...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008

Ζώντας το γελαστό απόγευμα της λησμονιάς

Φιλαράκια μου...

Μπορεί να επιλέξατε να περάσετε τις διακοπές σας εδώ...

...Ή να διαλέξατε κάτι τέτοιο, επειδή το ζήτησαν
τα παιδιά κι η σύζυγος ...

...μην ξεχνάτε όμως τι αφήνετε πίσω:
Τους γέροντες που κάποτε μπορούσαν να αγωνίζονται,
να νοιάζονται για μας και δε μας άφηναν μόνους...
Ψυχούλες, με μόνη τους συντροφιά το πουλάκι στο κλουβί...
Ανάσες βαριές, κλεμμένες απ' το βασιλικό στη γλάστρα...

Το άχαρο, ψυχρό κι αχάριστο, σκληρό πρόσωπο της ζωής.
Προσφυγικές κατοικίες στη Δραπετσώνα του 2008.
Απόμαχοι της ζωής που μετά την προσφυγιά, τους πολέμους
και τη σκληρή δουλειά βιώνουν την εγκατάλειψη...
Ας μην ξεχνάμε τους δικούς μας...
Η ζωή πάντα μας επιστρέφει,
την αχαριστία ή την καλοσύνη...
Νοιάσου για τους γονείς ή τους παππούδες...
Κάνε αυτό που θα 'θελες κι εσύ να κάνουν για σένα.

8 σχόλια:

  1. Ετσι ειναι οπως τα λες αγαπητε Στελιο!
    Γι αυτο κι εγω πηρα μαζι την μανουλα στις διακοπουλες
    Ασχετο, αλλα θα ηθελα να επισημανω οτι δεν υπαρχει καμια μεριμνα απο τους ιδιοκτητες εξοχικων κατοικιων για ατομα με ειδικες αναγκες και ηλικιωμενους. Το αντιμετωπισα και το αναφερω.Ας το λαβουν υποψη, γιατι δεν κανουν διακοπες μονο οι νεοι. Καποιοι συνανθρωποι μας ταλαιπωρουνται αφανταστα οταν και αν αποφασισουν να παραθερισουν
    φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αερικό μου,
    πολύ καλά ξηγήθηκες και πήρες και τη μαμά-αερικό μαζί γιατί δικαιούται
    (όπως η κάθε μανούλα) και γιατί αυτό μας κάνει όλους περήφανους για σένα!
    Όσο για την πρόσβαση σε δημόσιους χώρους...άσε μη μου ξύνεις πληγές!
    Ρίξε μια ματιά στο λίνκ της Ε.Ο.Κ.Α
    και θα φρίξεις.
    Το κατέχω καλά το σπορ δεν το προτείνω τυχαία...
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΣΤΕΛΙΟ!
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΨΥΧΙΚΑ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...
    ΣΥΜΦΩΝΩ ΠΩΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια χαρά σου Τζιμάκο μου
    και πολύχρονος...
    Δεν είναι οι λίγες μέρες το χρόνο,
    δεν είναι σώνει και καλά πως πρέπει
    να κοιμάσαι μαζί με τη μαμά σου
    ως τα 50 σου, απλά και μόνο μην
    τους ξεχνάς ή μην τους αφήνεις να δείχνουν ξεχασμένοι...
    Κάθε βλαστός ανήκει σ' ένα κλαδί το οποίο κι αυτό ανήκει σ΄ έναν κορμό ο οποίος έχει ρίζες που οφείλουμε να ποτίζουμε με αγάπη και σεβασμό.
    Διάβασε λίγο εδώ για τον
    Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και θα καταλάβεις πολλά...

    http://gelastoapogeuma.blogspot.com/
    2007/12/blog-post_08.html

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το μονο που μπορω να αφησω σε αυτες τις σκεψεις σου που διαβασα ενα.. μπραβο..Καλα να εισαι Στελιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς ήρθες γλυκό μου!!!
    Εύχομαι να ξεκουράστηκες, αλλά να συνεχίζεις τις διακοπές (η υπερβολή των διακοπών δεν έβλαψε ποτέ και κανέναν)...
    Σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια.
    (με κάνεις να ντρέπομαι) :))
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι να πω...
    Είσαι ωραίος και σε πάω πολύ. Απλά πράγματα.
    Φιλί κοραλένιο και μια αγκαλιά για το φιλαράκι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ τι να πω που με κάνεις κομμάτια;
    Απλά ΚΑΡΑΓΟΥΣΤΑΡΩ που υπάρχει αμοιβαιότητα σ' αυτό
    κι είναι όντως απλό!!!
    Πολλά φιλιά και...γελαστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...