...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Η σιωπή... των γελαστών!




Βουβάθηκα... μα δεν αδράνησα!
Χάθηκα, μα δεν εξαφανίστηκα...
Δεν έκλεισα τα μάτια, μα τυφλώθηκα πολλές φορές
απ' την οργή και το θυμό που μου προκάλεσε
η νωχελικότητα των πολλών...
Μπούχτισα τη μυρωδιά της προδοσίας,
σιχάθηκα τα χαμόγελα των πολλών
που σταδιακά έγιναν κλαυσίγελος!
Περιμέναμε απόδοση δικαιοσύνης
ως ένας κουρελιασμένος λαός που κατακερματίστηκε
από τις κλοπές των πολιτικο-αρπακτικών... Μάταια!
Μέσα μου έτρεφα πάντα μια κρυφή,
πικρή ικανοποίηση για τα δεινά,
που μου 'δινε την ελπίδα
πως "δε μπορεί, θα ξυπνήσουμε!"
Στις διακοπές όλοι συζητούσαν
για "επικείμενη επανάσταση τον Σεπτέμβρη",
πως "δεν πάει άλλο, ο κόσμος θα αντιδράσει",
πως "έχουμε ήδη πτωχεύσει" κτλ...
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν έγινε,
κι ούτε θα γίνει.
Παραμένουμε άξιοι της μοίρας μας,
και περιοριζόμαστε στο να λουφάζουμε
στον γωνιακό καναπέ μας.
Και τώρα που θα φτάσει το πετρέλαιο θέρμανσης €1,20
θα το δούμε σαν ευκαιρία να συσφίξουμε
τις συζυγικές μας σχέσεις κάτω απ' την ίδια κουβέρτα!
"Ουδέν κακόν αμιγές καλού" δε λένε εξάλλου;


Ανασχηματισμός λοιπόν για τους πιστούς
αυτού του κόσμου, με τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα,
τις ίδιες μασημένες υποσχέσεις,
από "επιτυχημένους" πολιτικάντηδες που εποφθαλμιούν
θέσεις τοπικών αρχόντων, λες και γεννήθηκαν χτες
ως τέκνα παρθενογέννεσης,
λες κι αυτό το έγκλημα που διαπράττεται
χρόνια τώρα στις πλάτες του Ελληνικού λαού,
δεν βαρύνει τις πλάτες πάντων των υποψηφίων...

...για μένα το καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει (ακόμα),
αφού μπορώ να δραπετεύω μιας κι η διαμαρτυρία στη ΔΕΘ
αποτελεί μια καλή ευκαιρία για περιπλάνηση
στα Σαλονικιώτικα σοκάκια, εκτός του άξονα της πορείας...
Έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξα ποτέ
στρατιωτάκι των εργατοπατέρων...


Το λιμάνι μας παραμένει ακόμα, ανησυχητικά αδειανό!
Που είναι όλα αυτά που μας υποσχέθηκαν;;;



Δείτε κι αυτό!!!

2 σχόλια:

  1. Χαίρομαι που ξαναγύρισες μάχιμος όπως πάντα και περισσότερο "ενεργός"!
    Ελπίζω αυτή η αδράνεια να γίνει μπουνιά στο στομάχι με την ψήφο τους γιατί αν δεν το δω και αυτό δεν υπάρχει τίποτα να περιμένω πια απ'αυτή τη σαπίλα που μας περιτριγυρίζει!

    Τυχερούλα???
    Πάντα σκέφτομαι τους φίλους!
    Τα καλύτερα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μ' αυτή την ελπίδα της μπουνιάς ζούμε zoyzoy μου, αλλά δε βλέπω να γίνεται κάτι... Όταν κάποτε απεργούσαμε είχαμε απέναντι μας τον "φόρεστ γκαμπ" - Μίχαλο, αλλά και την συμπαθή τάξη των φορτηγατζήδων.
    Ο μεν μας κατηγορούσε ότι με τις κινητοποιήσεις μας σαμποτάρουμε το εμπόριο και οι δε, ότι τους κόβουμε το ψωμί. Δεν φρονώ ότι ο Έλληνας είναι τόσο κόπανος με αδύνατη μνήμη... Έναν χρόνο σχεδόν μετά, ιδού οι εξελίξεις!!! Με αυτή τη βάση δεδομένων, αλήθεια πιστεύεις ότι δεν θα ψηφιστούν οι απατεώνες πολιτικάντηδες που κατεβαίνουν για δήμαρχοι και περιφεριάρχες;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...