...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Κενό κι αποσιωπητικά...


Σκύβω μικρός, μόνος και σκυθρωπός κάτω
απ' το βαρύ σου ουρανό...
Κρύβομαι στον αφιλόξενο γιακά μου
και κοιτάζω παγωμένος το απέραντο γκρίζο σου...

Όσες φωνές κι όσα χαμόγελα,
παγωμένα χαϊδεύουν τα μάτια μου,
εγώ πάντα ριγώ στη σκέψη σου...

Κι όσο θ' αγγίζεις το κορμί σαν κύμα κρύο στη ράχη μου,
τόσο θ' αργοπεθαίνω σαν ξεχασμένο ναυάγιο του καλοκαιριού
στην ξεχασμένη απ' όλους αμμουδιά σου...

Και σε κοιτώ, στο πουθενά, στο έρεβος της λήθης...
Ως το ξημέρωμα με βρει και μ' αναστήσει κάποιος ήλιος;;;

6 σχόλια:

  1. Καλημέρα Λύκε μου, καλή Κυριακή!
    Δόντια, που στάζουν... πετρέλαιο!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν ήξερα ότι πίσω απ'τον επαναστάτη κρύβεται ένας ποιητής!
    Ανατριχιαστικό υπέροχο και το
    μουσικό χαλί το αναδεικνύει ακόμα περισσότερο!


    Καλή μέρα με θαλασσινά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. zoyzoy μου,
    ποιητής όχι, απλά μια ψυχή που δεν μπορεί να σιωπά...

    Γελαστό Σαββατοκύριακο με λιμανίσια... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βυθίστηκα στο βαθύ της μπλε, και οι στίχοι σου με οδήγησαν στην ξεχασμένη αμμουδιά της...
    καράβια θαλασσοδαρμένα που ποτέ δεν βγαίνουν στο σωστό μπάρκο και κάποτε θα σκουριάζουν σε ένα ξεχασμένο καρνάγιο... λες κι είναι οι ζωές μας...


    Καλό ξημέρωμα Στέλιε Λιμανίσιε!!
    Υπέροχο!!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...καλό ξημέρωμα Μαριάννα μου...
    Και μια ονειρεμένη, γελαστή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...