...Όλοι κάποτε ευχόμαστε να ζήσουμε το "Γελαστό απόγευμα" που 'ναι χαμένο
κάπου στα εφηβικά μας όνειρα...
Άλλοι το βρήκαμε κι άλλοι δυστυχώς όχι...
Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας , απλά , ειλικρινά ,

έστω στο χρόνο τ' απογευματινού
μας καφέ...
Ν' ανταλλάξουμε απόψεις...
Να επικοινωνήσουμε έστω...
Ελεύθερα , εχέμυθα κι ανώνυμα αν προτιμάτε...

Καλώς ήλθατε στο "Γελαστό απόγευμα"

Στέλιος



Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Σαλονίκη, ένα χρόνο μετά...


Θα 'ρθω, θα 'μαι εκεί...
Πάλι θυμωμένος,
μα τώρα έχω πληγεί από σένα,
ακόμα πιο πολύ.
Δεν είμαι πλέον γελαστός,
μου 'χει μείνει μόνο η πίκρα απ' την κοροϊδία σου.
Δεν μπορώ ν' αγνοήσω αυτή την πρόκληση
για να δοκιμάσω ξανά τις αντοχές μου...
Θυμάμαι πέρυσι ερχόμουν
τσαμπουκαλεμένος και γελαστός.
Κεφάτος σαν να πήγαινα σε γλέντι...


Φέτος θα είσαι πάλι μες τα χαμόγελα,
μες τα φώτα και τον κόσμο που σου χαμογελά.
Εγώ όμως πάλι θα είμαι εκεί,
εκεί που με γνώρισες, στο πεζοδρόμιο...
Απ' έξω απ' την καλοπέραση σου,
σιωπηλός και σκυθρωπός,
προδομένος και ξεπουλημένος...


Θα 'χω πάλι μέσα μου αυτό το θυμωμένο τσογλάνι,
που δεν παίρνει πλέον από λόγια.
Δεν το πείθουν πια οι υποσχέσεις σου
και δεν το καθησυχάζουν οι δικαιολογίες σου.
Θα προσμένω μόνο μια απολογία σου,
μια συγνώμη και μια παραίτηση
απ' τον εγωισμό σου.
Ξέρεις, δεν είσαι πια το κέντρο του κόσμου!
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε...


(Πυξ-Λαξ "εσύ εκεί")

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Φταίς μόνο εσύ!


Δεν κλαίω επειδή έχασα τα πάντα...


Θυμώνω μ' εμένα επειδή δεν σ' έδιωξα όταν έπρεπε!
Γιατί είχα τη δύναμη ν' απαλλαγώ από σένα πιο νωρίς
κι έδειξα ανοχή, ο βλάκας...
"Θα περάσει" έλεγα και κάθε μέρα χτυπούσα εμένα...
Κι εσύ θέριευες... Και με κατάτρωγες...Και μ' αδικούσες...
Ώσπου μ' έκαψες!


Δε σ' εμπιστεύτηκα ποτέ!
Τώρα είμαι πιο φτωχός μα πιο πεισμωμένος...
Χτυπημένος όσο ποτέ, μα δυνατός κι ανυποχώρητος!


Ξέρω, πάλι θα σταθώ όρθιος, μα σε λίγο δεν θα επιτρέπω
ούτε καν αυτά τα γελοία πολιτικά σου παιχνίδια,
τις φτηνές δικαιολογίες και την προσπάθεια
αποποίησης των ευθυνών σου.
Θα σε δικάσει η ίδια σου η ζωή...


Εγώ δεν σε υπολογίζω ποτέ ξανά!
Θα σε διαγράψω, σαν να μην υπάρχεις...

Λίγες ίδιες λέξεις, ίδιο νόημα,
ίδια ουσία και πολλές φορές
για διαφορετικές έννοιες...
Ρουφιάνα ζωή...

Φωτογραφίες : Σπύρος Τσακίρης, Μάριος Βαλασόπουλος
(Λ.Μαχαιρίτσας "τερατάκια της τσέπης")

Σάββατο 22 Αυγούστου 2009

Αγκαλιά στο υγρό σου έρεβος...

Επιστροφή στο ντόκο, στη δουλειά την αγωνία,
αλλά και το χαμόγελο και την αισιοδοξία...
Δε στρώνει εύκολα στη δουλειά το ρημάδι το μυαλό...
Πάλι θέλω να φύγω...
Μακροβούτι στην αγκαλιά της... κι όπου βγει!
Βγήκα στη γνώριμη, μυστική μου ακρογιαλιά...
Εκεί που άλλες φορές χάζευα το φεγγάρι,
σκεφτόμουν, αναπολούσα, ονειρευόμουν...

Πάλι εδώ... κοντά της, μαγεμένος, ήρεμος...
Ώρα 05:30... Tzonako, η καλύτερη ώρα για να διαβάσεις
το βιβλίο σου παρέα μ' ένα μόνο φίλο.
Χωρίς φως, με κλειστά τα μάτια ξεφύλλισε το βιβλίο
της ζωής σου... Και ρώτα τον καλύτερό σου φίλο
για τυχόν απορίες που θα 'χεις... Ρώτα εσένα!


