...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2008

Το απόγευμα της αγανάκτησης...


Καλή Χρονιά λοιπόν φιλαράκια μου και υγεία εύχομαι...Εύχομαι και στη μικρή της παρέας μας, στη Λυδία μας, να' χει επιτυχία στην επέμβαση που θα κάνει κι όλα να' ναι μόνο ένα κακό όνειρο ψυχούλι μου...Ζούμε τις τελευταίες μέρες αυτή την τραγελαφική παρωδία των "εθνοπατέρων" μας κι εγώ άναυδος παρακολουθώ την αναισθησία των παχύδερμων να ξεπερνά κάθε προηγούμενο!!!
"Διακινήθηκαν" τόσα λεφτά ρε παιδιά ΔΙΚΑ ΜΑΣ και οι γέροντες γονείς μας έκαναν Χριστούγεννα με τα ψίχουλα, αγοράζοντας ένα κοτόπουλο (από τα φθηνά)...
Τόσα παιδάκια στερήθηκαν τα πάντα μες τα νοσοκομεία αυτές τις μέρες χωρίς να τους προσφέρει κανείς (απ' αυτούς που μας χρωστούν) λίγη ποιότητα ζωής...
Που είναι το νοσοκομείο παίδων στον Πειραιά ρε καραγκιόζηδες;;; Πόσα αγγελούδια στερούνται την εντατική;;;
...Από τους φίλους αναγνώστες ζητώ συγνώμη για την ένταση και τους χαρακτηρισμούς αλλά αποφάσισα κι εγώ να εκφέρω γνώμη γράφοντας τη, βγάζοντας έτσι τα απωθημένα 35 χρόνων ψυχοσωματικού βιασμού και σιωπής...
Δεν ανήκω στα άτομα με ειδικές ανάγκες, μα έχω μια ασυνήθιστη για τους πολλούς «υγιείς» συνανθρώπους μας αναπηρία…Πιστεύω ακράδαντα πως έχω συνείδηση! Και αυτό γιατί θυμώνω και πονάω μαζί όταν βλέπω τα από τους «σοφούς» (δι)ορισμένα για να λειτουργούν σωστά, να δουλεύουν τελείως ανάποδα!
Πονάω όταν βλέπω τον κάθε αναξιοπαθή να εκλιπαρεί για περίθαλψη ενώ πληρώνει αδρά και προκαταβολικά μια ολόκληρη ζωή γι’αυτή. Θυμώνω όταν κλείνονται «ραντεβού» σε ημιθανείς ταλαίπωρους για 2 μήνες μετά…Όταν από τα 4 ασθενοφόρα κέντρου «υγείας» λειτουργεί μόνο το ένα!!!(Σημ. οι διορισμένοι οδηγοί γι’αυτά είναι 16!!!)Όταν υπάρχουν αναπηρικά αμαξίδια στα νοσοκομεία ΜΑΣ χωρίς λάστιχα !μόνο με τις ζάντες τους!
Πονάω πολύ όταν η θεραπεία για το 3χρονο αγγελούδι με λευχαιμία κοστίζει 1 εκατομ.ευρώ.ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ;;;
Θυμώνω όταν σκοντάφτω σε χρυσοπληρωμένα "πεζοδρόμια" με 60εκ πλάτος και ρείθρο ύψους 30εκ τα οποία βρίσκονται σε «ολυμπιακούς δήμους», κεντρικότατους δρόμους και η προσπέλαση τους είναι απαραίτητη για την τάδε δημόσια υπηρεσία. Θυμώνω όταν η «κοινωνική πρόνοια» γίνεται καραμέλα στα χείλη ευπαρουσίαστων δημάρχων (και νυν υπουργών) οι οποίοι στην πραγματικότητα δίνουν εξετάσεις μάρκετινγκ στο μάθημα της πολιτικής. Θυμώνω όταν ο εμπαιγμός όλων μας γίνεται επάργυρο κομπολόι στα αδούλευτα χέρια τους, όταν τοποθετούνται 5-6 πινακίδες στάθμευσης αναπηρικών αυτοκινήτων πέριξ των υπουργείων. (Σημ. η ράμπα καθώς και οι θέσεις στάθμευσης είναι κατειλημμένες από υπηρεσιακά αυτοκίνητα!).
Όταν λοιπόν το αυτονόητο γίνεται αδιανόητο για κάποιους «σοφούς», όταν η φρίκη γίνεται καθημερινότητά μας και όταν τα αχόρταγα παράσιτα έρχονται να ρουφήξουν και την τελευταία σταγόνα υπομονής μας θυμηθείτε πως δεν έχουμε μόνο υποχρεώσεις αλλά και δικαιώματα!!!
Και πονάω γιατί όλα αυτά διαδραματίζονται εις βάρος μας, σε μια χώρα που οι παππούδες μας υπερασπίστηκαν δίνοντας το αίμα τους, για τα σημερινά τσαλαπατημένα ιδανικά, τα οποία είναι χαμένα στη μανία του καταναλωτισμού μας και στις σκονισμένες βιβλιοθήκες των παιδιών μας.


