Κι ενώ χτυπιόμαστε ακόμα στα κοφτερά βράχια
της πραγματικότητας και της δοκιμασίας...
Κι ενώ οι "άνθρωποι" που πιστέψαμε για σωσίβιο,
μας εκμεταλλεύονται και αποδεικνύονται "φούσκα"...
Εμείς με ροδαλά κόκκινα μαγουλάκια, τσίγκινο,
χαζό χαμόγελο και θολωμένα από βλακεία κι αφέλεια μάτια,
γιορτάζουμε την σημερινή βλακώδη ημέρα των ερωτευμένων...
Κι ενώ τρέχω να φτάσω σπίτι, να κρυφτώ, οργισμένος κι αηδιασμένος
από τους μεσόκοπους κοιλαράδες μάτσο εραστές,
της γενιάς του viagra με τα μπιχλιμπιδάτα Lexus...
Ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στο mature πουροπεριεχόμενο,
του καθίσματος του συνοδηγού,
βλέποντας το εκπορνευόμενο,
εμετικό αποτέλεσμα της Vichy και του botox...
Σκέφτομαι Εκείνη...
Εκείνη, που ήξερε ν' αγαπά κι όχι να τάζει...
Εκείνη, που 'χε Ψυχή κι όχι βόθρο...
Εκείνη, που 'χε ιδέες κι αξίες κι όχι ιδιοτέλεια...
Αυτή, που πολλές προσπάθησαν ανεπιτυχώς ν' αντιγράψουν...
Αυτή, που τα λόγια είναι φτωχά για να την περιγράψουν...
Δεν κάνω μνημόσυνο... Απλά, στο αηδιαστικό ψεύτικο σήμερα,
μόνο θηλυκά χωρίς πρότυπα και προορισμό
θα μπορούσαν να υπάρχουν...
Αφού λείπει η Μελίνα...
(Στ.Ξαρχάκου "Σαββατόβραδο στην Καισαριανή"- Μελίνα Μερκούρη)
της πραγματικότητας και της δοκιμασίας...
Κι ενώ οι "άνθρωποι" που πιστέψαμε για σωσίβιο,
μας εκμεταλλεύονται και αποδεικνύονται "φούσκα"...
Εμείς με ροδαλά κόκκινα μαγουλάκια, τσίγκινο,
χαζό χαμόγελο και θολωμένα από βλακεία κι αφέλεια μάτια,
γιορτάζουμε την σημερινή βλακώδη ημέρα των ερωτευμένων...
Κι ενώ τρέχω να φτάσω σπίτι, να κρυφτώ, οργισμένος κι αηδιασμένος
από τους μεσόκοπους κοιλαράδες μάτσο εραστές,
της γενιάς του viagra με τα μπιχλιμπιδάτα Lexus...
Ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στο mature πουροπεριεχόμενο,
του καθίσματος του συνοδηγού,
βλέποντας το εκπορνευόμενο,
εμετικό αποτέλεσμα της Vichy και του botox...
Σκέφτομαι Εκείνη...
Εκείνη, που ήξερε ν' αγαπά κι όχι να τάζει...
Εκείνη, που 'χε Ψυχή κι όχι βόθρο...
Εκείνη, που 'χε ιδέες κι αξίες κι όχι ιδιοτέλεια...
Αυτή, που πολλές προσπάθησαν ανεπιτυχώς ν' αντιγράψουν...
Αυτή, που τα λόγια είναι φτωχά για να την περιγράψουν...
Δεν κάνω μνημόσυνο... Απλά, στο αηδιαστικό ψεύτικο σήμερα,
μόνο θηλυκά χωρίς πρότυπα και προορισμό
θα μπορούσαν να υπάρχουν...
Αφού λείπει η Μελίνα...
(Στ.Ξαρχάκου "Σαββατόβραδο στην Καισαριανή"- Μελίνα Μερκούρη)
Τα παιδια του Πειραια περιμενα να βαλεις αδελφε...
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
"Εκείνη, που ήξερε ν' αγαπά κι όχι να τάζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνη, που 'χε Ψυχή κι όχι βόθρο...
Εκείνη, που 'χε ιδέες κι αξίες κι όχι ιδιοτέλεια..."
Αυτή στην οποία αναφέρεσαι ήταν η κραυγαλέα μειοψηφία της γενιάς της και της εποχής που έζησε. Ελπίζω να σου δοθεί η ευκαιρία (αν δεν σου δόθηκε ήδη) να γνωρίσεις μια γυναίκα με τα ίδια χαρακτηριστικά, σήμερα. Είναι σπάνιο είδος βέβαια (σαν την καρέτα-καρέτα και τη μονάχους-μονάχους) αλλά αξίζει τον κόπο να ψάξεις. Καλή αναζήτηση.....
Ορισμένοι άνθρωποι αφήνουν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στο πέρασμα τους από αυτή τη ζωή!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:))
Υ.Γ. Υπέροχο τραγούδι, υπέροχη ερμηνεία!!
Καλό Σ/Κ Στέλιο!
Αντώνη μου αυτό το τραγούδι έχει μια ιδιαίτερη σημασία, ένα άλλο νόημα που λαμβάνω και το πως με καθηλώνει δεν περιγράφεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' την ερμηνεία του Μπιθικώτση 1000 φορές πιο πάνω...
Φιλιά στο λεβέντη σου!
