Πέρασαν 3 χρόνια... Τίποτα δεν άλλαξε,
μα τίποτα δεν είναι ίδιο...
Όπως τότε, τη μέρα που 'φυγες...
Κι εγώ αγέρωχος στον προβλήτα
να κοιτώ δακρυσμένος τα κύματα...
Μια ηλιόλουστη μέρα, σαν τότε,
μα τόση παγωνιά...
Ψυχή βαθιά Δάσκαλε!
Θα σε θυμάμαι πάντα...
μα τίποτα δεν είναι ίδιο...
Όπως τότε, τη μέρα που 'φυγες...
Κι εγώ αγέρωχος στον προβλήτα
να κοιτώ δακρυσμένος τα κύματα...
Μια ηλιόλουστη μέρα, σαν τότε,
μα τόση παγωνιά...
Ψυχή βαθιά Δάσκαλε!
Θα σε θυμάμαι πάντα...
Νομίζω δεν θα ξανακάνει η Ελλάδα τέτοιο αρσενικό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα να'χεις!
Καλό μήνα και σε σας Zoyzoy μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, επτωχεύσαμεν!!!
Και συνεχώς πτωχεύουμε Στέλιο μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς!
Απίστευτο το χασάπικο αυτό!
Μαριάννα μου, κάποιοι άνθρωποι, θέλοντας και μη σηματοδοτούν με το ύφος και τη στάση ζωής τους, τις ζωές των άλλων... Αν έχεις καταφέρει να σημαδέψεις, ατάκες, μουσικές, ζωές εκατοντάδων χιλιάδων, τότε δεν μπορεί παρά να είσαι ο Νίκος Κούρκουλος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χορός του Σάκαινα είναι από τα πιο αγαπημένα μου...
Σημαδεύει τη ζωή μου και λόγω τιμής, γουστάρω τρελλά να χτυπιέμαι κάθε ξημέρωμα για τη "Λόλα"!!!
Σε φιλώ...
Νοσταλγία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαραίτητη.
Για κάθε νέα προσδοκία.
Ακόμα κι αν διαψευσθεί!
Λένε για μένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήχαζός, ρομαντικός που ίσως ζω στο χτες και συνέχεια μνημονεύω τ' αμνημόνευτα...
Καλύτερα να ζω στο χτες παρά στο σήμερα θανατωμένος απ' τη λήθη...
Σ' ευχαριστώ!