Υ.Γ 1: Αν βαπτιστώ Ριχάρδος των Εξαρχείων μπορώ να "τσιμπήσω" κι εγώ καμιά 200.000 ευρώ;


Υ.Γ 2: Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο εφοπλιστής...Αυτοκτονήστε όλοι εσείς που φταίτε!!!

26 σχόλια:

  1. Πόσο σε καταλαβαίνω άγνωστε φίλε. Τα βιώνω όλα αυτά έχοντας δυο άτομα με ειδικές ανάγκες στην οικογένεια και σήμερα έφτασα πολύ κοντά στο σημείο να φουντάρω εγώ από τον πέμπτο.
    Διάβασα όμως τα κείμενα σου και κάπως συνήρθα. Δεν είμαστε μόνοι τελικά, είμαστε πολύ που σκεφτόμαστε έτσι. Το θέμα είναι πως θα αντιδράσουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και για να συμπληρώσω ότι και να βαπτιστείς χρειάζεσαι χορηγό την Νατάσα και τον Γενικό Γραμματέα για να επιχορηγηθείς, αλλιώς κρίνεσαι πολιτιστικά ελλιπής..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημερα!
    Μπορει να μην ανηκεις στα ατομα με ειδικες αναγκες οπως γραφεις, αλλά χαιρομαι να διαβαζω εναν ανθρωπο με ευαισθησιες.
    Και θελει μαγκια για να μην κωλωνει καποιος να δειξει αυτη την πλευρα του χαρακτηρα του.
    Γεια σου ρε Περαιωτακι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλή χρονιά κι από μένα.

    ξεκίνησα να γράφω και στην πορεία τα έσβησα όλα. Έγραφα όπως μου έβγαιναν για τα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει κι εμείς και που στην πραγματικότητα φοβόμαστε να ομολογήσουμε.

    Και δεν χρειάζεται να ξαναβαφτιστείς. Θεωρώ ότι τουλάχιστον εσύ, εγώ, οι περισσότεροι από "εμάς" κοιμόμαστε ήσυχα τα βράδια. Τα λεφτά, λέει, μπορεί να σου αγοράσουν κρεβάτι, αλλά δεν μπορούν να σου αγοράσουν τον ύπνο. Αλήθεια είναι...

