...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Ίσως τρελός μα...γελαστός!


Φεύγω...κι επιστρέφω...
Ατέλειωτες φυγές κι όμως...γυρίζω.

Τρομάζω απ' τους ανθρώπους,

χαρούμενοι τάχα μα τόσο θλιβεροί...

Κι ανοίγω βήμα μου γοργό πάνω στο κύμα πλέω,

νιώθω σα να 'μαι ο Θεός...μα ανθρώπου δεν το λέω...

Πίνω θαλασσινό νερό και παίζω με τους γλάρους...
πετάω και στροβιλίζομαι ολόγυρα απ' τους φάρους...

Είμαι τρελός...

Αλλά το μίσος και το ψέμα σου, με φέρνουν πίσω...

Όχι αγάπη, ψεύτικα χαμόγελα και θολές ματιές...
Κι εγώ γυρίζω...πάλι εδώ.

3 σχόλια:

  1. γρήγορη καλημέρα :)
    Η θάλασσα είναι και η δική μου λύτρωση! Αν σου πω οτι η σκέψη που μου δίνει δύναμη είναι μόλις βρω χρονο να βρεθώ κοντά της..Τα φιλιά μου και πολλά χαμόγελα !!
    Σε ευχαριστώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου αστέρι!!!
    Εγώ σ' ευχαριστώ που παρά το ζόρικο πρόγραμμά σου με τίμησες!!!
    Σ' αντάλλαγμα θα σου στείλω ένα θαλασσινό αεράκι να σου πάρει το άγχος και το :((
    Σε φιλώ καλή επιτυχία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρώτη φορά μπαίνω στο σαιτ σου και με καθήλωσες. Με τον τίτλο¨" Γελαστο απόγευμα" Ναι φίλε μου δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο στον κόσμο απο ενα "γελαστό απόγευμα που'ναι χαμένο
    κάπου στα εφηβικά μας όνειρα".
    Και σου εύχομαι να εχεις οσα περισσότερα γελαστά απογεύματα φίλε μου. Γιατι για αυτά και μονό αξίζει να ζεις. Ακόμη και αν είναι τόσο λίγα η ακόμη και αν δεν έρθουν ποτέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...