Salonikia72, αυτή δεν ήταν
ΑπάντησηΔιαγραφή"η κραυγαλέα μειοψηφία" όπως λες...
Ήταν Η απόλυτη γυναίκα, Η μοναδική που είχε...κότσια και νταηλίκι όσο 10 άντρες...Γι' αυτό κι η Μελίνα έχει ως σήμερα τόσα κακέκτυπα.
Δεν την γνώρισα, ίσως να συναντηθούμε αργά ή γρήγορα, αλλά δε θα μ' ενδιέφερε να την γνωρίσω για να την εκμεταλλευτώ πολιτικά (έτσι όπως κάνουν όλοι οι δήθεν σήμερα), αλλά ούτε και να συμβιβαστώ μ' ένα φτηνό αντίγραφό της. Απλά μου φτάνει που υπήρξε έστω για να δίνει τα φώτα της στους αιώνες...
Μαριάννα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς μετρημένοι στα δάχτυλα!!!
Πρέπει να 'χεις πραγματικά ατόφια, γνήσια, αυθεντική λάμψη για να ξεχωρίζεις μέσα από τέτοιο κόσμο...
Το απύθμενα εμετικό παρασκήνιο
που 'χω βιώσει τις τελευταίες μέρες δεν περιγράφεται...
Μετά από ένα πολύμηνο μακροβούτι στη λάσπη της χρήσης και την αηδία, χρειαζόταν η Μελίνα να καθαρίσει λίγο η σκέψη...
Το τραγούδι όντως άπαιχτο!
Φιλιά γλυκιά μου...
Μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να απελπίζομαι. Ίσως να υπάρχουν εκεί έξω κι άλλες μελίνες με ψυχή. Η Μελίνα ίσως να ήταν απλώς η πιο γνωστή μελίνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήroadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφή"μπράβο" για την αναφορά στη Μελίνα υποθέτω...
Γιατί αν βάλω το "μπράβο" στην όλη μου διαπίστωση, δεν ταιριάζει!
Ταιριάζει απόλυτα το "δυστυχώς"...
Σε φιλώ.
nico dery,
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως να 'χεις καταλάβει πως είμαι φύσιν αισιόδοξο άτομο...
Για το συγκεκριμένο όμως θα σου πω με σιγουριά "δυστυχώς"...
Κάποτε κάποιοι με απέτρεπαν να ονειρεύομαι και ν' αγωνίζομαι για ν' αγγίξω το απόλυτο.
Σήμερα, πολλά χρόνια μετά, διαπιστώνω πόσο δίκιο είχαν.
Πρέπει να ζητήσω συγνώμη, απ' όλους αυτούς επειδή τους αμφισβήτησα κι έπειτα από μένα γιατί ξοδεύτηκα.
Πρέπει κάποτε να μάθουμε να παραδεχόμαστε και την ήττα.
Κι αυτή αποτέλεσμα αγώνα είναι!
Στο κυνήγι της ζωής θα 'χω πάντα ψηλά το κεφάλι φίλε μου...
Νικητής ή χαμένος, νηστικός ή χορτασμένος, τιμημένος ή προσβεβλημένος, υποτιμημένος...
Να 'σαι καλά καρντάση μου...
Στέλιο μου τι ωραία πράγματα βλέπω;Καινούριο μαγαζί στο λιμάνι 'καπηλειό' όπως λες,μουσικές,κρασάκι!Πραγματικά όλα πολύ ωραία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν πιστεύω έχεις απόλυτο δίκιο για την Μελίνα και μπορώ αλήθεια να πιάσω το συνειρμό σου για τη χθεσινή μέρα.Χίλια δίκια έχεις!
Κράτα γερά.
Στο ψεύτικο σήμερα, δυστυχώς για μας, δεν υπάρχει η Μελίνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά υπάρχουν μερικές (από την μέση και λίίίίίγο πιο πάνω, καταλαβαίνεις εσύ τι θέλω να πω) που προσπαθούν απεγνωσμένα να περαστούν για την αυθεντική. Δεν έχουν όμως την αλήθεια, δεν έχουν την όρθια της ψυχή… αλλά κάτι ψυχούλες που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος...από αυτές που άλλα λένε και άλλα κάνουν. Από αυτές που ξέρουν να προχωράνε “άξια”, “με το σταυρό στο χέρι” όπως έκαναν για τα πάντα στην ζωή τους... και απαιτούν να αρέσουν σε όλους. Δεν ξέρουν ότι για να τις αγαπήσει ο κόσμος, πρέπει να δώσουν αγάπη και πρώτα πρέπει να έχουν μέσα τους μια ψυχή γεμάτη…
Τα είπες όλα, όλα όπως τα ζω, όλα όπως τα σκέπτομαι. Ευχαριστώ.
Με φιλία, πάντα.
Ηλιάννα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα 'σαι καλά κουκλίτσα μου...
Σ' ευχαριστώ και θέλω να περνάς συχνότερα από δω.
Πιστεύω έμαθες κι εσύ για τον άδικο χαμό του συναδέλφου Πέτρου Κυριακού.
Είμαι συντετριμμένος...
Αγάπη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις σαν να με ξέρεις χρόνια!!!
Ειλικρινά έχω μείνει έκθαμβος με τα όσα διαβάζω και ότι κι αν προσπαθήσω να προσθέσω θα 'ναι απλά περιττό!!!
Υποκλίνομαι...