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και πάλι κι εύχομαι ό,τι πρόβλημα να λυθεί γρήγορα κι ανώδυνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ "λυδία"...Άγιε άνθρωπε αυτού του μάταιου κόσμου...Αποστολή μερικών εξ ημών είναι να προτάσσουμε τα στήθη μας ως κυμματοθραύστες για να κρύβονται πίσω μας (άθελά μας) και τα λαμόγια που αναφέρω σαν "παχύδερμα"...Οπως έλεγα και στο φίλο Αντώνη "οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες"..Κράτα ψηλά το κεφάλι και το σταυρό σου κι εμείς όλοι είμαστε εδώ..Σαν αρχή πράξης ειδοποίησε με άμεσα να οργανώσω αιμοδοσία απο λιμενεργάτες για την επέμβαση...
    Τωρα για τα υπόλοιπα περι αντίδρασης θα σ ενημερωσει ο φίλος Αντώνης που επισκεφθηκε τ αγια χωματα και πήρε οδηγίες μεσω vibes απο τον Αρη Βελουχιώτη...
    ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΑΝΤΩΝΑΡΑ!!! (κι οχι αντωναρε..μπλιαχ!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γλυκεια μου taxitzou καλώς ήρθες!!!
    Εμεις οι έχοντες καθαρή συνείδηση βρυκολακιάζουμε για να οργανώσουμε την επανάσταση κατά των μεταλλαγμένων παχύδερμων..
    Αυτοί οι αλήτες ψοφολογάνε ναρκωμένοι απο την κοκα και τη βαρυστομαχιά αφου μας έχουν φάει το μεδούλι..Anyway στο λαιμό να τους κάτσει!!
    Να'χεις μια λατρεμένη χρονιά και καλές κούρσες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φίλε την ζωή την εκτιμά όποιος δεν την έχει δεδομένη όπως συμβαίνει με όλα δηλαδή. Είμαστε σε καλύτερη θέση εμείς που ζούμε κάθε στιγμή και νιώθουμε ευτυχία με ένα "γελαστό απόγευμα" με μια βόλτα στη θάλασσα και μια αναπάντεχη λιακάδα.
    Χαίρομαι που σε συνάντησα.
    Υ.Γ. Σ'ευχαριστώ για την προσφορά δεν χρειάζεται κάποιος από την οικογένεια μου αιμοδοσία είναι απλώς τυφλοί αλλά δεν προβλέπεται κάποια επέμβαση.
    Με μπέρδεψες με την φίλη μου την Λυδία την τετράχρονη που εγχειρίζεται στις 11/1. Τραγική συνωνυμία φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στέλιο καλή χρονιά!
    Εύχομαι να'χεις πάντα δύναμη να τα χώνεις έτσι χύμα μιας και δεν μπορείς να τιθασεύεις το παιδί που'χεις μέσα σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε μου..δυστυχώς απο ότι αποδείκτηκε ούτε να αυτοκτονήσουν δεν ήταν ικανοί οι κύριοι!! .. Τι να πεις.. ντροπή σε όλους τους και σε εμάς που τους ανεχόμαστε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γελαστό απόγευμα
    (θα σε αλλάξω πάραυτα και θα σε κάνω "γελαστό απόγευμα", όπως επιθυμείς!) καλησπέρα.

    ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
    έχουμε πολλοί άνθρωποι.
    Αλλα τι να την κάνουμε , αρκεί;
    Ευαισθητοποιούμαστε αλλά πάντα νιώθω ότι η προσπάθειά μας σκαλώνει πάντα κάπου...
    Σε γρανάζια του νόμου... σε παραθυράκια... σε φακελάκια... σε... σε...

    Έχω καλή διάθεση σήμερα
    αλλά δεν μπορώ να μείνω αδιάφορη όταν ακούω για ανθρώπους που υποφέρουν. Μπράβο πάντως για την ευαισθησία που αναδύει το blog σου, είσαι αξιέπαινος άνθρωπος και θέλω να σου πω ότι εδώ θα είμαι, σύμμαχος, φιλαράκι, να συμμερίζομαι τις ευαισθησίες σου και μακάρι να μποορύσα να κάνω κάτι περισσότερο!!

    Ας είναι το απόγευμά σου γελαστό - και κάθε σου απόγευμα...

