"...πάντα μόνος θα 'μαι μέσα σε χιλιάδες..." (Μέρος ΙΙ)

Προχτές απόγευμα στις 6:30 μαζευτήκαμε πολλοί
στον σταθμό του ηλεκτρικού στον Πειραιά.
Έβραζε όλων μας το αίμα από οργή,
για την επαναδιαπραγμάτευση,
για τις χιλιάδες απολύσεις που γίνονται καθημερινά,
για την ανεργία που μαστίζει την εργατική τάξη,
για την "σύμβαση" ΟΛΠ - Cosco που παζαρεύουν οι σοφοί,
ενώ αυτή από μόνη της βρίθει από σκανδαλώδεις
όρους υποθήκευσης του μέλλοντός μας.
Συζητάμε και παζαρεύουμε την "παραχώρηση"
λες και δεν καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο από την επέλαση
χιλιάδων αλλοδαπών, λες και δεν νιώθουμε το τέλος
κάθε εμπορικής δραστηριότητας να πλησιάζει,
λες και δεν καταλαβαίνουμε ότι θα μας πνίξει
η μαύρη εργασία, λες και δεν ξέρουμε
ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εκκρεμότητα
6000 αιτήσεις για πράσινες κάρτες για λογαριασμό τους...
Ήμουν λοιπόν κι εγώ εκεί, μ' όσους πλημμύρισαν τους δρόμους
του Πειραιά, με όσους φώναξαν για συμπαράσταση
στους λασπωμένους από τον τύπο λιμενεργάτες,
με όσους φώναξαν για ένα λιμάνι υγιές, κερδοφόρο όπως πάντα,
ένα λιμάνι καθαρά Ελληνικό!!!
Δε θα σχολιάσω τον τίτλο της ανάρτησης μου...
Ίσως ήμουν, μα δεν ένιωθα μόνος!
Είχα δίπλα μου εκατοντάδες αγωνιστές!
Είχα δίπλα μου απλούς ανθρώπους, με ανοιχτά μάτια και μυαλά
που ξέρουν την αλήθεια και για το κοινωνικό έγκλημα
που συντελείται αλλά και για τον "αστρονομικό" μισθό μου,
που έχει γίνει πρωτοσέλιδο
σε κάτι φασιστοχουντικές κωλοφυλλάδες!
Είχα δίπλα μου (κι είναι μεγάλη τιμή που του 'σφιξα το χέρι)
τον Κώστα τον Σαρρή! Δε θέλω να πω πράγματα, θέλω μόνο να πω
ότι τα κότσια του, το νταηλίκι και το ακριβοδίκαιο της γνώμης του
θα 'πρεπε να το ζηλεύουν πολλοί χοντρόκωλοι
κωλογλύφτες "δημοσιογράφοι".
Εύγε φίλε μου, ο Θεός να σ' έχει γερό!
Δεν εξαιρώ βέβαια των ευσήμων, τα παιδιά που έτρεξαν,
τρέχουν και θα τρέχουν συμπαραστεκόμενοι στο πλευρό
του κάθε εργαζόμενου, απολυμένου
ή κοινωνικά αδικημένου ανθρώπου!
Τον Τάσο Αναστασιάδη,
την Κατερίνα Θωΐδου,
την Ελπίδα Καμπάνη
κι ένα σωρό άλλα παιδιά!
Παιδιά, εκ μέρους όλων, όσων για τα συμφέροντα αγωνίζεστε,
σας ευχαριστώ θερμά κι υποκλίνομαι!

Σαν είδηση της τελευταίας στιγμής διαβάστε εδώ
τις παρενέργειες της μαλακίας που δέρνει όλους
αυτούς που παζαρεύουν με τον κινέζο
και δεν τον στέλνουν στο διάολο...
Διαβάστε εδώ κι εδώ τι έλεγα προ καιρού
και συμπεράνετε τι σήμαινε η MSC
για το λιμάνι και την οικονομία μας.
Αλλά δε θέλαμε Ιταλο-Ελβετούς!!!
Θέλαμε ψωροπειναλέους κιτρινιάρηδες!!!

Ευχαριστώ την Κατερίνα Θωΐδου για το φωτογραφικό
υλικό που μου παραχώρησε (άνευ συμβάσεως).

Ακούγεται "της αμύνης τα παιδιά" με το Γιώργο Νταλάρα