...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Γελαστοί και ήρωες!!!


Υποκινούμενος από την ανάρτηση της φίλης Μαριάννας
περί βολέματος των ταγμένων να προασπίζουν τα συμφέροντα μας
και να υπερασπίζουν μέχρις εσχάτων κάθε κεκτημένο μας
παραθέτω την ακόλουθη σκέψη...
Άραγε σκέφτηκαν ποτέ τη βόλεψη αυτοί οι ήρωες που
θυσιάζουν κατά καιρούς τις ζωές και τη λεβεντιά τους
στο βωμό του καθήκοντος;
Το αν φταίει κάτι, κάποιος ή απλά η "κακιά η ώρα"
αυτό δεν είμαι σε θέση να το κρίνω...
Έχω όμως ένα και μόνο τραγικό αποτέλεσμα...
Σ' όλους αυτούς τους Αετούς που θυσιάστηκαν...
Σ' όλα αυτά τα παλληκάρια που δε θα ξαναδούν,
μάνα, γυναίκα και τα παιδιά τους...
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει
και δαφνοστεφανωμένη η μνήμη σας.
Είμαστε περήφανοι που ζήσατε εδώ, κοντά μας
και λαμπρύνατε με την παρουσία σας την ιστορία
αυτής της χώρας που γεννάει ήρωες...

Παρακαλώ φίλοι, συμμεριστείτε το συνειρμό μου
και θυμηθείτε αυτά τα παιδιά όταν ο επόμενος
διορισμένος κοπρίτης σας κοιτάξει με αναισθησία
και σας πει "δεν είμαστε αρμόδιοι"...

10 σχόλια:

  1. Χμ... χαίρομαι που η ανάρτησή μου σε ενέμπνευσε να ανεβάσεις αυτή την καταπληκτική επισήμανση και να κάνεις αντιδιαστολή των ηρώων με τους διορισμένους κοπρίτες!!
    Ήξερα φίλο πιλότο στην πολεμική αεροπορία που έχασε πολλούς συναδέλφους εντελώς άδικα και ο ίδιος πάντα όταν ξεκινούσε να πετάξει φιλούσε τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά και τους χαιρετούσε σαν να μην επρόκειτο να τους ξαναδεί! Βγήκε στη σύνταξη πλέον και θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που γλύτωσε τη μοίρα των "αετών" που χάθηκαν πετώντας για το καθήκον!
    Πόσο δίκιο έχεις Στέλιο, όταν πράγματι σκεφτούμε αυτό την ώρα που ένας "κοπρίτης" μας πει ότι δεν είναι αρμόδιος για δουλειά που τάχθηκε να κάνει, εκείνη την ώρα δεν ξέρω αν θα κρατηθούμε (εγώ τουλάχιστον νομίζω όχι) να του σπάσουμε τα ...μούτρα!

    Όπως πάντα το τραγούδι σπέσιαλ!!
    Και πρώτη ζεϊμπεκιά!!
    Καλό ξημέρωμα @φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαριάννα μου διαπιστώνω με έκπληξη ότι είσαι κι εσύ κατά βάθος...λιμενεργάτης!!!
    Χα χα χα...
    Χωρίς πλάκα θα χαρώ ιδιαίτερα μια μέρα να υπάρχει σαν δεδομένο ο φόβος
    του "πίπτει ράβδος" έναντι όλων αυτών των κοπριτών...
    Ίσως έτσι κάποτε ν' αρχίσουν
    να μας σέβονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τιμη στα παλληκαρια που πηγαν για αλλη μια φορα αδικα!
    (κανας πουστης θα παει ποτε μεσα για ολα αυτα τα παρομοια περιστατικα;)

    Οσο για τους κοπριτες, ευτυχως η κοψιά μου με βοηθαει ωστε να με εξυπηρετουν με προθυμια.

    Πολυ ομορφο τραγουδι φιλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Xaxaxa!! Aντώνη πολύ θα το χαρώ να σε δω καμιά φορά να σ' εξυπηρετεί κανένας από αυτούς τους "τζιτζιφιόγκους" με ...προθυμία!!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αντώνη αδερφέ μου θα δανειστώ μια φράση σου: R E S P E C T !!!
    Υπάρχουν ακόμα πολλά Ιερά και Όσια
    σ' αυτό τον τόπο που δεν επιτρέπουν
    την ισοπέδωση!
    Το τραγούδι παρέμεινε στο μπλογκ για 2 λόγους:
    Χθες κατά την ώρα που έγραφα την επόμενη ανάρτηση κηδεύονταν οι δυο λεβέντες ήρωες!
    Παρέμεινε ως φόρος τιμής, σαν μοιρολόι ας πούμε μιας και το συγκεκριμένο τραγούδι σηματοδότησε την κηδεία του αείμνηστου Παναγιώτη Βλαχάκου την οποία
    έζησα από κοντά.
    Κι αυτοί, τότε, θύματα ελικοπτέρου υπέρ καθήκοντος...
    Ή μήπως θύματα πολιτικών
    υπέρ συμφέροντος;
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαριάννα καθώς ξέρω από έγκυρες πηγές όταν πρόκειται να βγει ο Αντώνης για διεκπεραιώσεις τέτοιου είδους τα λαμόγια έχουν πάρει αναρρωτική από την προηγούμενη...
    Χα χα χα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γι αυτο ειναι αδειες ολες οι δημοσιες υπηρεσιες, επειδη βγαινω συχνα;
    χαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μάααγος είσαι;;;
    Τι λες ανοίγουμε μαζί
    το γραφείο μέντιουμ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εγώ να ψήνω τους ...καφέδες;;
    Χαχαχαχα!!!!
    Καλησπέρα καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαριάννα μου,
    Εννοείται!!!
    Θα πέσει χοντρή κονόμα αν κρίνεις
    απ' το επίπεδο των νεοελλήνων σήμερα.
    Των Ελλήνων τηλεθεατών της ντροπής, του "ωχ αδερφέ", του
    "να περνάμε καλά"...
    Άραγε ταιριάζουν στο Ελληνικό αυτό τοπίο τα πορτραίτα των προαναφερθέντων ηρώων;
    Ενώ κάποιοι σκοτώνονται (ή δολοφονούνται) για την πατρίδα,
    κάποιοι άλλοι δίνουν τη μάχη της τηλεθέασης απ' το δικό τους μετερίζι για ν' αναδείξουν τους μελλοντικούς Καζαντζίδηδες και τις μέλλουσες Σοφίες Βέμπο!
    Κάποιοι άλλοι δε, δέχονται με αυταπάρνηση τον ορό της αλήθειας προκειμένου να μας διαβεβαιώσουν πως η αλήθεια πρέπει να λέγεται ΜΟΝΟ επ' αμοιβή!!!
    Λοιπόν; Δε θα μπορούσα λες σ' ένα τέτοιο κοινό να κάνω κι εγώ τον συγχωρεμένο τον Παράβα και να φωνάζω "μοίρεεες"...;;;
    Φιλιά καλό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...