Καλό το καλοκαίρι, αλλά να 'χεις και μια σκιά να δροσιστείς...
Χρειάζεσαι και μια αγάπη για να σε προσέχει...
Να είναι κοντά σου και να σου δροσίζει το μέτωπο στα δύσκολα...
Να την αγαπάς και να σ' εμπιστεύεται...
Να την πιστεύεις και να της δίνεσαι...
Να ζεις γι' αυτήν κι αυτή για σένα...
Τι ψάχνεις, τι γυρεύεις, τι ζητάς;
10 χρονών έχεις μείνει; Αλλάξανε τα πράγματα!!!
Ξύπνα, υπάρχει επιφύλαξη, συμφέρον, επιβεβαίωση!
Δεν τα 'χεις ακούσει αυτά;
Βάστα τα δύσπεπτα, τα υπεράνθρωπα για σένα μόρτη μου...
Στους άλλους δώσε μόνο τα "μασημένα", τα εύκολα!
Γι' αυτό θα εκτιμηθείς! Κάνε τους τα χατίρια, κομματιάσου!
Κι αυτό το μούλικο, το συνεχώς κλαμένο, που πετάγεται
καμιά φορά σαν δάκρυ και σου χαλάει το image...
Διώξτο! Ή κρύψτο καλά και φίμωσε το,
άστο τέλος πάντων μέσα απ' το φράχτη της βιτρίνας σου...
Δε νοιάζεται κανείς γι' αυτό...
Ούτε καν για σένα...
Καληνύχτα ψυχή...
Εύχομαι να μην σ' έχω αύριο...
(George Michael "Jesus to a child")
ευχαριστώ το φίλο Γιώργο Καραγιάννη για τη φωτό
Χρειάζεσαι και μια αγάπη για να σε προσέχει...
Να είναι κοντά σου και να σου δροσίζει το μέτωπο στα δύσκολα...
Να την αγαπάς και να σ' εμπιστεύεται...
Να την πιστεύεις και να της δίνεσαι...
Να ζεις γι' αυτήν κι αυτή για σένα...
Τι ψάχνεις, τι γυρεύεις, τι ζητάς;
10 χρονών έχεις μείνει; Αλλάξανε τα πράγματα!!!
Ξύπνα, υπάρχει επιφύλαξη, συμφέρον, επιβεβαίωση!
Δεν τα 'χεις ακούσει αυτά;
Βάστα τα δύσπεπτα, τα υπεράνθρωπα για σένα μόρτη μου...
Στους άλλους δώσε μόνο τα "μασημένα", τα εύκολα!
Γι' αυτό θα εκτιμηθείς! Κάνε τους τα χατίρια, κομματιάσου!
Κι αυτό το μούλικο, το συνεχώς κλαμένο, που πετάγεται
καμιά φορά σαν δάκρυ και σου χαλάει το image...
Διώξτο! Ή κρύψτο καλά και φίμωσε το,
άστο τέλος πάντων μέσα απ' το φράχτη της βιτρίνας σου...
Δε νοιάζεται κανείς γι' αυτό...
Ούτε καν για σένα...
Καληνύχτα ψυχή...
Εύχομαι να μην σ' έχω αύριο...
(George Michael "Jesus to a child")
ευχαριστώ το φίλο Γιώργο Καραγιάννη για τη φωτό
...10 χρονών έχεις μείνει; Αλλάξανε τα πράγματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞύπνα, υπάρχει επιφύλαξη, συμφέρον, επιβεβαίωση!!
Αρνούμαι να ξυπνήσω!!
Μ' αρέσει να μένω 10 χρονών... στην ψυχή και στην καρδιά!!
Πολύ όμορφο ποστάκι...
Καλό ξημέρωμα Στέλιο!
Ευχαριστώ για το μέηλ!
:))
Μαριάννα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπονάει το άτιμο... Κι ένα πεισματάρικο, δύστροπο παιδί δεν μπορείς να του μάθεις τα "πρέπει" και τα "μη"...
Και σίγουρα δεν μπορείς να το υποτάξεις στη ζοφερή πραγματικότητα που εμείς οι "μεγάλοι" ζούμε...
Έτσι, η κάθε μέρα είναι μια μάχη με το παιδί που κρύβουμε μέσα μας, κι άλλες φορές μας παίρνουν τα ζουμιά όταν δεν πρέπει υποκύπτοντας στο αυθόρμητο "θέλω" του αόρατου εντολέα μας...
Σας φιλώ, την καλησπέρα μου!
σαν τον παλιο καλο καιρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου λείψαν τα γελαστα απογευματα σου .
Δυστυχώς οι συγκυρίες η ζωή η ίδια μας σκοτώνει κάθε μέρα το παιδί που κουβαλάμε μέσα μας!Είναι αβάσταχτος ο πόνος όταν κάποτε ξυπνάει και μας θυμίζει τα όνειρα που κάναμε τότε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ΣΒΚ να'χεις!
Γεια σου Νικόλα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα εδώ, γελαστοί κι όχι γελασμένοι φίλε!
Σε φιλώ, να 'σαι καλά!
zoyzoy μου, η ανάγκη να 'χεις το παιδί όλο και πιο πολύ στην καθημερινότητά σου, σε φέρνει πάντα σ' αδιέξοδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ένα δρόμο που κάποιοι λένε πως οδηγεί στ' όνειρο...
Άραγε υπάρχει;
Σε φιλώ...
Υ.Γ: Πολύ όμορφο τ' αρμενάκι σου, πολύ γαλάζιο η γειτονιά σου!
Είσαι τυχερή και τ' αξίζεις!
Αν εξαιρέσω τον George Michael... (έλα, πλάκα κάνω!), χαίρομαι που σε βρίσκω εδώ και με το εσώτερο παιδί σου να χαμογελάει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι σε ένα ακόμα πιο πλατύ χαμόγελο, φιλιά!
Καλώς τα Μετεωριτάκια μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κάνετε εσείς καλά μου;
Γυρίσατε στη δουλειά έμαθα, μεγαλώσατε κι επιστρέψατε στη μπλογκογειτονίτσα μας...
Φιλιά πολλά στα κουκλιά σας και το μπαμπά σας...