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ...καλή εβδομάδα φιλαράκια και χρόνια πολλά στους εορτάζοντες σας!
    Μετεωρίτη μου πιστεύω πως οι περισσότεροι έχουν θάψει την συνείδηση μαζί με το φιλότιμό τους.."ΑΑΑσε μωρέεε, εγώ θ' αλλάξω τον κόσμο;..Ωχ αδερφέεε.."
    Γνώμη μου είναι πως, εντάξει δεν μπορείς ν'αλλάξεις τον κόσμο...δεν μπορείς να δείξεις τα δόντια σου όταν παίζουν με την ζωή, την τύχη, την τσέπη και την δουλειά σου, ΜΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΟΥ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!!
    Ε, δε λέω να βρούμε ξαφνικά τον τσαμπουκά της Φιλικής Εταιρείας και την ανδρεία (και την αθυροστομία) του Καραϊσκάκη αλλά δε σκύβω το κεφάλι μπροστά στον κάθε απαίδευτο θυληπρεπή ψευτογιάπη ρε γαμώτο!!!
    ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ!!! Τσαμπουκαλεύομαι, φωνάζω βρίζω (σαν λιμενεργάτης, οχι τα Θεία), χτυπιέμαι αλλά το δίκιο μου το βρίσκω...Δουλεύει το "μαγικό"...Βέβαια έχω ελάχιστους φίλους γιατί είμαι απόλυτος και δίνομαι...Είμαι κάτι σαν τον Ψάλτη στον "Βρωμόστομο"...Το τίμημα λοιπόν του να'σαι αιμοσταγής επαναστάτης (έστω για πάρτη σου) και ταυτόχρονα να δακρύζεις και να οργίζεσαι βλέποντας τη αδικία, το τίμημα λοιπόν είναι η απομόνωση απ' αυτόν τον κόσμο που μόνο ζημιά μας κάνει...Απλά είναι στο χέρι όλων μας να σταματήσουμε να δεχόμαστε καθημερινά χαστούκια!!!
    Συνήθως τ' απογεύματά μου απομονώνομαι και βουρκώνω γιατί κάνω απολογισμό της μέρας που πέρασε...
    Α! Και το "Γελαστό απόγευμα" δεν ήταν καθόλου κυριολεξία...
    Σ'ευχαριστώ για την υπομονή και τις ευχές και κρατάω αυτό το "σύμμαχος"...Ο Θεός να σ' έχει καλά...

    @ Καλή μου roadartist σαν καλός σαμαρείτης που είμαι προτείνω να τους βοηθήσουμε!!!
    Πιστεύω να συμφωνείς εεε;;;
    χε χε χε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φίλε "αυτοί" οι φευγάτοι απο τα μπαλκόνια δεν νιώθουν ενοχές ούτε την ύστατη ώρα. Απόγνωση νιώθουν και την κλωτσιά από το συνάφι τους για να πηδήξουν γρήγορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Λυδία" μου ξέρεις;;
    Απ'τα ψιλομπόλικα που'χω δει 20 χρόνια στις διάφορες πιάτσες, νύχτα, αλώνια και σαλόνια έχω συμπεράνει 2-3 πράγματα, που αυτά μ'έκαναν και πίστεψα σε κάτι παραπάνω απ'τα κοινά χειροπιαστά...Υπάρχει Θεία Δίκη!!!
    Κι ο Θεός είναι Έλληνας, το πιστεύω αυτό...
    Κι αυτά φιλαράκι μου στα λέω εγώ που περιμένω στις 11/1 να ξεπουλήσουν τη δουλειά μου κι εμένα μαζί στους "ξένους επενδυτές" και να βρεθώ στο δρόμο...
    Παρ'αυτά ελπίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μάθε και αυτήν την σύμπτωση φίλε Στέλιο, στις 11/1 έχω γενέθλια, στις 11/1 η μικρούλα Λυδία δίνει μάχη για την ζωή της στο χειρουργείο, στις 11/1 δίνεις μάχη για την δουλειά σου.
    Αυτή η ημέρα θα μας ενώσει με περίεργο τρόπο. Λέω να χαρίσω τα γενέθλιά μου στην μικρούλα συνονόματη μου, να γιορτάσει εκείνη αντί για εμένα την επιβίωση της, να γιορτάσεις και εσύ μαζί της γιατί δουλειές θα ξαναβρούμε ζωές δεν μπορούμε να αναστήσουμε. Δεν θα γιορτάσω γενέθλια λοιπόν θα ευχηθώ να δώσει 3 φορές τα χρόνια μου στο Λυδιάκι και δουλειές με φούντες για εσένα. Και μην ανησυχείς σπίτια έχουμε και καρδιές ευρύχωρες να χωρέσουμε όλοι μαζί να ζεσταινόμαστε κιόλας, σιγά μην βρεθείς στο δρόμο. Κράτα ρε φίλε γερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ...Ναι ρε φιλαράκι!!
    Δε μασάμε εμείς οι πεζικάριοι!!!
    Όλα γίνονται και ξέρεις κάτι;;
    Πιστεύω βαθιά μέσα μου οτι όλα θα πανε κατ'ευχήν για το Λυδιάκι..
    Μου το'χει ψιθυρίσει ο Θεούλης, περιμένω προσευχόμενος να τ'ακούσω φωναχτά!!!
    Εμάς άσε μας κουτσά στραβά τη βγάζουμε, τα βλαστάρια μας είναι το μέλλον..
    Γι'αυτό χτυπιέμαι και φωνάζω..
    Για το αύριο τους και το στερνό το δικό μας..
    Αγάντα ρε αλάνι, φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. καλή νύχτα και καλή αντάμωση. Εδώ θα τριγυρνώ στη γειτονιά σου για να μαθαίνω νέα σου.
    Ξέρεις μου θυμίζεις τον στίχο του Γ. Ρίτσου
    "όταν χαμογελάς ένα μικρό χελιδόνι βγαίνει μέσα από τα άγρια γένια σου.."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. "Αγάντα ρε αλάνι"

