...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Τα γελαστά παιχνίδια απ' το χθες...


Φιλαράκια μου,
Όσο καλοκαιριάζει τόσο και λιγότερο κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και γι' αυτό μην παρεξηγείτε την απουσία μου...
Προσπαθώντας να ξεπεράσω τις σκέψεις γύρω απ' το μαύρο χάλι που μας δέρνει μπήκα στο δωμάτιο του πιτσιρικά μου (τριάμισι χρονών) και για να με υποδεχτεί μου άδειασε στα πόδια ένα κασόνι παιχνίδια (εκείνα που για να τα μαζέψεις θέλεις 45' και μισό λεξοτανίλ).
Αφού πέρασα το πρώτο σοκ ξεχώρισα ένα πλαστικό στρατιωτάκι ανάμεσα στ' άλλα παιχνίδια.
Ξάπλωσα σαν υπνωτισμένος στο κρύο πάτωμα κι άρχισα
μανιωδώς να ψάχνω για τα υπόλοιπα.
Αφού βρήκα όσα υπήρχαν τέλος πάντων, άρχισα να τα παρατάσσω ενώ απ' το μυαλό μου περνούσαν μνήμες απ' τα παιδικά μου χρόνια και τις μάχες που 'χαν δώσει κάποια παρόμοια στρατιωτάκια κρυμμένα στα χώματα της απέναντι αλάνας
κι ανάμεσα σε πέτρες και ξεροχόρταρα...
..."Μπαμπά να πάρε κι άλλο το ίγιο"...μια φωνούλα διέκοψε την νοσταλγική μου αναδρομή (και το παιχνίδι μου)...
Κοίταξα στα μικρά του χεράκια κι είχε μαζέψει στρατιωτάκια νέας γενιάς με διαφορετικά χαρακτηριστικά,
που κουνάνε χέρια, πόδια, κεφάλια...
Πόσο πολύ αλλάξαν οι καιροί!
Ο γιος μου ποτέ δε θα γευτεί τη μαγεία της αλάνας κι εγώ ποτέ δε θα δω με ενθουσιασμό την εκφραστικότητα
στο πρόσωπο του νέου στρατιώτη...
Α και να εξηγηθώ: Δεν είμαι μιλιταριστής και στο γιο μου
αρέσει τρομερά ο Μπόμπ Σφουγγαράκης...
Ευτυχώς δεν έχουμε ακόμα πλαστικά όπλα στα παιχνίδια μας και δεν ξέρουμε την χρήση τους...


Και μην ξεχνάμε και τα παιδιά του μη "δυτικού πολιτισμού" που οφείλουν τη δυστυχία τους σε μη πλαστικά όπλα από τα πολιτικά παιχνίδια διεθνούς φήμης δολοφόνων...
Παιδιά στο Αφγανιστάν

5 σχόλια:

  1. Στελλαρα, να εισαι παντα καλα και να εχεις ομορφες στιγμες με τον πιτσιρικα.

