Κατά Στέλιον προς λιμενεργάτες επιστολή... (δ')

(photo by Walker Evans - Coal Dock Worker)

Συνάδελφοι,
Δυο χρόνια μετά την τελευταία μας γενική συνέλευση,
βρισκόμαστε πάλι εδώ,
με τους ίδιους και περισσότερους προβληματισμούς,
με τις ίδιες και πιο χειροπιαστές ανασφάλειες για το μέλλον μας,
με τις ίδιες αλλά πιο ογκώδεις ανησυχίες.
Δυστυχώς, ο χρόνος επιβεβαίωσε κατά γράμμα, όλες μας τις φοβίες,
για τις οποίες η ανεξάρτητη κίνησή μας προειδοποιούσε.

Στις 20 Μαρτίου του ’09 είχαμε πει
“ότι μια σειρά από κατακτήσεις των λιμενεργατών προ πολλού
έχουν ξεπεραστεί και τώρα πλέον θα έπρεπε να βρισκόμασταν
στο σημείο όπου θα είχαμε θέσει πιο ουσιαστικά και πιο βαθιά αιτήματα για τον κλάδο μας.. Αντί γι’ αυτό όμως, βρισκόμαστε σήμερα στο σημείο, όπου ότι κατακτήσαμε να μας παίρνεται πίσω και να γυρίσουμε, σε πάρα πολλά ζητήματα, σ' ένα εργασιακό καθεστώς του 19ου αιώνα. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα για όλους μας. Είτε για καινούργιους είτε για παλιούς συναδέλφους”
Επίσης είπαμε ότι
“…Αν υποχωρήσουμε στις κάθε λογής ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και παραβλέψουμε το θέμα της παραχώρησης ένα είναι το σίγουρο: Ότι σε δυο το πολύ χρόνια θα είμαστε απολυμένοι μιας χρεοκοπημένης εταιρείας που θα λέγεται ΟΛΠ και δεν θα χει ποτέ καταφέρει ν ανταγωνιστεί την COSCO. Το να δεχτούμε σήμερα 5 ψωροδεκάρες τις οποίες όντως δικαιούμαστε και να περιοριστεί ο ΟΛΠ στον προβλήτα 1 είναι απόλυτα καταστροφικό και δεν μας εξασφαλίζει απολύτως κανένα μέλλον, όσες διασφαλίσεις κι αν έχουμε λάβει.”

*ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΒΟΗΤΕΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ;
*ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΟΙ 5 ΨΩΡΟΔΕΚΑΡΕΣ ΠΟΥ "ΘΑ" ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ;

Στις 25 Νοέμβρη του ’09 είπαμε ότι
"Χρειάζεται μια σιδηρά στάση επί των διαπραγματεύσεων κι όχι αμφίβολα συμπεράσματα περί των διασφαλίσεων της δουλειάς μας. Όσο, και για όσο έχουμε ακόμα τη δουλειά στα χέρια μας, πρέπει ΕΜΕΙΣ να πιέσουμε για ουσιαστική διασφάλιση κι όχι να περιμένουμε επαιτώντας ψίχουλα και μισόλογα! Είναι ανυποχώρητη διεκδίκησή μας η οικονομική διευθέτηση των αδειών των παλιών συναδέλφων και τα αναδρομικά δεδουλευμένα των νέων συναδέλφων. Αυτά έτσι κι αλλιώς τα δικαιούμαστε, είναι πραγματικές οφειλές της εργοδοσίας και κανείς δεν δικαιούται, ούτε να τα παζαρεύει, ούτε να μας τα προσφέρει ως εκδούλευση!"

*Ο ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΧΕ ΣΤΗΛΙΤΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΣΤΟΧΑΣΜΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙ ΕΠΑΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ. ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΕΝΑΜΙΣΙ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ, ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ ΕΠΑΙΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΗΣ;;;

