...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Απόδραση στο νότο...

Το είπα και το τήρησα: 
Σιώπησα, μα θα μιλούσα μόνο αν θα 'χα 
κάτι καλό κι ευχάριστο να μοιραστούμε...


Η απόδραση δεν ήταν προμελετημένη αλλά έγινε ευχάριστα, 
παρόλο που διαφωνούσε ο καιρός... 


Έξω απ' τα τείχη η εικόνα είναι διαφορετική...


 ...πιο πολύχρωμη, πιο αισιόδοξη...


 ...τα μικρά γίνονται μεγάλα όταν ξαπλώσεις στο νωπό έδαφος...


...η απόλυτη σιωπή κάνει το νου να τρέχει 
πάνω στα γαλήνια νερά της λίμνης...


...εικόνες βουτηγμένες στα χρώματα...


 
...νεκρή φύση;;;


...ένα "γεια" στις βάρκες που προσμένουν το επόμενο καλοκαίρι...


...λίγη πεζοπορία για να βρεθείς κοντά της, αν φυσικά 
περάσεις τον ακοίμητο φρουρό που φυλάει τα περάσματα 
εδώ και αιώνες....


...υπνωτισμένος ακολουθάς τα χνάρια που σε οδηγούν 
σ' αυτή που λατρεύεις...


...ξαπλώνεις ξανά για να δεις από κοντά 
αυτό που νόμισες για άμμο...


 ...φυσικά ο,τι θα γράψεις θα το σβήσει εκείνη, 
ως εκδίκηση που την αφήνεις γι' άλλη μια φορά... 


Εις το επανιδείν, φίλοι μου! 
Να χαμογελάτε και να δραπετεύετε!!!