    οταν ελεγα εγω, χθες νομιζω, για μαγκια...

    Γιασαν του μαγκα του Στελλαρα

    (και δεν ειναι καθολου ειρωνικο αυτο που γραφω, το εννοω)

    καλο βραδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...Λυδία μου είμαι λιμενεργάτης, αλητεία (με την καλή έννοια), ψιλο-πιώμα καμιά τσικουδιά "για να ζεσταθούμε" όταν κάνει κρύο καμιά φωτιά στο βαρέλι και σόκιν ανέκδοτα...Εντάξει, λόγω δουλειάς (χαμαλίκι, μουτζούρα στα βαπόρια κτλ..)
    Αυτόν το Ρίτσο ρε παιδάκι μου τι τον ήθελες;;;
    'Ντάξει είπαμε είμαι λίγο ψιλολέτσος αλλά όχι "κι απ τα μούσια μου βγαλμένη, μια μικρή κλωσσοφωλιά..." ...πολλή μπίχλα ρε παιδάκι μου!!!ούτε άστεγος να 'μουνα!!!
    Χα χα χα!!!
    Το γυρνάω στην πλάκα ψυχούλα μου γιατί τέτοιοι παραλληλισμοί (κι ειδικά με Ρίτσο που με κάνει να ριγώ) με κάνουν να κοκκινίζω.Μα την αλήθεια!!!
    Με κάνετε χώμα ` κι εσύ ρε Αντωνάρα μου που πιστεύω πως έτσι και οργανωθούμε όλοι μαζί η παρέα να πάμε Τουρκία την επομένη θα γυρίσουμε με τα κλειδιά της Πόλης στην τσέπη σου και τις κοπελιές δημάρχους στις πόλεις της Μικράς Ασίας...
    Μπέσα το λέω!!!

    @ Γλυκειά μου roadartist...Σήμερα μαζί με ένα συνάδελφο κάναμε χαβαλέ μιας κι ήμασταν ανεβασμένοι σε ψηλό σημείο του βαποριού..
    Του λέω λοιπόν "πέσε εσύ απο εδώ να κάνεις τον ακατανόμαστο κι εγώ θα πεταχτώ μπροστά στη νταλίκα με το conteiner να κάνω τον δικηγόρο"...Εκείνη την ώρα πέρναγε άλλος συνάδελφος απο κάτω και το'βαλε στα πόδια...
    Anyway τελικά ούτε ν'αυτοκτονήσουν δεν είναι ικανοί ή μάλλον είναι πολύ δειλοί για να πεθάνουν...
    Φοβούνται την κρίση Του...

