Όταν ο θάνατος περνάει από μπροστά μου...
Όταν αυτές "οι άγκυρες οι σωματικές"
βυθίζουν το κορμί μου στην άβυσσο της μοναξιάς...
Όταν κοιτάζω γύρω μου κι αυτός ο κόμπος στο λαιμό με πνίγει...
Θέλω να φύγω!!! Να σβήσω από μέσα μου το κάθε παρελθόν...
Να ρίξω άπλετο λευκό στο μέλλον...
Να σταματήσω το παρόν...
Να νικήσω στη μάχη μου και να παραιτηθώ...
Να βρω ένα δρόμο για το πουθενά...να φύγω!!!
Βρεγμένος απ' τη θάλασσα, ματωμένος απ' τα δεσμά...
Κουρελής, ξυπόλητος...μα λεύτερος!!!
(Στ.Καζαντζίδης, Μαρινέλλα, Ν.Κούρκουλος -"ποιος δρόμος")
Όταν αυτές "οι άγκυρες οι σωματικές"
βυθίζουν το κορμί μου στην άβυσσο της μοναξιάς...
Όταν κοιτάζω γύρω μου κι αυτός ο κόμπος στο λαιμό με πνίγει...
Θέλω να φύγω!!! Να σβήσω από μέσα μου το κάθε παρελθόν...
Να ρίξω άπλετο λευκό στο μέλλον...
Να σταματήσω το παρόν...
Να νικήσω στη μάχη μου και να παραιτηθώ...
Να βρω ένα δρόμο για το πουθενά...να φύγω!!!
Βρεγμένος απ' τη θάλασσα, ματωμένος απ' τα δεσμά...
Κουρελής, ξυπόλητος...μα λεύτερος!!!
(Στ.Καζαντζίδης, Μαρινέλλα, Ν.Κούρκουλος -"ποιος δρόμος")
Διάβασα ένα σχόλιό σου στον tzonako που λες και για τους αγώνες σας στο λιμάνι. Έτσι λοιπόν πέρασα να πω ένα "γειά" και οτι είμαι μαζί σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ
Στέλιο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν βρεις αυτό το δρόμο της φυγής για το πουθενά, πες μου κι εμένα να σ' ακολουθήσω απαλλαγμένη από τ' αγκάθια που μου ματώνουν τη ζωή και να χαθώ στο άγνωστο μακριά από όλους και από όλα που με πληγώνουν, λεύτερη από κάθε βάρος που με βουλιάζει στο βαλτωμένο κόσμο μας!!
Η παραίτηση μοιάζει καμιά φορά σαν τη μόνη νίκη που θα μας λυτρώσει από την άνιση μάχη που δίνουμε!
"ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες φίλε μου και σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την έκφραση αλληλεγγύης!
(όπως διαπίστωσες ήδη έχω πρόβλημα για το πως να σου απευθύνομαι) :)
Έτσι γονατισμένοι όπως είμαστε το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο από το συνάνθρωπο. Πόσο μάλλον αν είναι και από τη Θεσσαλονίκη!!!
Να 'σαι πάντα καλά!
Μαριάννα μου μακάρι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σταθώ στην παραίτηση.
Γράφω "Να νικήσω στη μάχη μου και να παραιτηθώ"... Εννοώ χρησιμοποιώντας ΚΑΘΕ μέσο (βία) κι όχι με μόνο όπλο το "σταυρό" και τις ιδέες μου...
Έχω σαλτάρει από την αηδία και δεν πιστεύω σ' αυτά που βλέπω γύρω μου τις τελευταίες μέρες.
Είναι μαγκιά να μην περνάς το δρόμο της καρδιάς σου πάνω από βρώμικα κρεβάτια και κάτω από τραπέζια συναλλαγών.
Είμαστε μέσα στα σκατά Μαριάννα μου...
Εύχομαι ο δρόμος για το πουθενά, να έχει συγκεκριμένο προορισμό... Τότε και μόνο τότε έχει νόημα η φυγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή η επιλογή του τραγουδιού!
Να είσαι καλά.
Ακριβώς για το πουθενά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν το "επιμένω", το "υπομένω", το "προσμένω" και το "περιμένω" χάνουν το νήμα και την ουσία τους, τότε...φεύγεις!
Κι ελπίζεις σ' ένα καλύτερο αύριο...
Να 'σαι κι εσύ καλά!
Όταν μπάσει νερά το καράβι, πηδάει ο άνθρωπος για να σωθεί. Και αρχίζει να κολυμπά μόνος. Στο πουθενά, γιατί δεν έχει ιδέα προς τα που είναι η στεριά. Και δίχως να ξέρει από πριν για το μετά. Η θάλασσα μπορεί να τον πάει σε παραλίες καινούργιες και εξωτικές. Μπορεί όμως και να τον πνίξει στην αγκαλιά της. Κανείς δεν ξέρει από πριν τι του μέλει. Τουλάχιστον όμως κολύμπησε. Έστω και στο πουθενά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αυτή η τάση απόδρασης από τις φυλακές της καθημερινότητας. Στέλιο σε θέλω δυνατό, μεγάλε. Πειραιώτικο σκαρί!
