...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Χαθήκαμε...



Ένα γλυκό τραγουδάκι, κάπως μελαγχολικό...



Χαθήκαμε, άραγε να φταιν' οι αποστάσεις,
κάποτε ταξίδευες χιλιόμετρα,
μαζί μου μια νύχτα να περάσεις,
χαθήκαμε...

Χαθήκαμε, ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις,
κάποτε μιλούσαμε μερόνυχτα,
και τώρα στο μυαλό σου δε με φέρνεις,
χαθήκαμε...

Αλλάζουνε οι άνθρωποι, αλλάξαμε κι εμείς, χαθήκαμε,
να είσαι μακρυά μου πως μπορείς;
Αλλάζουνε οι άνθρωποι, αλλάξαμε κι εμείς, χαθήκαμε,
να είσαι μακρυά μου πως μπορείς; να είσαι μακρυά μου πως μπορείς;

Χαθήκαμε, φαίνεται να μοιάζει με αστείο,
ούτε μια φορά δεν το φαντάστηκα,
πως κάποτε θα μου 'λεγες αντίο,
χαθήκαμε...

Χαθήκαμε, ούτε στην γιορτή μου με θυμάσαι,
όμως να το ξέρεις, κι αν με ξέχασες,
με νοιάζει ευτυχισμένος πάντα να 'σαι,
χαθήκαμε...

Αλλάζουνε οι άνθρωποι, αλλάξαμε κι εμείς, χαθήκαμε,
να είσαι μακρυά μου πως μπορείς;
Αλλάζουνε οι άνθρωποι, αλλάξαμε κι εμείς, χαθήκαμε,
να είσαι μακρυά μου πως μπορείς; να είσαι μακρυά μου πως μπορείς;

Χαθήκαμε...
άραγε να φταίν' οι αποστάσεις;
Χαθήκαμε...
Χαθήκαμε...


Στίχοι:Λευτέρης Χαψιάδης
Μουσική:Στέλιος Φωτιάδης
Πρώτη εκτέλεση:Γλυκερία