    Σημ. Γίνεται και ταινία αυτό εεε;;; "Πολύ δειλός για να πεθάνει Νο 69" (για να'χει κι ένα στοιχείο πορνοταινίας μέσα,εξάλλου είναι ειδικοί)
    Εγώ πάντως αν δω κανέναν απ' αυτούς να το σκέφτεται θα τον βρουν με την πατημασιά μου στην πλάτη του..
    Είπαμε..Σαμαρείτης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Οι Αλήτες είναι τα καλύτερα παιδιά πάντα το άκουγα αυτό να και η επιβεβαίωση. Τρόμαξα προς στιγμήν με την απάντησή σου μήπως σε πρόσβαλα αλλά είσαι και εσύ ωραίος ως Έλλην.
    Ωραία παιχνίδια παίζετε εν ώρα εργασίας. Εκπαιδευτικά, σας ζηλεύω. Πατημασιές και από μένα θα βρουν στα μούτρα τους όχι μόνο στις πλάτες αν πάρουν απόφαση να πέσουν κατ'αρχήν οι 300 βολεμένοι και μετά οι διορισμένοι τους.
    Χαίρομαι που βρήκα παιδί του λιμανιού να κάνω παρέα, αν με θέλεις βέβαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υποκλείνομαι στο ψυχοπνευματικό σου μεγαλείο!!!
    Με τιμά αφάνταστα να με θεωρείς φίλο!!!
    Για μένα η φιλία έχει αξία όσο κι η αγάπη...
    Σ'ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φίλε Στέλιο καλώς σε βρήκα τότε. Ναι οι φίλοι είναι ανεκτίμητο κεφάλαιο. Όλοι έρχονται και παρέρχονται οι Φίλοι όμως μένουν βράχοι δίπλα σου να σε φυλάνε από τα κύματα.
    Σε ευχαριστώ για την αποδοχή, θα σε καλέσω και προσωπικά αν θέλεις στο "φτωχικό μου" (το email καταρχήν) να μιλάμε πιο άμεσα.
    Να πιούμε και ένα μπουκαλάκι ρακόμελο για την αρχή της γνωριμίας μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλησπερα.
    Συγνωμη για την παρεμβαση (καλοπροαιρετη, μην το παρετε στραβα). Αν για τη γνωριμια πιειτε ενα μπουκαλακι μονοι σας, οταν μεγαλωσει η παρεα ποσο θα χρειαστει;


    @λυδια
    Ρακομελο λες ή ψημενη ρακη;
    @Στελιο
    Πειραια μενεις ή στα "περιχωρα"; Ρωταω επειδη εχω ιδιατερη σχεση με τα μερη εκεινα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Χαραυγή στο Κερατσίνι..200 μ απ' τη θάλλασα και δίπλα στο φουγάρο της ΔΕΗ..12 χρόνια τώρα μένω στ'Ασπρα Χώματα στη Νίκαια.Σε μια ήσυχη γειτονιά με αυλές, πολλές καλημέρες και χωρίς πολυκατοικίες..
    Μάγκες μου θα φτιάξω ρακόμελο για όλους..Μιας κι είμαι εδώ οικοδεσπότης είναι τιμή μου να σας περιποιηθώ..
    Ρακόμελο,ελιές,ζυμωτό ψωμί απο μένα (έλα μην κάνετε έτσι 15 χρόνια στα τρόφιμα ήμουν) και γιαούρτι στραγγιστό που έμαθα να φτιάχνω πριν 1 μήνα..(όσοι δοκίμασαν ζούν,αλήθεια λέω)..
    Αντώνη 1000 καλοί χωράμε κανονίστε το...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Οποτε αλλο ενα σημειο που μας ενωνει ειναι τα περιχωρα του Πειραια.
    Για να γινω κατανοητος θα σου πω οτι εκει εχει μεγαλωσει η γυναικα μου (στη Νεαπολη) και εκει μενουν πολυ αγαπημενοι ανθρωποι και για μενα πλεον. Και πηγαινουμε πολυ συχνα, γιατι και μενα μου αρεσουν οι καθαροι και ντομπροι ανθρωποι. Και εκει αφθονουν. Αλλά δεν ξερω που ειναι η γειτονια σου, πρωτη φορα ακουσα τα Ασπρα Χωματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γείτονες είμαστε,το Σαρωνικό βλέπουμε και εσείς και εγώ.
    Θα φτιάξω πίτα ηπειρώτικη που με έμαθε η γιαγιά και ταιριάζει όμορφα με τα κεράσματα του Στέλιου.
    Αντώνη ρακόμελο γλυκό πίνω και αρχίζω τα τραγουδάκια για να ομορφαίνει η ζωή.
    Άντε να μαζευτούμε για σπονδή μπροστά σε ένα τραπέζι να το ευχαριστηθούν θεοί και άνθρωποι.
    Άργησα να απαντήσω γιατί είχα εκδράμει βραδιάτικα για προπόνηση στα ρακόμελα.
    Σας καλημερίζω πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...