Νικόλα μου άμα φυσήξει νοτιάς και φουντάρω καρντάση μου το πιο εξωτικό μέρος που θα με βγάλει είναι στη Σαλονίκη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς βγω εκεί ρε φίλε κι ας γυρίζω χαμένος...
Πρώτη φορά το "εδώ" με πνίγει τόσο.
Ναι Στέλιο μέσα στα σκατά είμαστε!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:(
Και ελπίδα καμία να καθαρίσει ο βόθρος!!
Απίστευτο δέσιμο της φωτογραφίας με τον τίτλο .... !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εισαι μόνος φίλε Στέλιο, αν αυτο ειναι κατι που εχει σημασία.
To παρελθόν μας εχει διαμορφώσει σε αυτο που είμαστε σήμερα.
Δες αυτο εδω
Μια καλησπέρα πέρασα να πω και δεν μου βγαίνουν λόγια να συμπαρασταθώ στο πόνο για τον συνάδελφο για την αδικία,για τον αγώνα που κάνετε ενάντια στην πώληση του Λιμενικού σταθμού στον Κινέζο.Πολύ θλιβερό το τραγούδι μουντά τα χρώματα της θάλασσας ακόμα πιο απογοητευτικά τα λόγια μου μαύρισαν την ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή και χαρούμενη Τσικνοπέμπτη να έχεις!!
Ρε Μαριαννάκο μου, που θα πάει γαμώτο; Η ελπίδα δεν έχει πεθάνει για μένα...και στο κάτω κάτω εδώ είμαστε 5-6 άτομα που είμαστε μες τα σκατά χωμένοι. Δεν είμαστε μόνοι όπως λέει κι ο Τζονάκος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι άμα έχεις δίπλα σου φίλους λεβέντες σαν το Τζονάκο βουτάς στα σκατά, πέφτεις και στο γκρεμό άμα λάχει...
Χαμογέλα Μαριάννα!
Αν και δεν έχουμε κοψίδι απόψε καλή Τσικνοπέμπτη!
:))
Τζονάκο φίλε λεβεντιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπέσα κι αντρίκια σου μιλάω, νιώθω ρε φίλε το χέρι σου να μου χτυπάει τον ώμο. Είναι βασικό για μένα
να 'χω ανθρώπους σαν εσένα συμμάχους σ' ένα αβέβαιο αύριο που έρχεται και με τόσους κάφρους τριγύρω.
Τα σχόλια στο λινκ σου, καταμαρτυρούν πόσα ζωντόβολα υπάρχουν ακόμα κι αν αξίζει τελικά αυτά τα δίποδα να κατοικούν εδώ, μαζί μας. Γι' αυτό σου λέω, σήμερα το πολυτιμότερο όλων είναι να συμπορεύεσαι με συμμάχους!
Αισιοδόξησα πάλι ρε μπαγάσα, με ανέβασες!!! Πάω στο καπηλειό να ανεβάσω ποιότητα! Χα χα χα...
Να 'σαι καλά φιλάρα μου!!!
Zoyzoy μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα 'σαι καλά ρε φιλενάδα!
Επειδή είμαι μέρες τώρα "σκαρφαλωμένος στη μάντρα του ψυχιατρείου" κι επειδή κρατιέμαι από φίλους, άστο ψυχομαύρισμα να πάει στο διάολο.
Στο καπηλειό θα παίξει η φραγκοσυριανή.
Δεν το ξέχασα! Πιστεύω να 'μαθες χασάπικο!
Χαμογέλα!!!
Tα σχόλια στο λινκ δεν αντανακλούν την αλήθεια μα μερικές μόνο απόψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς το εχω δει το έργο αυτό.
Λες και την έχουν στημένη οι ίδιοι τύποι και καταστρέφουν κάθε συζήτηση και την εκτρέπυν σε άλλα θέματα, και βρίζουν με μίσος.
Αυτοί δεν προσφέρουν τίπτα στην κοινωνία παρα ισως εκδούλευση στα όποια αφεντικά τους.
Εγω απλα ηθελα να δεις οτι υπάρχει το θέμα και οσο να ναι καλύτερα να παίζει το θεμα παρά να μένει στην αφάνεια.
Είμαι αισιόδοξος, τα πράγματα θα βρεθεί τρόπος να πάνε καλά.
Ανάμεσα στους σχολιαστές εκει θα δεις και εναν Giorgos P. που ισως ειναι συνάδελφός σου.
Ναι οι @φίλοι σαν εσάς @εδώ μέσα Στέλιο, μου κρατήσατε το χέρι στα πολύ δύσκολά μου κι ας μη το καταλάβατε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ακόμη νοιώθω να με στηρίζει η άδολη και ανυστερόβουλη αλληλεγγύη σας!!
Πίστεψέ με, τα τελευταία 2-3 χρόνια, μόνο εδώ πια βρίσκω παρηγοριά!
Εκεί έξω γεμίσαμε μάσκες και πρόσωπα παγωμένα, χωρίς συναισθήματα και χωρίς έλεος!!
Αα! Ξέχασα καλό βράδυ Τσικνοπέμπτης!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμείς με ...σουβλάκια το τσικνίσαμε!!
Χαχαχα!!