνε οι άνθρωποι, αλλάξαμε κι εμείς, χαθήκαμε,
    να είσαι μακρυά μου πως μπορείς;

    Kάθε μέρα το ακούω, αγαπημένο μου κι εμένα αυτή την εποχή, το έχω βάλει και στο gadget του μπλογκ μου...

    Χαθήκαμε...
    Αναπόφευκτο καμιά φορά...

    Νάσαι καλά Στέλιο μου, δεν μπορούσα να μη σχολιάσω, άγγιξες την ψυχή μου...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαριάννα μου, είναι όμορφο να έχεις ψυχή κι όχι μόνο βιτρίνα...
    Το περίβλημα ξεθωριάζει με τα χρόνια, απωθεί!
    Το να έχεις και να κρατάς διάφανη μια ψυχή, σου προσφέρει τη μοναδική ικανοποίηση να σ' αγγίζει ένα τραγούδι, να γεμίζεις ανάσες με θάλασσα το σούρουπο, να αφήνεσαι σε πραγματικές αγκαλιές, ν' αγαπάς αληθινά κι όχι να βολεύεσαι εφήμερα...
    Είναι αυτή που σε βαστάει στα δύσκολα, με το κεφάλι ψηλά, αγέρωχο και δυνατό απέναντι σ' αυτούς που θέλουν να σε χρησιμοποιήσουν, ν' αντλήσουν ζωή από σένα... Αυτούς που θέλουν να μηδενίσεις κάθε αξία, εθελοτυφλώντας για το σκάρτο δρόμο που 'χουν πάρει...
    Τότε Μαριάννα μου καλύτερα να χάνεσαι... "Χαθήκαμε" όπως λέει και το τραγούδι...
    Σε φιλώ φιλενάδα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...