(Ν. Πορτοκάλογλου "αχ θάλασσά μου σκοτεινή)

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

72 μέρες φυλακή και μια απόδραση εκτός συνόρων...

Στράβωσε το πρόγραμμα σου;
Σε πούλησαν αυτοί που κανόνιζες να πας διακοπές;
Τα πήρες στο κρανίο με την ψωροκώσταινα
κι όλους τους φλωροδήθεν;
Κοπάνα την για έξω με όσα θα διέθετες
για να πας 5 μέρες στην Αμοργό!!!
Λοιπόν:

Τελωνείο Ευζώνων προς Σκόπια. Είμαστε οι μόνοι που τα λέμε Σκόπια
Στην επιστροφή θα καταλάβετε γιατί.


ΓΚΟΥΤΣΑ

150 χλμ. νοτιοδυτικά του Βελιγραδίου
χαμένο στα καταπράσινα βουνά
βρίσκεται το χωριό Γκούτσα φημισμένο
για το καθιερωμένο ετήσιο φεστιβάλ
των χάλκινων πνευστών (κλαρίνα, τρομπέτες, κόρνες κτλ.).
Το άγαλμα στην είσοδο του χωριού
υποδηλώνει τη δραστηριότητα η οποία
μάλλον φέτος δεν θα πραγματοποιηθεί επειδή πέρυσι
οι μεθυσμένοι επισκέπτες
του φεστιβάλ τα έκαναν γυαλιά-καρφιά στο χωριό. (!!!)


ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ

Ο πολιτισμός περισσεύει βέβαια στο προ 10ετίας ισοπεδωμένο
από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς Βελιγράδι κι αυτό φαίνεται
από την θέληση και προσπάθεια των Σέρβων να επαναφέρουν
με εθνική ομοψυχία τα πάντα στην προτέρα τους μορφή.
Αυτός είναι ο ναός του Αγίου Μάρκου
επενδεδυμένος μάρμαρο και γρανίτη!


Απομεινάρια από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Βελιγραδίου


3ΑΙΠΤΟ? (Γιατί;)
Μια μικρή πλάκα και λίγα λουλούδια
για να μην ξεχνάμε αυτούς που έπεσαν εκεί

Η φωτό στη βάση της πλάκας δείχνει
πώς ήταν το κτίριο του σταθμού
και πώς έγινε


Εκεί όπου συναντώνται ο Δούναβης κι ο Σάββας τα πλωτά εστιατόρια
έχουν την τιμητική τους.
Ο απόλυτος σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον
χωρίς μπαζώματα προβλήτες κτλ, η ζωντανή μουσική
και το τέλειο φαγητό σε πολύ χαμηλές τιμές είναι δεδομένα

...όπως επίσης και οι αιθέριες Σέρβες στην υποδοχή!
(ανύπαντροι πριν το απονενοημένο, επισκεφθείτε τη Σερβία!!!)


BIENNH

Ένα Grand Cherokee είναι απαραίτητο
γι' αυτό το ολιγοήμερο εγχείρημα.
Σιγά μην ερχόμουν με το picanto!!!


Άμαξες, ποδηλατόδρομοι, καθαριότητα απ' άκρου σ' άκρου.
Ψυχροί αλλά δίκαιοι άνθρωποι, βροχή και συννεφιά
κι ο βιεννέζικος καφές 1,60 παρακαλώ. Σε cafe στυλ zonar's!!!


Ωχ, έρχεται μπουρίνι...
Λες να μην έχει καθαρίσει ο δήμαρχος τα φρεάτια
και να πλημμυρίσουμε; Πάω να φύγω... Πάω...


ΠΡΑΓΑ

Αλλαγή φρουράς στο Τσεχικό κοινοβούλιο.



Λιθόστρωτοι και πεντακάθαροι οι δρόμοι της Πράγας
και χρυσοποίκιλτα κτίρια άριστα συντηρημένα.


Σ' αυτό το ρολόι κάθε ώρα κάνουν βόλτα οι 12 Απόστολοι


Περιμένοντας τους Αποστόλους δεν πίνουμε μια μπύρα;
Μια σούπα αστακού, σούσι και κάτι ντόπια ζυμαρικά...
Αφού ο Επαγγελματίας (κι όχι δουλοπρεπής) σερβιτόρος
μας πρόσεξε μέχρι αηδίας, μας έφερε το λογαριασμό...
€12 !!!

Ουφ, βαρέθηκα εδώ μωρέ... Δεν πάμε ως την...


ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ

Σούρουπο έφτασα και βουρ για βαρκάδα στο Δούναβη.
Το Ουγγρικό κοινοβούλιο!

Γέφυρες - κοσμήματα αρχιτεκτονικής!


Ενώ κοιτάζουμε προς την Μπούντα... ή την Πέστη;
Θα σας γελάσω!


