...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Των γελαστών αγώνων η συνέχεια...( Μέρος ΙΧ )


Φιλαράκια μου,
οι εξελίξεις λόγω "μεταρρυθμίσεων" καλπάζουν,
η τσέπη ολοένα και αδειάζει κι εμείς που βαστάνε ακόμα
τα κότσια μας συγκρουόμαστε καθημερινά με την
κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική.
Έτσι το "Γελαστό απόγευμα" αυτό τον καιρό, περιορίζεται
στο να περιγράφει τις μπαρουτοκαπνισμένες και πιπερωμένες
απ' τα χημικά, σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας...
Έτσι λοιπόν και σήμερα βρεθήκαμε συγκεντρωμένοι
στο Πεδίον του Άρεως
απεργώντας για το μαύρο χάλι που μας δέρνει.
(δεν αναφέρω αιτήματα είναι σ' όλους γνωστά)
Ξεκινήσαμε όπως πάντα γελαστοί αλλά με δόντια να τρίζουν
και υψωμένες ατσάλινες γροθιές!
Φωνάξαμε δυνατά όσο ποτέ τα συνθήματα μας
κι αναβιώσαμε παλιές καλές ημέρες...
Κάποιοι ως φαίνεται (οι γνωστοί κυβερνητικοί εντεταλμένοι) ζήλεψαν την αίγλη και το θόρυβο του κατά παράδοση πιο θορυβώδους μπλοκ και θέλησαν να μας φιμώσουν
ή να βγάλουν τα πρόσφατα απωθημένα τους...
Γι' άλλη μια φορά στάθηκαν τυχεροί και η πρόκλησή τους
αυτή έπεσε στο κενό...
2 - 3 καημένα τα τσιμπήσαμε και θα τα ξεβρακώναμε
αν δεν παρέμβαιναν τα προεδρεία μας...
Πάλι λοιπόν μας πιπερώσανε,
πάλι φύγαμε γελαστοί και οι άλλοι ταπεινωμένοι,
πάλι στα γελαστά μας χείλη υπάρχουν νωπά τα συνθήματα...
"Φέρτε αστυνομία, φέρτε και στρατό,
εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα αυτό"

Σας φιλώ, αγωνιστικά και πάντα γελαστά...


(το υπέροχο τραγούδι σημάδεψε την σημερινή μέρα μου κι είναι χαρισμένο
σ' αυτούς για τους οποίους αγωνίστηκα, αγωνίζομαι και θ' αγωνίζομαι όσο ζω)

8 σχόλια:

  1. A
    Γ
    Α
    Ν
    Τ
    Α

    λεμεεεεεεεεεεεε

    (γμ τους κλεφτες των ονειρων μας μεσα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια και χαρά σου Αντωνάρα αδερφέ!
    Γερά και τίποτα δε θα τους περάσει!!!
    Λίγα τα ψωμιά τους,
    έρχεται η δικαίωση!
    Να 'σαι πάντα καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ γιατί δεν μπορώ να χαμογελάσω;;
    Μόνο να οργιστώ μπορώ!!! Θάλασσα η οργή μέσα μου και κινδυνεύω να με πνίξει!!
    :((

    "στείλε ουρανέ μου ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή"!!
    Μαχαίρι το τραγούδι που διάλεξες σήμερα!

    Η τσέπη ολοένα κι αδειάζει και εμείς που βαστάνε ακόμη τα κότσια μας...
    Ως πότε Στέλιο μου;;

    Απλώνω το χέρι στον αγώνα σου.
    Ποτέ μη διστάσεις ν' απλώσεις το χέρι και ποτέ μη διστάσεις να πιάσεις το απλωμένο χέρι! Έτσι προχωράνε οι αγωνιστές!! Με τα χέρια πιασμένα!

    Είμαι εδώ ...για να κρατήσω λίγη αγάντα στον αγώνα σου!
    Μη διστάσεις!
    Σε ό,τι χρειαστείς!
    Έτσι για να βρει διέξοδο η οργή μου και να ξεχυθεί χείμαρος πάνω τους και να τους πνίξει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στέλιο μου σε χάρηκα χτες έτσι όπως κρατούσες τα σύμβολα του αγώνα μας
    Και για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα φιλαράκο είναι γραφτό να παλεύουμε σκληρά από την ώρα που γεννηθήκαμε μέχρι να πάμε σε ήσυχες και γαλήνιες θάλασσες
    Κουράγιο και δύναμη
    Φιλιά ο συναγωνιστής Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαριαννάκι μου καλημέρα,
    κρατώντας το χέρι σας πορευόμαστε και προχωράμε μπροστά διεκδικώντας το δίκιο.
    Το χέρι απ' όλους εσάς που πιστεύετε στην έννοια των αγώνων κι έστω νοερά συμπαραστέκεστε στο πλάι μας.
    Απ' αυτή τη συμπαράσταση αντλούμε δυνάμεις και βγαίνουμε συνέχεια μπροστά...
    Όσο για τα κότσια...έχουμε ΤΕΡΑΣΤΙΑ αποθέματα Μαριαννάκι μου κι αυτό το ξέρουν οι κοπρίτες βολεμένοι και γι' αυτό είμαστε στο στόχαστρό τους...
    Σε φιλώ κι ευχαριστώ για τα
    λόγια ψυχής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δημήτρη μου,
    για μια φορά ακόμα ένιωσα υπερήφανος για όλους εμάς κι όσους ήταν έστω και νοερά μαζί μας...
    Τι να μας ρίξει κάτω Δημήτρη μου;;;
    Τέτοιες ώρες εμένα δε με τρυπάει ούτε σφαίρα θα με σταματήσουν οι απειλές κι οι τραμπουκισμοί;
    Κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια γιατί δεν εργάστηκαν πραγματικά ποτέ τους, δεν αγωνίστηκαν, δε διεκδίκησαν, δεν αδικήθηκαν παρά μόνο απολάμβαναν τα έτοιμα που τους χάρισαν στερώντας τα απ' όλους εμάς...
    Απλά δε θα τους το επιτρέψουμε!
    Φιλιά καλή συνέχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Όσο για τα κότσια...έχουμε ΤΕΡΑΣΤΙΑ αποθέματα"
    Έτσι είναι, φίλε! Το κατάλαβαν! Καλή δύναμη, κράτα γερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγάπη καλημέρα,
    η απόγνωση διευρύνει στο απυρόβλητο τις ανοχές σου...
    Αρκεί να 'χεις μάθει ν' αντέχεις στην πείνα και την αδικία...
    Γι' αυτά τα δυο και μόνο επιβάλλεται να ξεχάσεις το στομάχι σου...
    Και τότε σε βλέπεις αγνώριστο! Λίγος καιρός ακόμα τους έμεινε...
    Σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...