...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Γελαστό, μικρό καλοκαίρι μες το χειμώνα της άνοιξης...


Πολύ μας σκοτίσανε!!!
Φεύγω... αλλά θα 'μαι εδώ!!!
Παρών αλλά χαμένος απ' τον κόσμο!
Βαρέθηκα τα πάντα μα έχω πολλή όρεξη...
Είναι χειμώνας ακόμα μα θα βάλω καλοκαιρινά...
Πεθαίνω αλλά εκεί που αξίζει να ζω...
Μεσοβδόμαδο γουίκ εντ...
Κρύβε πάντα μες τα μάτια μια λιακάδα,
στην καρδιά σου μια πίστη,
στην ψυχή σου ένα παιδί,
στη μυαλό σου μια αγάπη...
Χαμογελάστε, χαλαρώστε, νοσταλγήστε...
Ένα τριαντάφυλλο για ανοιξιάτικη ελπίδα
για τα επόμενα γελαστά μας απογεύματα...



Christophe "Oh mon amour"
Richard Clayderman "La Vie En Rose"

Francis Goya "Nostalgia"

12 σχόλια:

  1. Στέλιο υπέροχο το κόκκινο τριαντάφυλλο!
    Το πιο αγαπημένο μου λουλούδι!!!

    Πραγματική ανοιξιάτικη ελπίδα για την ανάσταση της ψυχής μας που επιμένουν να τη σκοτώνουν κάθε απόβραδο, μα αυτή ανασταίνεται κάθε ροδαυγή αναζητώντας την ελπίδα!!

    Οι σκέψεις μας συναντώνται... δεν είσαι μόνος, δεν είμαι μόνη, δεν είμαστε μόνοι!!
    Κι αυτό είναι ελπίδα...

    Καλό βραδάκι φίλε μου...
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οπως νιώθεις φιλε, όπως νιώθεις μεσα σου.
    Κοίτα να σαι καλά, δούλεψε στο μυαλό και την καρδιά σου τα πράγματα και θα βγεις πέρα, εκει που θες.
    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να σαι καλα ρε φιλε, φανταστικη η φωτο με το τριανταφυλλο.

    Θα τα πουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αρτίστα μου,
    να 'σαι κι εσύ καλά σε μια ζωή γεμάτη αγάπη...
    Μια ζωή σαν ουράνιο τόξο!
    Γελαστή καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαριάννα μου,
    στο προσφέρω απλόχερα λοιπόν μιας και σημειολογικά μπορώ να πω ότι σου αξίζει αφού συνάδει με τις ευχές μου για σένα. Μια γρήγορη δικαίωση λοιπόν, μια ζωή γεμάτη πάθος κι αγάπη, ένας δρόμος για την παντοτινή, ανοιξιάτικη αυγή σπαρμένος ροδοπέταλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τζονάκο φίλε μου, έσπασα,
    βαρέθηκα, σιχάθηκα...
    Όταν μένεις μόνος, άδειος, θρυμματισμένος, τότε αναγκαστικά κοιτάς μόνο μέσα σου, στο οπλοστάσιό σου... Εκεί κάπου υπάρχει και η πίστη... Αυτή που σου δίνει δύναμη να προσπαθήσεις ακόμα πιο πολύ για να πετύχεις ότι στοχεύεις, να πάρεις ότι σου ανήκει, να κατακτήσεις ότι λαχταράς...
    Γελαστή καλημέρα λεβεντόπαιδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αδερφέ μου Αντώνη σ' ευχαριστώ!
    Άντε ρε γαμώτο, μήπως αργεί;
    Ή λες να περιμένει να φτιάξει λιγάκι ακόμα ο καιρός;
    Πάντως έρχεται, 100%!!!
    Έχω φρικάρει φίλε!
    Φιλιά παλικαρά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φοβερό το τριαντάφυλλο σου ολοζώντανο είναι,και το τραγούδι πολύ αισθησιακό.Καλά να περάσεις όπου κι άν πας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σ' ευχαριστώ Στέλιο μου!
    Οι ωραιότερες ευχές που πήρα ποτέ!!!

    "μια ζωή γεμάτη πάθος κι αγάπη"
    Κολλάω σ' αυτό! γιατί αυτό είναι
    το παν στη ζωή! Κι αν αυτό πάει καλά, τότε όλα τα άλλα έπονται...

    Φιλιά!!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. zoyzoy μου,
    πάντα να 'σαι καλά...
    Η θάλασσα την άνοιξη αλλάζει χρώμα, όπως χρώμα αλλάζει κι η διάθεσή μας, ανεξάρτητα από τις μαύρες συγκυρίες.
    Είσαι κι εσύ κοντά σ' αυτή και πιστεύω με καταλαβαίνεις απόλυτα.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ βρε Μαριαννάκο!
    Σωστά το 'πες! "Έπονται"...
    Και πιστεύω κι ότι "έρχονται", μ' αυτή την ανοιξιάτικη αισιοδοξία που με δέρνει χειμώνα - καλοκαίρι...
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...