Στην τοποθέτησή μου στις 24 Ιούλη του ‘09
στη συνέλευση για την ένταξή μας στην Σ.Σ.Ε:
"Παραμένω όμως επιφυλακτικός και θέλω
να προβληματιστούμε μαζί,
για το τι πραγματικά κρύβεται πίσω απ' αυτή
την ξαφνική μεγαλοψυχία της διοίκησης. Ευχή όλων μας είναι να υπάρχει ανιδιοτέλεια και μετάνοια μαζί με την αναγνώριση των δίκαιων αγώνων μας. Είναι όμως έτσι; Ίσως σήμερα να φαίνεται μιζέρια και γκρίνια η καχυποψία μου αυτή αλλά ας μην ξεχνάμε τα όσα δοκίμασαν τον κλάδο, τις ανοχές και την τσέπη μας τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Θέλω να επιστήσω την προσοχή και να ζητήσω την εγρήγορση όλων μας απέναντι στα τυχόν κακόβουλα σχέδια και την περαιτέρω υπονόμευση των αγώνων και του λιμανιού μας. Σαφέστατα δεν πρέπει να σταματήσουμε να διεκδικούμε αναδρομικά την απόλυτη εξίσωση από το 2007. Από τότε, που 7 μήνες μετά την πρόσληψή μας, η αντισυνταγματική υπουργική απόφαση - έκτρωμα, μας κατέτασσε στην χαμηλότερη μισθολογική κλίμακα με μόνο της επιχείρημα την λάσπη και κατασυκοφάντηση προς τον κλάδο μας."

*ΠΟΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΑΡΘΗΚΑΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;
*ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΗΠΩΣ Η ΚΥΑ;
*ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΑ
ΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΜΑΣ;
*ΕΓΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΗΜΗΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΩΝ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ;

Αντίθετα ο τομέας του Ικονίου, από κερδοφόρο φιλέτο,
έχει μετατραπεί σε ζημιογόνο κάτεργο, οι εργαζόμενοι εκεί
εργάζονται τσάμπα "βάζοντας πλάτη" κι όλοι μαζί
παρακολουθούμε έντρομοι την "σωτήρια" σοσιαλιστική κυβέρνηση,
να ξεπουλάει και να απαξιώνει το υπόλοιπο λιμάνι…
Έχουμε πάψει πλέον να πιστεύουμε ότι θα δικαιωθούμε οικονομικά,
και η καραμέλα των €4000 έγινε χυδαίο μονόστηλο
στις κωλοφυλλάδες του Αλαφούζου,
που απ’ ότι φαίνεται έχει κι αυτός συμφέροντα στην COSCO.
Στον αντίποδα όλων αυτών, η διοίκηση προσπαθεί να μας φορτώσει
τους προβληματισμούς της για την υπογραφή σύμβασης με την MSC.
Να κόψουν το λαιμό τους, συνάδελφοι!!!
Γι’ αυτό είναι διορισμένοι, για να βρίσκουν λύσεις!
Κι αν η κυβέρνηση και η διοίκηση δε θέλουν να χαλάσουν
το χατίρι των κινέζων, τότε ας παραιτηθούν!
Ο οργανισμός μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα υπό εργατικό έλεγχο!
Τις δικές μας αγωνίες ποιος τις συμμερίζεται;
Τα χρέη των νοικοκυριών μας;
Το αβέβαιο μέλλον των παιδιών μας;
Ως είναι γνωστό, οι εργασίες του lashing και της καβόδεσης
παρέχονται από τους εργαζόμενους τσάμπα.
Οι περικοπές των μισθών εξακολουθούν και ισχύουν για όλους,
το ενιαίο μισθολόγιο θ’ αρχίσει να εφαρμόζεται και στις ΔΕΚΟ,
ενώ οι απάνθρωπες κι επικίνδυνες συνθήκες εργασίας
εξακολουθούν να υφίστανται…

Μιας και η γενική μας συνέλευση είναι απολογιστική,
απολογιστικά κι εμείς ως ανεξάρτητη κίνηση,
παραιτούμαστε από την δημόσια εκφορά λόγου και άποψης,
τη συμμετοχή στα συνδικαλιστικά δρώμενα κτλ.
Δίνουμε έτσι το χώρο για να δράσουν, να λειτουργήσουν,
και ν’ αποκαταστήσουν όλα τα κακώς κείμενα,
όσοι συνάδελφοι μάς επέκριναν χαρακτηρίζοντάς μας λοιδορικά,
«επαναστάτες», «εξτρεμιστές», κ.ο.κ.
Θα είμαστε πάντα εδώ, ηθελημένα περιθωριοποιημένοι θεατές,
και θέτουμε εαυτούς στη διάθεση μόνο της πλειοψηφίας
των συναδέλφων λιμενεργατών!
Ευχαριστώ!