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντώνη μου σ' ευχαριστώ!!!
    Μας έχουν σκιάσει οι αλήτες ακόμα και τις προσωπικές στιγμές με την αλαζονεία τους και την απανθρωπιά...
    Πόσα πράγματα περνούν από μπροστά μας χωρίς να εστιάσουμε, κομμάτια της ζωής μας χαμένα μέσα στη λύπη και την κατάθλιψη που μας έφεραν αυτά τα τέρατα...
    Εύχομαι ο Θεός να τους τιμωρήσει.
    Σε φιλώ, Αντωνάρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ πικρή η σύγκριση..
    και μπράβο σου πραγματικά που έχεις τόσο πολύ προσγειωμένη σκέψη..
    Ο γιος σου ποτέ σίγουρα δε θα γευθεί τη χαρά της χωματένιας αλάνας..δυστυχώς όλα αυτά με τρομάζουν αρκετά.. Αν σκεφτείς οτι οι επιστήμονες 'κραυγάζουν' όσο πιο δυνατά μπορούν οτι εχουμε πληγώσει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον και το πολύ σε 50 χρόνια (όχι και τόσο μακρυά) η Ελλάδα θα είναι μια απέραντη έρημος..τότε συνειδητοποιείς οτι πλέον δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε.. Τέλοσπαντων, μη σε στενοχωρώ Στέλιο, εύχομαι να ξεκουραστηκες το σκ και να εχεις μια πολύ ομορφη εβδομαδα με το γιοκα σου και την οικογενεια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να 'σαι πάντα καλά αστεράκι κι οι προσδοκίες σου εύχομαι να 'ρθουν μπρος σου, άσχετα με τις μαύρες εποχές που διανύουμε...
    Μιας κι ανέφερες το περιβάλλον θέλω πολύ ταπεινά και χωρίς έπαρση να καταθέσω κι εδώ ένα σχόλιο που άφησα στο φίλο μας tzonako...
    Είναι ανατριχιαστική η πληροφορία κι αυτός είναι ο μόνος λόγος που την αντιγράφω κι εδώ:
    Blogger Ο/Η "Γελαστό απόγευμα" είπε...
    tzonako μου,
    χωρίς να θέλω να καθαγιάσω την (νεο)Ελληνική γαϊδουριά και την άγνοια, του τι μας περιμένει, λέω λοιπόν πως όταν αυτό το ρημάδι το κράτος ασελγεί στο περιβάλλον εμείς τι έχουμε να περιμένουμε;
    Μιλούσα προχθές με κάποιον κύριο που είναι από το '75 στην ΕΥΔΑΠ...
    Επί λέξη μου είπε πως από το 2004 ως τώρα η καταστροφή και η κατασπατάληση των υδάτινων πόρων είναι ανεπανόρθωτες.
    Δηλ: 60000 m3 πόσιμου νερού την ημέρα χύνονται στη θάλασσα επειδή δεν έχει γίνει το παραμικρό έργο.
    Είναι, λέει, σαν να παίρνεις απόφαση να κάνεις μπάνιο, να γεμίζεις την μπανιέρα, αυτή να ξεχειλίζει και να χάνεται το νερό κι εσύ απλώς να αναβάλλεις το μπάνιο σου επί 4 χρόνια...
    Μετασχηματιστές και χιλιόμετρα καλώδιο εκλάπησαν από μονάδα διύλισης νερού.
    Η κλοπή ήταν έργο τεχνικά καταρτισμένων. Οι μετασχηματιστές ποτέ δεν αντικαταστάθηκαν και κάποιους μήνες τώρα δεν γίνεται η πρέπουσα διύλιση στο νερό.
    Το αρμόδιο Υπουργείο εξακολουθεί να κωφεύει στα απανωτά διαβήματα των εργαζομένων κι ο Μόρνος στερεύει.
    Για να υδροδοτηθούμε από την Υλίκη ρίχνουν 1200 μικρογραμμάρια ***μαγγάνιο (δε θυμάμαι το πρώτο συνθετικό) ανά κυβικό χιλιόμετρο (τόσο ισχυρό δηλητήριο) και πάλι νερό δεν γίνεται από την τόση μόλυνση που 'χει.
    Τέλος, έχει δυνατότητα εμφιάλωσης άριστου νερού η ΕΥΔΑΠ με τέτοιο κόστος ώστε να καταλήγει με 0,15€ στο ράφι.
    Το κράτος αρνείται χορήγηση αδείας.
    (Αφήνει η coca;;;)
    Τελειώνοντας θα σου πω πως ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο σενάριο παίχτηκε στην Ισπανία από την προηγούμενη κυβέρνηση.
    (Μου το είπε Ισπανός υποπλοίαρχος)
    Σήμερα εκεί λένε το νερό νεράκι.
    Μήπως είναι οργανωμένο το σχέδιο εξόντωσης από ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες;
    Συγνώμη για το κατεβατό, είναι ανεξάντλητο το θέμα του περιβάλλοντος.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ..πέρνα να δεις τη σημερινή ανάρτηση .. σχετικότατη θα έλεγα.. καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγια χαραγμένα στη σκουριά...