Κι εδώ η ίδια φιλοσοφία κέντρων διασκέδασης.
Πλωτό κλαμπ με πλωτή πισίνα!


Περπατώντας στα σοκάκια ανακαλύπτεις πως το αθάνατο
Ελληνικό στοιχείο βρίσκεται παντού!!!


Η ζωντανή μουσική είναι κι εδώ δεδομένη...


Πρωινός καφές στο πλωτό... και βουρ για επιστροφή!


Α, ρε Σαλόνικα... Μόλις έρθω θα πάω για ένα τσίπουρο
στην Άθωνος, "στον πίνακα"...

Ωχ!!! Τι ρεζίλια είν' αυτά ρε; Κυρα-Μπακογιάννενα
δεν πέρασες ποτέ τα σύνορα;
Τι πρώην και νυν, τι ΠΓΔΜ και μαλακίες μας τσαμπουνάς;
Όλη η Ευρώπη τους φωνάζει Μακεδόνες αυτούς τους ξεβράκωτους.
Στα διόδιά τους γράφει 0,60 δηνάρια κι αν δεν τους δώσεις €1
δε σ' αφήνουν να φύγεις το ξέρεις;
Αει σιχτίρ συγχίστηκα Σαββατιάτικο...

Κάτι είχα πει για τσιπουράκι στην Άθωνος...
Αλλά ένα μπουρίνι έκανε τη Θεσσαλονίκη
σαν να τη χτύπησε τσουνάμι!
Μπράβο δήμαρχε!!!
Μπράβο Ζορρό-νομάρχη!!!
Πνιγήκατε στο σκατό και τη λάσπη γι' άλλη μια φορά!
Τα τραπεζάκια της Άθωνος φτάσανε στα Μάλγαρα
και δεν θα γίνετε άνθρωποι όσες Εγνατίες κι αν φτιάξετε!!!
Ξέρετε γιατί; Ο Αυστριακός δήμαρχος
είναι εκλεγμένος κι όχι διορισμένος.
Δεν κλέβει και προτιμάει να καλοπληρώνει τον εργαζόμενο!
Και άλλα πολλά, πασίγνωστα...
Ας πιώ τώρα την μπύρα μου, στο φτωχικό μου...

Στην υγειά σας!

Α! Και 2 - 3 συμβουλές για να κάνετε καλύτερες
τις μέρες παραμονής σας εκτός συνόρων:
Πάρτε μαζί σας όσο εμφιαλωμένο νερό μπορείτε.
Το νερό βρύσης είναι γλυφό κι οι φίλοι μας πίνουν
μόνο mineral (ανθρακούχο μεταλλικό νερό).
Σε χώρες εκτός Ευρωζώνης θα σας δυσκολέψει
η ισοτιμία νομισμάτων (όχι προς όφελός σας).
Φροντίστε να δίνετε ευρώ (αν δέχονται) και να παίρνετε
ρέστα σε τοπικό νόμισμα.
Θα σας διευκολύνει στις επόμενες μικρο- συναλλαγές σας.
Πάρτε κι ένα καρτοκινητό μαζί!
Η περιαγωγή δεν δουλεύει πάντα καλά!

(Αρλέτα - Αφοί Κατσιμίχα "εκδρομή")

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Εμένα...


Λατρεύω να 'μαι δίπλα σου τις νύχτες...
Ν' αφουγκράζομαι την ανάσα σου,
τα όνειρά σου, το κύμα σου...
Να 'μαι εγώ το λιμάνι σου
κι εσύ η θάλασσά μου...
Να χάνομαι στην αγκαλιά σου κι εσύ
να παίζεις κρυφτό μες τα μαλλιά μου...
Απόψε θα 'μαι πάλι νύχτα, "κουμάντο" στο βαπόρι...
Να ζεματάω σαν τα σίδερα, να σε κοιτώ και
ν' ανασαίνω τη δροσιά σου... Κοντά σου!
Και το φεγγάρι να μας ψιθυρίζει στ' αυτί
γνωστές καλοκαιρινές μπαλάντες
της αγκαλιάς και της φυγής...
Θάλασσα μου...



Υπάρχουν λύσεις εύκολες πολύ για να σωθείς
να ξεχαστείς, να φύγεις

Υπάρχουν τρόποι που μπορείς να με αρνηθείς
να ξεχαστείς, να φύγεις

Είναι όμως κάτι που πίστεψε με δεν μπορείς
τρόπους να βρεις να τ' αποφύγεις

Εμένα, εμένα, εμένα, εμένα
δεν θα μπορέσεις να με αλλάξεις με κανένα

Υπάρχουν χίλιες αγκαλιές για να κρυφτείς
να ξεχαστείς, να φύγεις

Υπάρχουν έρωτες πολλοί για να πιαστείς
να ξεχαστείς, να φύγεις

Στίχοι-μουσική: Στέλιος Ρόκκος
Εκτέλεση: Βλάσσης Μπονάτσος